این روزها كم و بیش زمزمه هاى ظاهراً امیدبخشی درمور اقتصاد همراه با ذكر مصیبت اقتصادی از سوی همان كسانی كه كشور را گرفتار آن ساخته اند به گوش می رسد. هنوزروشن نشده است كه آیا این هم یك بازی سیاسی علیه دولتی است كه رفت، یا به قصد آگاهی افكارعمومی و استمداد از مردم افشاگری می كنند. اگرحداقل صمیمیت دراین گفتار وجود می داشت، ایكاش تمام حقیقت را با مردم درمیان می نهادند وتنها به خرابی های ناشی از هشت سال حكومت منفور احمدی نژاد قناعت نمى شد.

یكی دیگرازمطالب مد روزكه ورد زبان پاره ای ازدولتی ها در درونمرز شده آزاد سازی اقتصاد كشوراست. چگونه می تو ان این گونه دُرفشانی ها را از سوی حكومتی كه هنوزنتوانسته و یانخواسته است حتی اسكله های غیرمجاز "براداران قاچاقچی" راتعطیل كند جدی گرفت؟ آیا برنامه ریزان این حكومت فراموش كرده اند كه آزادی اقتصادی ازآزادی سیاسی تفكیك ناپذیراست؟ معنی آزادی اقتصادی رقابت آزاد درپناه قانون است زیرا بدون قانون وحكومت سالم، فساد، انحصار طلبی وسوءاستفاده جایگزین رقابت آزاد خواهد شد و همین لاشخورهای امروزی جانشین كارآفرین های واقعی می شوند. زمانی كه مطبوعات آزاد نباشند، شفافیت نخواهد بود ودر بهترین شرایط، فضاحت روسیه در ایران تكرارخواهد شد.

واشنگتن: ١٧ژانویه ٢٠١٤