آمار 66 درصدي خشونت زنان در ايران از ابتداي زندگي، بالابودن آمارخشونت عليه زنان در کردستان، معرفي اهواز به عنوان خشن ترين شهر، غفلت مسئولان وزارت بهداشت نسبت به خشونت، فقر ايران در موضع مددکاري و... از مهمترين محورهاي کارگاه آموزشي اورژانسهاي درماني در کار با قربانيان همسرآزاري بود.
کارگاه آموزشي اورژانسهاي درماني و کار با قربانيان همسر آزاري همزمان با روز جهاني امحاء خشونت عليه زنان از سوي سازمان دفاع از قربانيان خشونت ظهر دوشنبه برگزار شد. در اين کارگاه دکتر جعفر بوالهري روانپزشک و رئيس دانشکده علوم رفتاري و سلامت روان از بالا بودن خشونت خانواده در کردستان و سنندج خبر داد و گفت: در تحقيقات انجام شده ميزان خشونت در ميان خانواده‌هاي کردي به 88 درصد مي‌رسد که اين خشونتها عليه زنان است.وي با بيان اينکه برخي از اين خشونت‌ها برگرفته از فرهنگ‌هاي قومي و قبيله است افزود: برخلاف تصور تهران نيز از جمله شهرهايي است که ميزان خشونت هم در خانواده و هم عليه زنان بسيار زياد است.بوالهري از اهواز به عنوان خشن ترين شهر نام برد و گفت: در نوع خشونت شهر اهواز در مصداق‌هاي خشونت عليه زنان به عنوان خشن ترين شهر شناخته شده است. خشونت‌هايي که گاه منجر به قتل و يا نقص عضو مي‌شود.
در ادامه اين کارگاه اميرحسين جلالي عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي با اعلام اينکه طرح ملي شيوع خشونت در استان‌ها 10 سال طول کشيد، گفت: دامنه و پيامدهاي منفي خشونت تنها به شخص خشونت ديده بر نمي‌گردد بلکه همه افراد خانواده و جامعه را در بر مي‌گيرد. بر اساس اعلام سازمان جهاني بهداشت کاهش خشونت خانگي از جمله اولويت‌ها است و کشورها بايد براي آن برنامه داشته باشند. همچنين برنامه ريزي به معني اختصاص بودجه، آموزش و افزايش آگاهي عمومي است.وي با اشاره به تعريف خشونت در ابعاد جهاني تصريح کرد: تهديد، تمايل يا اقدام عليه خود يا ديگري، گروه يا جامعه که نتيجه اش آسيب جسماني يا رواني براي فرد شود خشونت تلقي مي‌شود. وي با اشاره به اين که قرباني‌هاي خشونت تنها محدود به زن نمي‌شود ادامه داد: اما آمارهاي جهاني بيشتر قربانيان خشونت را زن و کودک اعلام مي‌کند.
اين عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي به تحقيقات انجام شده در ايران اشاره کرد و گفت: خشونت‌هاي فيزيکي در ايران بيشتر شامل کودکان و زنان مي‌شود و مردها بيشتر قرباني خشونت‌هاي رواني مي‌شوند به اين معني که زن مثلاً به آنها اجازه رفت و آمد با خانواده اش را نمي‌دهد.جلالي تصريح کرد: در تحقيق و طرح ملي که در سال 83 در ميان 12 هزار و 600 زن در 28 مرکز استان انجام شد نشان داد که 66.3 درصد از زنان از ابتداي زندگي درگير خشونت هستند که از اين مان 10.5 درصد خشونت‌هاي آنها بسيار شديد بوده است. در اين تحقيقات 53 درصد از زنان خشونت را در يک سال ابتدايي ازدواج تجربه کرده اند.
به گفته وي از ميان زنان تحقيق شده 28.2 درصد خشونت فيزيک داشتند و 19.2 درصد خشونت‌هاي فيزيکي آنها مربوط به يک سال اول بوده است. همچنين برخلاف تصور که ميزان خشونت در سال اول ميزان بعد از تولد فرزند و دوره بارداري بايد کم باشد اما در اين زنان تحقيق شده خشونت در اين دوره‌ها خارج از انتظار بوده است. نکته جالب توجه اين است که اين زنان همسر، خود، خانواده همسر و خانواده خود را از مهمترين عوامل خشونت عنوان مي‌کردند.جلالي به آمار سازمان جهاني بهداشت به خشونت عليه زنان اشاره کرد و گفت: در دنيا هر 11 ثانيه يک زن مورد آزار قرار مي‌گيرد و حتي بارداري نيز براي آنها مصونيت ندارد. در آمريکا 33 تا 35 درصد زنان مورد خشونت قرار مي‌گيرند.
مريم رسوليان روانپزشک و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي ايران با بيان اينکه بسياري از زنان ضعف در بيان مشکلات و خشونت‌هاي خود دارند گفت: بايد به زن فرصت حرف زدن داده شود چرا که اکثر افرادي که مورد خشونت قرار مي‌گيرند علاقمند به صحبت کردن با کسي بوده و دلشان مي‌خواهد حس همدلي ايجاد شود بنابراين روانشناس بايد به صورت کامل به زنان مراجعه کننده گوش فرا دهد.رسوليان ادامه داد: وقتي آمار خشونت در ايران بالاست به اين معني است که رفتارهاي خشونت آميز در حال تبديل شدن به يک رفتار طبيعي است. بنابراين بايد به هر نحو جلوي آن گرفته شود.وي با بيان اينکه در سقز و ميناب بيشترين خشونت‌هاي روا شده به زنان در رابطه جنسي است اما مردان بيشتر اسير خشونت رواني مي‌شوند، تصريح کرد: زنان ما اگر خشونت فيزيکي نبينند خود را قرباني خشونت نمي‌دانند پس لازم است در گام نخست آگاهي زنان را بالا برده و آنها را به حقوق خود آشنا کنيم. رسوليان تصريح کرد: تحقيقات نشان مي‌دهد خشونت فيزيکي زنان نسبت به مردان بيشتر بوده اما از ديگر سو خشونت رواني مردان با توجه به محدوديت‌هاي اعمال شده از سوي زنان بيشتر است.