متن کامال نامه که در اختیار " کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی " قرار گرفته است به شرح زیر میباشد:

به نام خداوند بخشنده مهربان
با عرض سلام و تشکر فراوان از تمام كسانی كه صداى مظلومیت ما را شنیده‌اند و از ما دفاع كرده‌اند. نامه‌ا‌ى راجع به وضعیت زندانیان اهل سنت در ایران براى مردم شریف ایران و همچنین نصیحت به مسوولان نظام.
عزیزان و بزرگواران هفته وحدت نزدیك است اما چه وحدتى؟! وحدتى كه در آن بعضى از آخوندهاى اهل تشیع می‌توانند به راحتى به عقاید اهل سنت توهین كنند از جمله آخوند "بیژن دانشمند" و آخوند "جویبارى" و مجله "سبز" شماره 13 "ابراهیم حاتمى‌كیا" و خیلى از مسوولین و شخصیت‌هاى دیگر نظام ایران. اینها نمونه‌هاى كوچكى از توهین‌هاى سازماندهى شده‌اى هستند كه به صورت روزانه به اهل سنت روا داشته می‌شود و به جاى اینكه این افراد خاطى دادگاهى شوند یا مورد سوال قرار گیرند، برعكس مقام و پایه‌هایشان بزرگ‌تر می‌شود و عزیزتر می‌شوند؛ ولى اگر ما در مناطق اهل سنت عقاید خودمان را تبلیغ كنیم و یا به توهین‌هایى كه به عقایدمان می‌شود، اعتراض مسالمت‌آمیزى داشته باشیم تفرقه‌چى و تندرو و محارب و مفسد فی‌الأرض می‌شویم.
اى مردم روشننفكر ایران ما جوانان اهل سنت كه در زندان‌هاى كردستان، آذربایجان غربى، سیستان و بلوچستان، گرگان، اهواز، بندرعباس، كرمانشاه، رجایى‌شهر، اوین و قزلحصار به سر می‌بریم، نمونه‌هایى از وحدتى هستیم كه از آن دم می‌زنند. ما زندانیان عقیدتى كُرد در زندان قزلحصار كه در 69امین روز از اعتصاب غذا به سر می‌بریم و در گرسنگى، با مرگ دست و پنجه نرم می‌كنیم. بگذارید كمى از وضعیت خودمان برایتان بگوییم.
ما 14 ماه است كه در زندان محکومین مواد مخدر در كثیف‌ترن و سخترین شرایط روحى و روانى به سر می‌بریم .سال گذشته در تاریخ 21 آذرماه 1391 نامه‌اى به رییس قوه قضائیه فرستادیم تا به مشكلات ما رسیدگى كند. در متن نامه ذكر كردیم كه ما 10 تن از زندانیان اهل سنت كُرد، نسبت به حكم اعدام صادر شده در یك دادگاه فرمالیته و ساختگى، بدون داشتن حق اختیار وكیل و انتقال به زندان محکومین مواد مخدر اعتراض داریم و خواستار رسیدگى به وضعیت موجود هستیم. ولى در عوض 6 تن از ما را به نام‌هاى "اصغر و بهنام رحیمى"، "كیوان زندكریمى"، "هوشیار محمدى"، "بهرام احمدى" و "محمدظاهر بهمنى" در تاریخ 7 دی‌ماه 1391، به اتهام حمل و قاچاق مواد مخدر و مفسد فی‌الأرض بودن اعدام كردند.
بعد از آن هرچه نامه دادیم شاید به وضعیت ما 4 نفر رسیدگى كنند یا ما را به زندان رجایى‌شهر برگردانند، هیچ جوابى ندادند و در عوض زندان را بر ما و خانواده‌هاى ما سخت‌تر كردند. حالا اگر ما در اعتصاب غذا به سر می‌بریم به این معنى نیست كه خداى ناكرده توكلمان را به خدا از دست داده باشیم؛ بلكه نسبت به ظلمى كه به خودمان و خانواده‌هایمان می‌شود اعتراض كرده‌ایم و در برابر این ظلم مقاومت می‌كنیم. ما چیز زیادى نخواسته‌ایم جز اینكه اگر مرتكب جرمى شده‌ایم چرا در شهر خودمان دادگاهى نشده‌ایم؟ چرا محاكمه ما علنى و عادلانه نبوده؟ چرا حق وكیل گرفتن نداریم؟ چرا نباید در زندان شهر خود باشیم؟ و چرا باید در زندان محکومین مواد مخدر نگهدارى شویم؟
عزیزان، مردم هوشیار و حق‌طلب ایران! ما بی‌گناهیم و هیچ جرمى مرتكب نشده‌ایم جز اینكه عقیده توحیدیمان را تبلیغ كرده‌ایم و به توهین‌هایى كه به عقاید ما اهل سنت شده است، اعتراض كرده‌ایم. ما به خوبى می‌دانیم كه مرگ و زندگى دست خداست و هیچ‌كس نمی‌تواند در آن دخالتى بكند مگر به اذن خدا، پس از مرگ هیچ هراسى نداریم. خوب است بدانید كه حكم اعدام تنها براى ما 4 نفر صادر نشده، بلكه 40 نفر از زندانیان اهل سنت كُرد در دادگاه‌هاى غیرعادلانه و در دقایق محدودى به اعدام محكوم شده‌اند.
اما نصیحتمان به مسوولان نظام این است كه شمایى كه این همه دم از ظلم‌ستیزى و دفاع از مظلومین و وحدت و برادرى می‌زنید، صداى مظلومیت‌هاى داخل حكومت خود را بشنوید؛ زیرا كه واجب‌تر است تا كشورهاى اطراف. وحدت نباید فقط شامل اهل تشیع یا افرادی كه به نظام وابسته‌اند باشد؛ بلكه باید شامل حال همه باشد، نه اینكه اگر وقتى به عقیده فردى توهین شد و آن شخص اعتراض كرد محارب و مفسد فی‌الأرض شناخته شود و اعدام شود. بدانید با كشت و كشتار و اعدام هیچ چیزى درست نمی‌شود بلكه لذتى كه در عفو و بخشش است، در انتقام نیست. بدانید كه ظلم پایدار نیست و باعث كینه و بغض می‌شود و زمانى خود را بروز می‌دهد. بدانید كه حكومت با كفر می‌ماند و با ظلم نه! صداى بچه‌هایى كه بى‌پدر شده‌اند، زنانى كه چشم به راه شوهرانشان هستند، پدر و مادرانى كه چشم به راه فرزندان و دلبندانشان هستند را بشنوید و از دعاى مظلوم بترسید كه بین دعاى مظلوم و خداوند هیچ پرده‌اى نیست. چهره اسلام را با انتقام و اعدام به دنیا نشان ندهید بلكه آنرا با رأفت و عطوفت نشان دهید. شما كه ادعاى پیروى از امام على را دارید، ببینید كه امام على چگونه حكومت كرد و با مردمش چگونه برخورد مى‌كرد و امام حسین براى چه پیغامى قیام نمود.
از تمام كسانى كه صداى مظلومیت ما را در حالی كه تمام وجودمان درد می‌كند و از گرسنگى خواب نداریم و بی‌حال افتاده‌ایم و چندین بار بیهوش شده‌ایم و با درد دست و پنجه نرم می‌كنیم، شنیده‌اند تشكر می‌كنیم. می‌خواهیم به این صداى مظلومیت ما جواب دهند و از تمام كسانی كه تاکنون به این نداى مظلومیت جواب دادند و از ما دفاع كرده‌اند كمال تشكر را داریم.