آثار تاريخي روستاي «القچين» چرام در استان کهگيلويه و بويراحمد متعلق به دوران صفويه در معرض تخريب جدي است و به مکاني براي نگهداري حيوانات اهلي بدل شده‌اند. به گزارش مهر، چرام در حد فاصل دو نوع آب و هواي گرم و خشک در غرب و کوهستاني در شرق جاي گرفته و در ميان شهرهاي دهدشت، گچساران و باشت واقع شده است.شهر چرام و روستاهاي اقماري آن در دشت چرام قرار گرفته اند. دشتي سرسبز و حاصلخيز که موجب شده کشاورزي شغل اول مردمان اين ديار شود و در اين ميان برنج، مهمترين محصول توليدي اين منطقه است.روستاي تاريخي «القچين» با نزديک به هزار نفر جمعيت از روستاهاي اقماري چرام است که در سه کيلومتري اين شهر و در دشت چرام واقع شده است.اين روستا از روستاهاي دوران اسلامي است و آثاري تاريخي شامل حمام، قلعه و چندين آسياب دارد که کارشناسان ميراث فرهنگي آن را مربوط به دوره صفويه مي‌دانند.حمام القچين در سال 1381 با شماره ثبت 6286به‌عنوان يکي از آثار ملي ايران به ثبت رسيد با اين حال برخي از کارشناسان ميراث فرهنگي اين اثر را خانه‌هاي مسکوني مي‌دانند که همزاد شهر قديم دهدشت در دوره صفويه احداث شده اما در دوره‌هاي زنديه و افشار به حمام تغيير کاربري يافته است.

اما اين اثر تاريخي هم اکنون در معرض خطر تخريب قرار دارد و طي سالهاي اخير به طويله احشام تغيير کاربري داده است. يکي از پژوهشگران معماري تاريخي استان در اين خصوص گفت: مولفه‌ها و ارزشهاي بصري و کاربردي زيادي در معماري اين بناها وجود دارد که امروزه از آنها مي‌توان استفاده‌هاي زيادي کرد. عبدالرسول شريفي افزود: مصالح به کار برده شده در اين بنا از نوع گچ ساروج، آهک و لاشه است. وي اظهار داشت: طي سالهاي گذشته بخشي از اين بناها تخريب شده و مصالح ساختماني آن براي ساخت خانه مورد استفاده قرار گرفته است. وي بيان کرد: همچنين از اين بافت تاريخي هم اکنون به عنوان محل نگهداري حيوانات اهلي و علوفه برخي اهالي روستا بدل شده است. شريفي عنوان کرد: بخش‌هايي از اين بافت هم به دليل بي توجهي‌ها به مرور زمان تخريب شده و يا در حال تخريب است. وي يادآور شد: متاسفانه مسير آبهاي سطحي و فاضلاب از کنار اين بناها مي‌گذرد که در تخريب آن نقش جدي داشته و دارد. شريفي تاکيد کرد: براي جلوگيري تخريب اين بناها بايد اطراف اين منطقه تاريخي حصار کشي شده و محدوده آن از تعرض افراد مصون بماند. اگر چه هنوز بقايايي از اين بناها باقي مانده اما شنيده‌ها حاکي از اين است که برخي افراد، وجود اين بناها را سدي بر توسعه عمراني روستا مي‌دانند و گاهي بر تخريب آنها پافشاري مي‌کنند. با اين حال رئيس اداره ميراث فرهنگي و گردشگري شهرستان چرام، کمبود اعتبار را مهمترين مانع اين نهاد در حفاظت و احياي آثار تاريخي اين شهرستان عنوان کرد. محمدرضا مجيدي به مهر گفت: متاسفانه اعتبار خاصي دراختيار نداريم که اين مجموعه‌هاي تاريخي را احياء کنيم. وي تعداد آثار تاريخي اين شهرستان را 135 اثر عنوان کرد و بيان داشت: کل اعتبار سال جاري اين اداره در حوزه ميراث 50ميليون تومان است که به هيچ جايي نمي‌رسد. وي بيان کرد: در صورت تامين اعتبار اين مجموعه‌هاي تاريخي را احياء و مرمت خواهيم کرد.مجيدي همچنين در خصوص استفاده برخي اهالي روستا از اين آثار براي نگهداري احشام و علوفه گفت: در صورت مشاهده هرگونه استفاده غيرمجاز از اين آثار با متخلفين برخورد خواهد شد. وي افزود: همانطور که با حفاري‌هاي غيرمجاز برخورد قانوني مي‌شود، با هرگونه تخريب اماکن تاريخي نيز برخورد قضايي خواهد شد. در اين منطقه همچنين بقاياي 12 آسياب وجود دارد که نشان دهنده پر آب بودن رودخانه کنار اين روستاست. رودخانه اي که تغار نام دارد و اکنون خشک شده و در فصول پربارش سال جاري مي‌شود. با اين حال کارخانه‌هاي توليد شن و ماسه رودخانه اي در کنار اين رود مرده هم لنگر انداخته و آسيابها را از مضرات حضور خود بي نصيب نگذاشته و از نفس انداخته اند. بر اثر برداشت بي رويه شن و ماسه از بستر اين رودخانه، زير آسيابها خالي شده و در معرض تخريب جدي قرار گرفته‌اند. هم اکنون شش آسياب در اين منطقه درمعرض تخريب هستند و به نظر مي‌رسد طي سالهاي آينده چيزي از آنها باقي نماند. فرماندار شهرستان چرام در اين خصوص گفت: کار برداشت از بستر اين رودخانه متوقف شده است. عليرضا نيکروز در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: به دليل آثار تخريبي بالاي واحدهاي سنگ شکن رودخانه اي، اجازه هيچگونه برداشتي داده نمي‌شود. وي بيان کرد: تنها در نقاطي که ضرري نداشته باشد، با نظر اداره امور آّب، برداشت انجام مي‌شود. طي روزهاي اخير ششمين مديرکل ميراث فرهنگي و گردشگري کهگيلويه و بويراحمد منصوب شد و اميد مي‌رود که در دولت جديد، حفاظت از ميراث فرهنگي استان با تدبير بيشتري انجام شود.