این نویسنده در پی دیدار هنرمندان با حسن روحانی، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: جملات آقای روحانی را باید در نظام حقوقی جامعه دید. آقای رییس‌جمهور این‌طور فکر می‌کنند و می‌خواهند قانون‌مداری و قانون‌گرایی مورد تأکید و سرلوحه عمل قرار گیرد.

او در ادامه افزود: یعنی اگر ما در این زمینه خلأ قانونی داریم باید قانون‌های تازه تصویب شود و اگر قانون داریم باید به درستی اجرا شود. آن‌چه آقای رییس‌جمهور در این دیدار فرمودند بدیهیات بود یا به قول حقوق‌دان‌ها «از اوایل». یعنی هم قانون اساسی ما و هم حاصل جمع عقول آن‌ها را می‌پذیرد، مثل آزادی هنرمندان، برقراری ارتباطات سالم با جامعه‌، یا دخالت نکردن نیروهای امنیتی در سازمان فرهنگی کشور.

بکایی گفت: اما تعجب از این است که گروهی با استفاده از تریبون‌ها به این بدیهیات حمله می‌کنند. من هرچه تلاش می‌کنم بستر این گفته‌ها را نمی‌فهمم و به عنوان کسی که ده‌ها سال است در این کشور کار فرهنگی می‌کند نمی‌فهمم که این حضرات چه می‌گویند و خواسته‌های‌شان از ما چیست. یعنی مثلا من به عنوان نویسنده‌، روزنامه‌نگار، شاعر، مترجم یا نقاش و مجسمه‌ساز و هر فعال هنری دیگری پیش از تولید اثر هنری یا ادبی چه باید بکنم؟ یا پس از تولید اثر خود چه وظیفه‌ای متوجه من است؟

او تأکید کرد: کدام مرجع است که به من بگوید من ایمان دارم یا ندارم و آیا از حدود آزادی‌های متصور حضرات خارج شده‌ام یا نه؟ جامعه‌ای که برخی منظور نظرشان است، از من چه می‌خواهد؟ خلاصه آن‌که من در دستگاه فکری این افراد نمی‌توانم وظیفه فرهنگی و هنری خود را انجام دهم.