به گزارش ایندیپندنت فارسی، انتشار خبر ناپدید شدن دو دختر ۱۴ و ۱۵ساله درآبادان پس از چهار روز خبرساز شد. یکی از اعضای خانواده دختران گمشده گفته است: «ساعت پنج و نیم جمعه یکم اسفند این دو دختر که با یکدیگر دوست هستند از منازل خارج شده و تاکنون به خانه بازنگشته‌اند.»

انتشار این خبر زمانی بازتاب وسیع دراستان خوزستان پیدا کرد که گمانه‌هایی مبنی بر ربوده شدن دو دختر آبادانی به مقصد کشور عراق مطرح شد.

حالا با گذشت کمتر از یک روز منابع مطلع در دستگاهی انتظامی خبر داده‌اند که «رد این دو نوجوان را تا استان فارس زده‌اند و از ابتدای سال تا این تاریخ یکصد و هجده مورد ناپدید شدن مشابه دختران نوجوان در شهرهای آبادان و خرمشهر گزارش شده است.»

موضوعی که نقطه مشترک پرونده زنان و دختران مفقود شده آبادانی و خرمشهری است، وجود گمانه‌هایی مبنی‌بر تلاش برنامه‌ریزی ‌شده در این منطقه برای ربایش ایشان به مقصد مناطق مرکزی ایران و کشور عراق می‌باشد.

نکته مهم در خصوص این موضوع که مورد انتقاد جدی قرار گرفته است، عدم اطلاع‌رسانی و پنهان کردن این وقایع جنائی توسط دستگاه‌های مربوطه در سطح استان خوزستان است.

ماجرای «قتل زنجیره‌ای زنان و دختران در آبادان» بین سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۸۷ که منجر به قربانی شدن ۱۳ نفر در این شهر تا زمان بازداشت عامل قتل‌ها شد، از مواردی بود که در موضوع ناامنی‌های اجتماعی در زمان وقوع کارشناسان و منتقدان اعتقاد داشتند، عدم اطلاع‌رسانی به‌موقع نیروهای انتظامی و دستگاه قضایی در استان خوزستان یکی از دلایل تعدد این قتل‌ها و تداوم آن بوده است.

طی سال‌های گذشته گزارش‌های مختلفی در خصوص ربوده شدن دختران و زنان جوان به‌عنوان طعمه «مافیای جنسی ایران و کشورهای همسایه» و ارسال ایشان به بعضی کشورهای هم‌مرز منتشر شده است. در استان خوزستان اما به دلیل مسائل قومی و طایفه‌ای و حساسیت‌های ناموسی معمولاً مسائل مربوط به تجاوز، تعرض و ربایش زنان و دختران؛ توسط دستگاه‌های انتظامی، امنیتی و قضایی به نام حفظ امنیت عمومی پنهان می‌شود.