سایت الف: سابقه «كليد» براي باز شدن گره رابطه ايران و آمريكا، مسبوق به سابقه است. سالها پيش مك فارلين اولين بار براي آشتي با خود يك «كيك» به ايران آورد كه از قضا شبيه «كليد» بود.
تازه تبليغات تلويزيوني نامزدها آغاز شده بود. حسن روحاني در آخرين لحظات، اولين مصاحبه تلويزيونياش، درحالي که همه حتي مجري فكر ميكردند برنامه تمام شده، دست در جيب عبايش كرد و يك كليد نمادين بيرون آورد و گفت: «همه چيز با كليد تدبير» قابل حل شدن است. از همان زمان به بعد «كليد» نماد تبليغاتي او شد.
بعدها مصطفي حسني، طراح اين نماد در مصاحبهاي مفصل گفت كه اين طرح را او به رضا صالحي اميري (سرپرست کنونی وزارت ورزش) و اكبر تركان پيشنهاد كرده است. در نهايت نيز علي يونسي (وزير اطلاعات دوره خاتمي) اين طرح را به روحاني ارائه و مورد موافقت قرار ميگيرد. به اعتقاد طراح اين طرح «كليد نمادي از عقلانيت بود» كه «به طور برق آسا ذهنها را تسخير كرد.» او تاكيد داشت كه «اين يك كار تبليغاتي بود» و «مردم از اين سبك تبلغات لذت ميبرند.» به گفته وي «كليد نمادي است كه همه مردم دنيا فهم مشتركي از آن دارند.»
اين تبليغات حتي بعد از انتخاب حسن روحاني به سمت رياستجمهوري نيز ادامه پيدا كرد اما نه در حوزه دولتي، بلكه در ميان مردم. لطيفهها و اشعاري كه مردم درباره باز شدن گرهها با «كليد روحاني» ساختند دست به دست و دهان به دهان ميان مردم ميگشت.
كيك كليدي
امروز صاحب اين كليد به نيويورك رفته و لابد «كليد» را با خود برده است. اما سابقه حضور «كليد» در روابط ايران و آمريكا به سالهايي دور بر مي گردد. زماني كه مكفارلين با يك هواپيما به ايران ميآيد تا با مقامات ايران ديدار كند. آيتالله هاشمي رفسنجاني در مصاحبهاي كه با روزنامه اطلاعات در سال ۱۳۶۵ داشت به اين موضوع اشاره كرده و ميگويد: «وقتی که هواپیما وارد فرودگاه مهرآباد شد. به ما اطلاع دادند که این آقایانی که در فرودگاه از هواپیما پیاده شدند میگویند، ما آمریکایی هستیم و برای مسئولان کشور ایران از آقای ریگان و مسئولان آمریکا پیام آوردهایم که ما فوری با رؤسای قوا جلسه تشکیل دادیم و گفتیم این آقایان را فعلاً در فرودگاه توقیف کنید تا ببینیم مسأله آنها چیست... آنها در فرودگاه معطل شدند تا ما توانستیم تصمیم بگیریم و خدمت امام مسأله را عرض کردیم و امام فرمودند که با آنها صحبت نشود و پیام آنها را نگیرید و ببینید که آنها کی هستند و برای چه به ایران آمدهاند؟ آنها را به هتل منتقل کردیم. در هتل ادعا کردند که آقای «مک فارلین» و یک دو نفر دیگر از مشاورین ریگان در بین این افراد هستند که برای مقامات ایران پیام آوردهاند و آقای ریگان برای مسئولان کشور شما هدیه فرستادهاند. هدیه برای هر یک از ما یک عدد اسلحه کلت بود و گفتند که پیام را هم در ملاقات حضوری با شما میگوییم و یک عدد کیک هم آورده بودند که به شکل کلید بود... خلاصه هدف آنها در این اصل این بود که بیایند آن یخهای سردی که در روابط ایران و آمریکا ایجاد شده است، این یخهای اقیانوس منجمد را ذوب کنند! آنها خواهش و التماس کردند که یکی از مسئولان کشور ما را بپذیرند»
به علاوه گفته ميشد كه به همراه اين «كيك كليدي» و «سه قبضه كلت كمري» يك انجيل نيز به امضاي ريگان به مسئولان ايراني اهدا شده بود. طرح آمريكاييها از ساخت و حمل اين «كليد» از آمريكا تا ايران، به منظور برگزاري مراسمي بود كه به گفته برخي، قرار بود با حضور مقامات ايراني و آمريكايي بريده شود. اما مكفارلين همزمان با افشاي اين موضوع در يك مصاحبه با شبكه تلويزيوني اي.بي.سي امريكا سفر خود به تهران را تأييد كرد و فقط افزود:«ماجراي كيك و انجيل كه ايرانيها ادعا ميكنند ما با خود به تهران برده و به مقامات ايران به عنوان كليد فتح الباب تقديم داشتهايم صحت ندارد.»
اما واقعيت اين است كه انجيل را مكفارلين به ايران نياورد. «اوليورنورث» يكي از اعضاي همراه مكفارلين در آخرين ديدارش با علي هاشمي كه از اقوام نزديك هاشمي رفسنجاني بود، درمذاكراتش كشور آلمان، يك انجيل با دستخط رئيسجمهور آمريكا براي رساندنش به مقامات ايران، به او ميسپارد. آقاي هاشمي رفسنجاني نيز در اين باره ميگويد:«آقاي ريگان يك انجيلي را برداشته و يكي از آيات انجيل كه مضمون آن اين بود كه اديان خدا همه با هم هستند آن را برداشته بود با خط خودش امضا كرده بود و براي اعتقاد ما اين را فرستاده بود.» در تاريخ ۸ بهمن ۱۳۶۵ نيز ايران انجيل هديه شده ريگان را با دستخط و امضاي وي كه براي مسئولان ايراني ارسال شده بود، به نمايش گذاشت و به گفته هاشمي رفسنجانی هم اكنون در موزه قرار دارد.
حالا چشم همه متوجه روحاني و كليدش است. كليدي كه شايد مجمع عمومی ملل متحد، حتي لشكركشي آمريكا به سوريه را نيز تحت الشعاع خود قرار داده است. روحاني به نيويورك رفته تا فصل جديدي از سياستورزي «انقلابي»، اما توام با «نرمشقهرمانانه» را به اجرا بگذارد.
2004- 2024 IranPressNews.com -