قدمت اين منطقه از لحاظ سكونت گاه انساني به 3 هزار سال پيش باز مي گردد و يكي از مهمترين آثار تاريخي كشور است كه به عنوان چهارمین اثر ایران در ميراث جهاني یونسکو به ثبت رسیده است.

اين مجموعه چه به لحاظ وجود آثار باستان شناختي و چه به لحاظ ارتباط با مدارك مكتوب تاريخي و اسطوره اي در شمال و غرب ايران كاملا منحصر به فرد است.

تصاویر زیر گویای حفظ و نگهداری از میراث فرهنگی کشور به شیوه ای کاملا پیشرفته است که برای آنکه آثار باستانی ریزش نکنند با چوب آنها را نگاه داشته اند!