روحانی در این سفر تلاش کرد تا در خصوص موضوعات مربوط به رژیم صهیونیستی به طور کلی سکوت اختیار کند و حتی زمانی که در گفتگوهای رسانه ای خود با سوالاتی در مورد این رژیم روبرو می شد، باز هم دست کم از به کار بردن نام آن خودداری می کرد.

این اصرار روحانی بر عدم استفاده از نام رژیم صهیونیستی و عدم اشاره به فعالیت های آن تا جایی بود که حتی در مصاحبه با سی‌ان‌ان در حالی که کریستین امان‌پور نظر او را درباره هولوکاست خواسته بود، باز هم ترجیح داد تا سخنی از سوءاستفاده صهیونیست‌ها از آن به میان نیاورد!

با این وجود او یک بار در خصوص رژیم صهیونیستی سخن گفت و در کمال تعجب در حالی که متن سخنرانی‌اش از پیش نوشته شده بود، به جای استفاده از همین اصطلاح کلمه "اسراییل" را به کار برد!

سخنرانی مذکور از قضا یکی از مهم ترین سخنرانی های روحانی در نقش "رییس‌جمهور اسلامی ایران" در نیویورک به شمار می رفت و به طبع، موضع او بیانگر موضع جمهوری اسلامی ایران محسوب می شد. با این وجود روحانی در اولين اجلاس مجمع عمومي سازمان ملل درباره خلع سلاح هسته‌ای از لزوم پیوستن "اسراییل" درست مانند یک کشور رسمی (!) و یک عضو سازمان ملل متحد به "پيمان عدم اشاعه سلاح های هسته‌ای" سخن گفت! او نه از "رژیم صهیونیستی" که حتی از "رژیم اسراییل" نیز استفاده نکرد و در واقع تفاوتی میان این رژیم با کشورهای جهان قائل نشد!

این در حالی است که پیش از این مقامات ارشد کشورمان همواره در اظهارات رسمی خود از لفظ رژیم صهیونیستی استفاده کرده‌اند و از این طریق عدم مشروعیت این رژیم را گوشزد کرده‌اند.

نکته جالب اینجاست که پرزیدنت روحانی! در بسیاری از مواقع پیش از سفر به نیویورک و در حالی که در خاک کشورمان سخنرانی و یا اظهار نظر می کرد، ترجیح می داد تا از وازه رژیم صهیونیستی استفاده کند اما این مهم در خاک امریکا هرگز به وقوع نپیوست .