شاید بسیاری از دوستان غیر همکار ندانند که چند سالی است تب شدید چاپ سالنامه های قطور همه گیر شده و از همین روزها روزنامه های مختلف با ضرب زور هم که شده در به در دنبال مصاحبه گرفتن و تهیه یادداشت از افراد مختلف هستند .

دوستان محترمی که از چند روزنامه برای ارایه یادداشت به بنده مراجعه کرده اند تعجب می کنند که با انکار من مواجه می شوند .فکر می کنم وبزرگان جامعه شناس هم فرموده اند که ما مبتلا به زیاده گویی شده ایم و اتفاقا در نقطه مقابل کمتر می خوانیم و می شنویم .

با اینکه اغلب دوستانم یا روزنامه نگار هستند یا روزنامه خوان طی چند سال گذشته حتی یک مورد هم سراغ ندارم که کسی این سال نامه ها را بجز تورق کردن خوانده باشد ! علتش هم روشن است دوستان محترمی که در سالنامه مصاحبه می دهند چه چیزی دارند که طی یک سال تمام نگفته اند ؟

یادداشت نویسان هم همین وضع را دارند و مراجعه به سالنامه ها روشن می سازد که جز چرخاندن کلمات و پس و پیش کردن جملات و به قول همکاران ما آب بستن به مطالب چیزی دست کسی را نمی گیرد و اساسا حتی روزنامه خوان های ما هم حوصله عبور از تیترها و مطالعه متن های مطول راندارند .