چک‌ها را به حساب رفاقت با «د. س» گرفتم و یک ریال هم به من نرسید/ پول‌ها بخشی به شکل تراول و بخشی از طریق شماره حسابهایی که می‌دادند تحویل می‌شد.
متهم «ر. م» در خصوص مبلغ ۷۵۰ میلیون ریالی که به عنوان تحصیل مال نامشروع مطرح شده بود، گفت: دراین خصوص «د. س» مبلغی به من بدهکار بود که خودش زمینی را درصفادشت کرج معامله کرد و مبایعه نامه آن را بابت بدهی‌اش به من داد، اما هنوز هم سند به نام خودش است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در ادامه رسیدگی به پرونده اختلاس از بیمه ایران «ر. م» که اتهامات وی توسط قاضی کشکولی، پولشوئی به میزان ۳ میلیارد ۷۶۴ میلیون و ۷۵۵ هزار ریال و معاونت در اختلاس به همین میزان و تحصیل مال نامشروع به مبلغ ۷۵۰ میلیون ریال قرائت شده بود، در جایگاه قرار گرفت و با رد تمامی اتهامات خود گفت: من این چک‌ها را به حساب رفاقت با «د. س» گرفتم و یک ریال هم به من نرسید.
وی در خصوص مبلغ ۷۵۰ میلیون ریالی که به عنوان تحصیل مال نامشروع اشاره شد، گفت: دراین خصوص «د. س» مبلغی به من بدهکار بود که خودش زمینی را درصفادشت کرج معامله کرد و مبایعه نامه آن را بابت بدهی‌اش به من داد، اما هنوز هم سند به نام خودش است.
متهم «ر. م» ادامه داد: من در بازجویی‌ها گفتم مبلغ این زمین حدود‍۱۵۰ میلیون بود روی همین حساب عنوان شده ۷۵ میلیون تومان به من رسیده است درحالیکه من بی‌نفع بوده‌ام.
«ر. م» در خصوص چکهای وصول شده نیز گفت: عین مبلغی که به من داده شده بود را با آدرس پشت نویسی درست به شماره حسابهایی که به من گفته بودند ریختم. در کیفر خواست ۱۲ فقره عنوان شده که فکرنمی کنم بیش از ۷ یا ۸ فقره باشد، اگر هر کدام نیز ۳۰ میلیون باشد بازهم مبلغی که در کیفر خواست امده است، نمی‌باشد.
«س» در پاسخ به این سئوال که چگونه این پول‌ها را به «د. س» تحویل می‌دادید، گفت: بخشی به شکل تراول و بخشی از طریق شماره حسابهایی که می‌دادند تحویل می‌شد.
متهم دلیل این گفته خود را که «د. س» به او بدهکار بود، اظهارات «د. س» دانست و عنوان کرد: من با وی در مدیریت یک تالار شریک بودم. البته کل مجموعه تالار در اختیار من بود، اما پس از حساب و کتاب و برداشتهای تالار بین من و او تقسیم می‌شد ما از سال ۸۳ در تهران تالار داشتیم بعد که به کرج آمدیم «ح. ن» نیز با ما شریک شد.
قاضی از متهم پرسید که آیا «ح. ن» برای سرمایه گذاری در تالار پولی را به شما داده بود وی پاسخ داد: بله، او باید سهم خود را پرداخت می‌کرد، اما من حضور ذهن ندارم که این مبلغ چقدر بود ضمن اینکه این پول‌ها را به شخص من نمی‌داد و من از «ح. ن» هیچ چکی نگرفته‌ام.
«ر. م» در پایان عنوان کرد: درسالهای ۸۵ و ۸۶ چک‌ها را وصول کرده و پس از دفاعیات خود نیز لایحه‌ای را تقدیم دادگاه کرد.