زندگانی، حق طبیعیِ انسان است؛ نه به جانستانی

هممیهنان گرامی و آزادیخواهان سراسر گیتی،

حکم اعدام چهار زندانی مبارز کرد به نام های محسن مظلوم، محمد فرامرزی، وفا آذرباد و پژمان فاتحی، سحرگاهان روز دوشنبه 29 ژانویه 2024 به جرم واهیِ همکاری با موساد اسرائیل در زندان قزل حصار به اجرا درآمد.

حکومت واپسگرا و اسلامی ایران، ناتوان از برآوردن خواسته ها و پاسخگویی به نیازهای مردم، آسیمه سر، به سرکوب همه جانبۀ هر گونه اعتراض روی آورده و نیروهای خود را در سطحی گسترده بسیج کرده است تا برای بقا و تداوم حیاتِ پلشتِ خود، سرپوش بگذارد. بنا بر آمارهای منتشر شده، تنها در دی ماه امسال، حکومت اسلامی 90 نفر را اعدام کرده است؛ به سخن دیگر هر روز سه اعدامی.

این قتل های حکومتی همچنان رو به افزایشند. دادگاه های جعلی و نمایشی رژیم، همگی بدون حضور وکیل برگزار شده و این جنایت ها، تنها با پرونده سازی های دروغین و با بهانۀ اعتراف های اجباریِ گرفته شده در زیر شکنجه و نیز، بدون هیچ توجهی به قانون های خودِ حکومت، صورت گرفته و می گیرند.

قانون گریزی حاکمان اسلامی، ناشی از رویکرد آنان به فقه دینی ست که در تقابل با هر گونه قانونگرایی و کرامت انسانی ست. آنان توجه نمی کنند که در جامعۀ مدرن ایران، کشور را نمی توان با تکیه بر سنت های پیشاتاریخی و پوسیده، اداره کرد. بنا بر این، روشن است که چرخۀ شکنجه، اعتراف های اجباری، قتل و کشتار آزادیخواهان از سوی حکومت اسلامی، متوقف نخواهد شد، مگر با مرگ این حکومت نا بهنگام.

بر همۀ ماست که این رژیم ضحاک منش و دستگاه مرگ آفرین آنرا در عرصه های گوناگونِ زندگی به چالش گرفته و اقتدار پوشالی و شکننده اش را در جای جای جهان به لرزه درآورد تا نکبتی که زاییدۀ ذات این رژیم است، به پس رانده شده و فروپاشی ناگزیر و گریزناپذیرش شتاب بیشتری گیرد.

انجمن قلم ایران «در تبعید» و کانون نویسندگان ایران «در تبعید» بنا بر منشور خود و منشور جهانی انجمن قلم که همانا پشتیبانی از آزادی بی حد و حصر و استثنای اندیشه و بیان است، بر این باور پای می فشارد که حق طبیعی انسان برای زندگانی خدشه ناپذیر و اعتراض به هر گونه ستم اجتماعی و مبارزه برای آن، بخش جدایی ناپذیر اندیشه و بیان است.

ما از همۀ آزادیخواهان می خواهیم که به اندازۀ خود در این راه که ادامۀ جنبش بزرگ و شکوهمندِ «زن، زندگی، آزادی» ست، از هیچ کوششی دریغ نورزند.