به گزارش پارسینه، دکتر نصرالله پورجوادی از چهره های ماندگار فلسفه و ادبیات فارسی در خصوص نطق حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد نوشت:

صرف نظر از نطق نسبتا کم مایۀ آقای رئیس جمهور، انشاء خطابه هم ضعیف بود. من هنوز ترجمۀ انگلیسی آن را گوش نکرده ام، ولی فارسی آن می بایست از این قوی تر باشد.

در قدیم پادشاهان و سلاطین و امراء با سوادترین و بهترین نویسندگان را به عنوان منشی به دربارهای خود می آوردند.

مثلا نصرالله منشی ، مترجم کلیله و دمنه، همان طور که از نامش پیداست، منشی بود. بیقهی، صاحب تاریخ مسعودی، هم منشی بود. منشی ها از کودکی برای این کار تربیت می شدند. حتی بعضی از شهرها بودند که در آنها منشی تربیت می شد (گمانم خوانسار یا آشتیان شهر منشی پرور بوده است) .

باید دید منشی یا منشیان جناب آقای رئیس جمهور که نطق های ایشان را می نویسند چند کلاس درس خوانده اند. این خطابه خالی از ضعفهای دستوری هم نبود. مثلا استفاده از فعل جمع برای فاعل غیر ذیروح خوب نبود.

به جای " تحریمها خشونت آمیزند " بهتر بود بگویند " تحریمها خشونت آمیز است". اگر مرحوم مجتبی مینوی بود می گفت " یکبارگی بگوئید تحریمها خشونت آمیز تشریف دارند". اصلا خود جملۀ " تحریمها خشونت آمیزاست" ( یا خشونت آمیزند) کلیشه ایست و فکر پشت آن نیست.