آنچه طی چندماه اخیر روی داده است همانند واكنش های زنجیره‌ای یكی پس از دیگری شرایط را برای جمهوری اسلامی مشکلترکرده است. سوای فشار تحریم ها وقطع بخش بزرگی از درآمد نفت، درصحنه بین المللی هم جمهوری اسلامی ناچاربه قبول خفت و عقب نشیینی شده است.

از افغانستان تا فلسطین و از عراق تا لبنان و سوریه همه جا نقشه‌های جمهوری اسلامی و عوامل آن یكی پس از دیگری نقش برآب شده است. هركجا مردم با موفقیت به پای صندوقهای رای رفته‌اند و توانسته‌اند به شیوه دمكراتیك به اهداف خود نزدیكتر شوند میخ دیگری برتابوت نظام جمهوری اسلامی كوبیده‌اند.

آینده جمهوری اسلامی در منطقه

آیا می‌توان تصوركرد كه در شرایط متلاطم امروزخاورمیانه، جمهوری اسلامی خواهد توانست همچنان پا برجا باقی بماند؟ پاسخ این سئوال برای سران حكومت درتهران كاملا روشن است و دلیل اصلی این‌همه اخلال در عراق، افغانستان، لبنان، سوریه و روند صلح میان اعراب و اسرائیل دقیقا با پاسخ این سئوال مرتبط است. مسأله پیروزی یا شكست آمریكا نیست، برای جمهوری اسلامی اصل مهم تداوم تنش درمنطقه و عقیم ماندن كوششهای مردمی برای استقرار دمكراسی است. اگر آنها در امر صلح میان اعراب و اسرائیل اخلال می‌كنند یا برای فلسطینی ها كشتیهای پر از اسلحه و مهمات می‌فرستادند، دلیل آن اعتقاد به اصالت مبارزات مردم فلسطین نیست. اگر اندكی دلشان به حال مردم آن دیار می‌سوخت این چنین به آشوبگران و تروریستها كمك نمی‌كردند. برای جمهوری اسلامی صلح میان اعراب و اسرائیل مترادف با مرگ رژیم آخوندیست. آنها بیجهت دایه دلسوزتر از مادر نشده‌اند، آنها می ‌دانند اگر این زخم دیرینه درمنطقه التیام یابد دیگر جایی برای حكومتهای فاسد و دیكتاتوری در منطقه نخواهد بود. امروز درحالی كه همه جهانیان چشم امید به مذاكرات میان ابوماذن و نتنیاهودوخته‌اند، جمهوری اسلامی بیش از هر كشور دیگری در منطقه مشغول خرابكاری و تحریك عناصر افراطی و تروریست علیه دولت خودمختار فلسطین است.

جممهوری اسلامی نمی‌خواهد و نمی‌تواند شاهد گسترش صلح و دمكراسی در منطقه باشد زیرا موجودیت نظام در تضاد آشكاربا این اهداف است . این پیامی است كه باید هرچه شفافتر و رساتر به اطلاع افكارعمومی غرب به ویژه مردم اروپا برسد. مسأله ملت ایران با این نظام، تنهامسأله سلاحهای اتمی نیست، مسأله اصلی مشروعیت نظام است. انرژی هسته ای اگر زیركنترل یك حكومت مردمی و مسئول باشد جایی برای نگرانی باقی نمی‌گذارد. این همه نگرانی و هیاهو به علت ماهیت ماجراجوی نظام جمهوری اسلامیست. باید باكمال صراحت و شفافیت به جهانیان فهماند كه جز تغییر رژیم چاره دیگری برای حل مسائل منطقه وجود ندارد. اما انجام این مهم تنها منوط به اراده وهمت ایرانیان است. تازمانی كه این نظام غیرمشروع با تسلط بر ابراز سركوبی و خشونت موجودیت خودش را برملت ایران تحمیل می‌كند، همواره باید جهانیان درانتظار ماجراجویی منطقه‌ای و جهانی باشند. خشونت درونمرزی و ماجراجویی در صحنه خارجی دو روی سكه نظام جمهوری اسلامی است.