حضور ترامپ در اسرائیل تنها چهار ساعت خواهد بود و طی آن ابتدا در کنست (پارلمان) سخنرانی کرده و سپس با خانواده‌ گروگان‌های اسرائیلی دیدار خواهد کرد. در همین حال اسرائیل و مصر اعلام کردند که بالاترین نشان غیرنظامی خود را به پاس نقش رئیس جمهور آمریکا در کمک به پایان دادن به جنگ غزه، به وی اعطا خواهند کرد.

طبق برنامه منتشر شده توسط کاخ سفید، هواپیمای رئیس‌جمهور آمریکا بعد از دیدارهای او در اسرائیل برای شرکت در اجلاس شرم الشیخ به مصر پرواز خواهد کرد. در این نشست توافق آتش‌بس و آینده غزه مورد بحث قرار خواهد گرفت.

این سفر در شرایطی انجام می‌شود که توجه سیاسی و رسانه‌ای گسترده جهانی به آن معطوف شده و ناظران منتظر به سرانجام رسیدن مذاکرات شرم‌الشیخ هستند.

احمد زیدآبادی، تحلیلگر سیاسی در ایران در واکنش به این تحولات نوشته است: ظرفیت جنگ و خونریزی در خاورمیانه لبریز شد و جهت‌گیری منطقه ظرف سه هفته تغییر کرد. از این پس فشارهای منطقه‌ای و بین‌المللی بر روی ایران متمرکز خواهد شد اما در درجهٔ اول نه برای تغییر رژیم و جنگ دوباره که برای واداشتن جمهوری‌اسلامی به انطباق سیاست‌هایش با نظم جدید.

او افزود: آیا فشارها جواب می‌دهد؟ به نظر بسیاری بله و به نظر بسیاری دیگر خیر. اگر جواب دهد، پیامدهای آن کم و بیش مشخص است و اگر جواب ندهد، آیا جنگی دوباره شروع خواهد شد؟ تردید اندکی در این باره وجود دارد. از این رو دورانی از تحولات بسیار سخت و پیچیده و سرنوشت‌ساز برای جامعهٔ ایرانی آغاز شده است.

ابراهیم رحیم‌پور، معاون پیشین وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی نیز گفته: ما در خاورمیانه شاهد تغییرات و چینش یک صحنه جدید هستیم و آن نیز اتفاقی است که در خصوص بحران غزه و پایان آن جنگ رخ داد. با توجه به این تحولات بااهمیت به نظر می‌رسد که باید در مشارکت‌ها، اظهارنظرها و گفت‌وگوها دقت لازم را داشته باشیم که وضعیت صرفاً به نفع دشمنان ما تغییر نکند. ما در این منطقه حضور بسیاری داشتیم، اشتباهاتی مرتکب شدیم و صحنه هم به شکلی بود که تحولات به نفع ما پیش نرفت.

او افزود: در شرایط فعلی که هنوز خطر جنگ وجود دارد، طبیعی است که باید با هوشمندی بالا کار را جدی بگیریم.

کوروش احمدی، دیپلمات پیشین نیز در زمینه شکل‌گیری خاورمیانه جدید به عنوان کلان‌استراتژی ترامپ در منطقه توضیح داد: امروز ایالات متحده نسبت به سایر بازیگران بین‌المللی در خاورمیانه موقعیت برتری دارد. روسیه به عنوان رقیب امریکا در پی تحولات سوریه، آخرین پایگاه نفوذ خود در خاورمیانه را از دست داد. همزمان چین نیز روابط خود با خاورمیانه را عمدتا بر پایه مناسبات اقتصادی با ۶ کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس و تأمین نیاز نفتی‌اش و برخی سرمایه‌گذاری متقابل شکل داده و حضور نظامی قابل توجهی در منطقه ندارد. در مقایسه با تعدد پایگاه‌های نظامی امریکا و گستردگی کمک‌های نظامی واشنگتن به کشورهای منطقه، نفوذ چین عملا قابل مقایسه نیست.

به گفته این کارشناس مسائل سیاست خارجی، بنابراین قدرت‌های رقیب امریکا امروزه حضور ملموس و اثرگذار و موثری در خاورمیانه ندارند. افزایش نفوذ اسراییل در منطقه به واسطه تحرکات آن طی دو سال اخیر و بالاخص بعد از ۷ اکتبر نیز به تقویت موقعیت امریکا کمک کرده است.

او افزود: ضربه‌هایی که گروه‌های موسوم به محور مقاومت (مزدوران خامنه ای) طی دو سال گذشته متحمل شدند، محدود شدن فعالیت‌های برخی از این گروه‌ها و فروپاشی رژیم اسد در سوریه، همه به ایجاد فضای بیشتری برای واشنگتن برای پیشبرد اهدافش در منطقه کمک کرده است. اسراییل نیز با لحاظ کردن این تحولات به عنوان متحد اصلی امریکا و نقطه اتکای استراتژیک آن کشور، نقش کلیدی در این فرآیند داشته است.

احمدی در پاسخ به دیگر پرسشی درباره آینده مراودات متحدان عربی ترامپ در دوران پساصلح غزه گفت: طرح صلح کنونی را می‌توان خروجی وضعیت موجود خاورمیانه به شمار آورد. طی دو سال گذشته، نفوذ بخشی از بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای کاهش یافته است: حضور چین و روسیه در خاورمیانه محدود شده، نفوذ ایران و محور مقاومت نیز تحت تاثیر قرار گرفته و در مقابل، فشار اسراییل و ایالات متحده افزایش یافته است. این تحولات موجب شده تا کشورهای منطقه تصور کنند که گزینه‌های اندک و محدودی در اختیار دارند و عملا چاره‌ای جز قرار گرفتن در مسیر اصلی که همان مسیر همکاری با واشنگتن است را ندارند. این وضعیت به‌ویژه در ارتباط با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مشهود است.