او باید بداند معترضان به انتخابات 88 وتقلب بزرگ قرن و حضور دیگر باره احمدی نژاد بر کرسی ریاست جمهوری نه اصلاح طلبان بلکه قاطبه مردم و قشر روشن اندیشی بودن که محمد خاتمی از دیر باز و از وقایع کوی دانشگاه از پشت به آنان خنجر زد. مردمی که وعده های پوشالی و بی لیاقتی محمد خاتمی را تجربه کرده بودند و با درک صحیح و پیش بینی وضعیت فلاکت بار امروزین و در مخالفت با خواست رهبری که بر حضور احمدی نژاد پای می فشرد دست به اعتراض زده و هزینه پرداختند. حتی بسیاری از این معترضان کمترین ارادتی نه به موسوی نه کروبی و نه طیف های دیگر داشته و حتی در انتخابات هم شرکت نکرده بودند.

مگر ایشان فراموش کرده اند که محمد خاتمی، بگاهی که رخت سیاه عزا بر تن صدها مادر داغدیده ، سیاهی اندیشه حاکمیت را به تصویر می کشید، از مردم می خواستند که از رهبری دلجویی کنند!! کدام وجدان آگاه و پاک است که از این خواسته محمد خاتمی مخدوش نشده و به رنج و عذاب ننشسته باشد و او را بواسطه این دهان کجی به خون نداها و سهرابها ببخشاید ؟ با توجه به اعمال و رفتار و خواسته های محمد خاتمی و وارونه کردن وقایع و حقایق آیا براستی او طلبی هم از سال 88 خواهد داشت؟ مگر از مردمی طلبکار باشد که او می خواست از خون فرزندانشان بگذرند و به پای رهبری بیفتند که چنین نکرده و هرگز نخواهند کرد>

مگر نه این است که خاتمی در طول این سالها که بسیاری از یاران گذشته اش هزینه های بسیاری بابت همراهی و همگامی با وی پرداختند- وامروز اکثر شان از وی بواسطه مماشات گری اش با حاکمیت، تبری جسته و بسیاری از آنان هنوز هم در زندان ها و سیاهچا لهای حاکمیت هزینه می پردازند- حتی شجاعت یکبار دفاع از آنان را نداشته است تا مبادا هزینه ای اندک بپردازد؟ ایا خاتمی در این این 4 سال گذشته ، جرات و شجاعت آنرا داشته که یکبار، نه حتی از تقلب ، بلکه از تخلف در انتخابات 88 سخنی به میان آورد؟ طلب او از کیست و بواسطه چیست؟

آیا وی جرات و شجاعت آنرا داشته است در حالیکه رهبران جنبش سبز در اسارت بسر می بردند تنها به نشانه اعتراض ، در انتخابات مجلس شرکت نکند؟ آیا یکبار شهامت و شجاعت این را داشته است که از صدها انسان بخون خفته در اعتراضات 88 دفاعی بی مقدارکرده و نسبت به خشونت بی حد و حصر حاکمیت ، کمترین اعتراضی بکند؟

محمد رضا خاتمی باید بداند که اگر طلبکارانی در این میان هستند نه او و نه برادرشان کمترین سهمی ندارند . طلبکاران وقایع 88 رهبران جنبش سبزاند که بر خلاف وی و اخوی شان پس از گذشت 4 سال از ان ماجرای درد اور و پس از گذشت بیش از هزار روز از حبس و رنج و اسارت شان هنوز بر حقوق حقه خود وحقوق مردمی که به پیروی و حمایت از انان هزینه های گزاف داده و می دهند پافشاری کرده و بر خلاف محمد خاتمی ،نه از مردم که از حاکمیت می خواهند تا به پوزش خواهی و دلجویی از معترضان و صدمه دیده گان آن وقایع اقدام کند.

آقای محمد رضا خاتمی باید بداند که او ، اخوی محترم و طیف وابسته در امتحانات بسیاری از سوی ملت مهر مردوی کسب کرده اند، از آنروز که وی و دوستان شان ، نه برای حقوق ملت بلکه برای اعتراض به رانده شدن شان از دستگاه قدرت، در مجلس به بست نشستند.به جاست که وی یکبار از خود سوال کند چرا هیچ صدایی به حمایت وی و جبهه تحت مدیریت اش در جریان بست نشینی در مجلس بواسطه رد صلاحیت شان از سوی شورای نگهبان برنخاست؟

آیا جامعه دانشگاهی و قشر اندیشمند جامعه با این رفتار و کردار شورای نگهبان موافق شده بود ؟ مسلما خیر؛ بلکه این قشر و دیگر اقشار آگاه جامعه عملکرد وی و همراهان را در طی 4 سال یدک کشیدن نماینده گی مردم و سکوت های پی در پی و چشم بستن های همه گاه بر حقوق مردم دیده بودند. قشر آگاه جامعه آنروز این سوال را داشت که چرا اصلاح طلبان و مشارکتی ها در زمانی که طرح اصلاح قانون مصبوعات مسکوت ماند و دهها طرح دیگر از طرف شورای نگهبان رد شدند به بست ننشسته و معترض نشدند ؟ آنها بدرستی دریافته بودند که بست نشینی شمایان نه در جهت حقوق مردم بلکه در راستای سهم خواهی تان از حاکمیت و بهره مندی از عواید آن است .و باز باید ایشان بدانند که امید بستن به وعده های پوشالی محمد خاتمی و اصلاحات آبکی و تئوری مرموزانه حمایت اش از حاکمیت سالهاست نخ نما شده است.