
در نشریه فوربس در یادداشتی به قلم کاوه مدنی، مدیر مؤسسه آب سازمان ملل آمده است که ایران امروز با تهدیدی روبهرو است که بهمراتب خطرناکتر از فشارهای واشنگتن، عملیات نظامی اسرائیل یا بازگشت تحریمهای شورای امنیت است. در حالی که دولت ترامپ سیاست «فشار حداکثری» خود را احیا کرده، تحریمهای سازمان ملل دوباره اعمال شده و گستردهترین حملات هوایی اسرائیل در سالهای اخیر حکومت ایران را هدف قرار داده، نویسنده تأکید میکند که مخربترین ضربه برای آینده ایران از آسمانی میآید که دیگر باران نمیبارد، از رودخانههایی که دیگر جریان ندارند، و از سفرههای آب زیرزمینی که بیش از توانشان برداشت شدهاند. در حقیقت، ضربه واقعی از اینجا میآید.
نویسنده در یادداشت خود ریشه این بحران را «ورشکستگی آبی» توصیف میکند که به گفته او نتیجه دهها سال «برداشت آب بیش از ظرفیت طبیعت»، «توسعه کشاورزی آببر در مناطق خشک آن هم به بهانه شعارهایی چون خودکفایی غذایی، تأمین امنیت غذایی و مقاومت در برابر فشارهای خارجی»، «اعطای یارانههای سنگین آب و برق که باعث تشویق استفاده اسرافآمیز و برداشت بیرویه از منابع آب زیرزمینی شده» و «اتکای گسترده به سدسازی و انتقال آب به عنوان نمادهایی از غرور ملی و قدرت» بوده است.
او نوشت: اقتصاد مقاومتی رهبر جمهوری اسلامی زمینه را فراهم کرد تا ارزشمندترین و راهبردیترین ذخایر طبیعی کشور در مسیر پیگیری مأموریت هستهای او قربانی شود. کاوه مدنی هشدار میدهد که «دروغ» یا نبود شفافیت نیز به بخشی از بحران تبدیل شده است؛ چرا که «اطلاعات مربوط به میزان آب موجود، ذخایر سدها و وضعیت منابع آب زیرزمینی همواره پراکنده، طبقهبندی شده، سیاستزده و امنیتی شده است و دسترسی عمومی به آن محدود باقی مانده است. و اینگونه میشود که «بحثهای عمومی اغلب از مشکلات واقعی داخلی منحرف میشود و بهجای آنکه بر دههها سوءمدیریت تمرکز داشته باشد، بر تئوریهای توطئهای مانند ابردزدی و دستکاری آبوهوا توسط دشمنان خارجی متمرکز میگردد.»
این یادداشت تأکید میکند که جلوگیری از فروپاشی اقلیمی نیازمند گذار از «اقتصاد مقاومتی» به «اقتصاد تابآور»؛ شامل کاهش صنایع و محصولات آببر در مناطق خشک، اصلاح تدریجی قیمت آب و انرژی با حمایت از اقشار ضعیف، و تمرکز بر بهرهوری و احیای اکوسیستمها است.
نویسنده در پایان هشدار میدهد که اگر «دروغ»، عنصر سوم دعای داریوش، همچنان بر مدیریت منابع سایه بیندازد، طبیعت آرامآرام کاری را انجام میدهد که «تحریمها (در واقع ملایان) نتوانستند» و آن چیزی نیست جز «به زانو در آوردن یک تمدن پرافتخار.»
کامنت یکی از کاربران پس از خواندن این نوشته: واقعا جنایتی که این انقلابیون سال ۵۷ برسر ما و ایران کردن چنگیز و اسکندر و تیمور نکرد در تاریخ دنیا هیچ ملتی کشور خودش رو اینطوری نابود نکرد...
English SummaryIn a Forbes piece by Kaveh Madani, director of the UN Water Institute, he outlines a critical threat facing Iran, which he argues is more dangerous than U.S. pressures, Israeli military actions, or UN sanctions. He emphasizes that the most destructive blow comes from environmental issues: dwindling rainfall, drying rivers, and depleted aquifers. Madani attributes this "water bankruptcy" crisis to decades of over-extraction, environmentally damaging agricultural practices, and heavy subsidies for water and electricity that encourage wasteful use.
He warns that Iran's "resistance economy" has diverted essential natural resources toward nuclear ambitions, exacerbating the crisis. Lack of transparency regarding water data and the misdirection of public discourse away from mismanagement to conspiracy theories further complicate matters.
Madani urges a shift from a "resistance economy" to a "resilient economy," advocating for reduced water-intensive industries, gradual reforms in water and energy pricing, and a focus on sustainability. He concludes with a grim warning: if the culture of deceit continues, nature will achieve what sanctions could not—bringing down a proud civilization.
A user comment echoed these sentiments, lamenting that the damage inflicted by the 1979 revolution rivals historical invasions in its destruction of Iran.
رژیم اسلامی ۴۶ سال است که دارد فریاد میزند که یک رژیم ضد ایران و ایرانی دزد، فاسد وجنایتکار است * پس بپرسید مسبب اصلی این فاجعه و فجایع دیگر که در حال رخ دادن در ایران است کیست؟ پیدا کنید پرتقال فروش ساکت و سر در برف را از قدیم و ندیم گفتهاند سکوت علامت چیست؟؟؟؟؟ ۹۲ میلیون نفر جمعیت این کشور است اگر ۹۲ میلیون نفر نمیتوانند خود را از شر جمهوری جهل و جنون نجات دهند، همان بهتر که این کتاب بسته شود آزادی غیرت میخواد