شما مدت زيادي نيست که به عنوان سفير استراليا به ايران آمده ايد و قبل از ايران، سفير استراليا در افغانستان بوديد. در اين مدت کوتاه،ايران را چگونه ديديد و به نظر شما چه تفاوتي بين ايران و افغانستان وجود دارد؟

بله حق با شماست. مدت خيلي زيادي نيست که من در تهران هستم. سه ماه است که من در تهران هستم و اوقات جالبي را در تهران سپري کرده ام؛ مخصوصا انتخابات رياست‌جمهوري که آن را رصد مي‌کردم برايم جالب بود. احتمالا زمان باقي مانده هم با توجه به مسائل مختلف بين‌المللي که در پيش‌رو دارم دوره جالبي خواهد بود. مردم ايران مردم خوش برخوردي هستند و به دنبال اين هستم که بيش تر و بيش‌تر ايران را ببينم و بشناسم. مي‌توانم بگويم که اولين و مهمترين تفاوت در ايران و افغانستان بحث امنيتي است و در افغانستان، موضوع عدم امنيت باعث مي‌شود شما خيلي نتوانيد راحت رفت و آمد کنيد.

احساس من اين است که در اين سه ماهي که شما در ايران حضور داشتيد فعال بوده‌ايد و سعي کرده ايد ارتباط بيشتري با حوزه‌هاي مختلف برقرار کنيد. آيا اين فعاليتها به خاطر اين است که تازه به ايران آمده‌ايد يا قرار است اين ارتباطات و تعاملاتي که با حوزه‌هاي مختلف برقرار کرده‌ايد ادامه داشته باشد؟

جواب دادن به اين سوال شما خيلي راحت نيست. يک دليلش اين که بله من تازه به ايران آمده ام و دليل ديگر آن اين است که مطمئن باشيم پيغام ما به گوش همه ايرانيان مي‌رسد و پيغام ما در مورد قاچاق انسان و خطرهايي که در اين مقوله وجود دارد است که در اين مصاحبه در مورد آن صحبت مي‌کنيم.

يکي از دلايلي هم که من در اين جا حضور دارم تا با شما گفت‌وگو کنم اطلاع‌رساني درباره قاچاق انسان به مقصد استراليا و مشکلات مهاجران غيرقانوني است. اما قبل از آن مي‌خواهم نظرتان را در مورد انتخابات رياست‌جمهوري ايران بدانم و اينکه اين انتخابات چه تاثيري در روابط ايران و استراليا مي‌تواند داشته باشد.

بايد بگويم که ما همواره روابط دوستانه‌اي با هم داشتيم. روابط ايران واستراليا همواره روابطي بر پايه تجارت دو سويه و روابط مردمي نهادينه شده بوده و البته مسائل سياسي که دو کشور همواره اتفاق نظر راجع به آنها داشته‌اند. ما همواره از گفت‌وگوهاي مفيد و دو جانبه حمايت مي‌کنيم و توقعي نداريم که با يک انتخابات، روابط ما دچار تغيير و تحولات خيلي شديدي شود. من به عنوان يک ديپلمات، هيجان و شور زيادي در مردم و کانديداها در زمان انتخابات رياست جمهوري ايران مي‌ديدم که اين موضوع برايم جالب بود. دولت استراليا به آقاي دکتر روحاني به خاطر انتخاب شدن ايشان به عنوان رئيس‌جمهور تبريک عرض مي‌کند. اين مساله را ما در نظر داريم که ايشان گفتند قصد دارد مسائل هسته‌اي ايران را با جامعه بين‌الملل از طريق مذاکرات و از طريق ديپلماسي حل کنند و ما هم از اين موضوع حمايت مي‌کنيم و اميدواريم در اين کار موفق باشند. ما چشم انتظار مذاکرات ايران با گروه 1+5 هستيم که اميدواريم مذاکرات سازنده‌اي باشد.

پيروزي اخير حزب محافظه‌کار استراليا بر حزب کارگر را چگونه ارزيابي مي‌کنيد و اين انتخاب چه پيام‌هايي در حوزه داخلي استراليا و در حوزه بين‌المللي داشت؟

شايد خيلي خوب نباشد که يک سفير راجع به مسائل سياسي کشور خودش نظر خاصي بدهد اما اگر نگاهي به روزنامه‌هاي استراليا بيندازيم متوجه مي‌شويم که نظريات مختلفي در اين مورد وجود دارد. دولت استراليا به صورت متناوب تغيير مي‌کند و در حال حاضر هم حزبي که دو دوره روي کار بوده کنار رفته و حزب جديد انتخاب شده است. شايد در اين تغيير، بيشتر مسايل اقتصادي مطرح بوده و سياست خارجي استراليا تغيير عمده‌اي نخواهد کرد چون عناصر اصلي سياست خارجي از طرف هر دو حزب حمايت و طرفداري مي‌شود.

نکته‌اي که درباره انتخابات اخير استراليا براي من جالب بود موضع سرسخت حزب محافظه کار در رابطه با مهاجرت به اين کشور نسبت به حزب کارگر بود. با توجه به سخت‌گيري‌هايي که اخيرا در استراليا نسبت به مهاجران و پناهجويان صورت گرفته به نظر مي‌رسد که حزب محافظه کار نگاه سخت‌تري نسبت به اين موضوع دارد...

فکر مي‌کنم هر دو حزب، قواعد و سياست‌هاي سخت‌گيرانه‌اي دارند تا جلوي ورود غيرقانوني به استراليا را بگيرند. دولت استراليا در ماه جولاي تغييراتي در سياست‌هاي مهاجرتي ايجاد کرد که اگر بخواهيد درباره‌اش مي‌توانيم حرف بزنيم اما دو حزب مي‌خواهند هر چه در توان دارند انجام دهند تا جلوي مهاجرت غيرقانوني به استراليا و جلوي مردمي را که جان خود را به خطر مي‌اندازند و زندگي خود را در دستان تبهکاران قرار مي‌دهند را بگيرند.

درباره محتواي اين قوانين سخت‌گيرانه‌، در ادامه صحبت مي‌کنيم تا بدانيم تغييرات قوانين مهاجرتي استراليا شامل چه مواردي بوده ولي قبل از آن مي‌خواهم توضيح بدهيد که آيا اين سختگيريها خواست مردم استراليا بوده و اگر اينطور است، چرا ديدگاه مردم استراليا به عنوان کشوري که همواره به عنوان کشوري مهاجر‌پذير در تاريخ مطرح بوده تا اين حد نسبت به مهاجرت تغيير کرده است؟

نظرسنجي‌هايي که در استراليا صورت گرفته نشان مي‌دهد که مردم طرفدار اين هستند که از مرزهاي کشور محافظت شود و حساسيت شديدي در اين مورد دارند و مي‌خواهند مطمئن شوند که مهاجرت در بسترهاي خودش صورت مي‌گيرد نه از مسيرهاي غيرقانوني. من فکر مي‌کنم مردم استراليا نسبت به پناه جوياني که خود را با قايق و لنج به کشور مي‌رسانند خيلي نگرانند و اقداماتي که از سوي احزاب‌ سياسي استراليا در کشور پيگيري مي‌شود در واقع انعکاسي از همين نگراني‌هاست. پس جواب اين سوال شما بله است و در واقع اين نگراني‌هاي مردم است که باعث شده اين قوانين به وجود بيايد. مي‌دانيد که کشور ما يک جزيره است که با کشورهاي ديگر خيلي فاصله دارد. مردم ما دوست دارند که مرزهايشان کنترل شود و تحت حفاظت باشد و اگر موضوعي بخواهد اين حفاظت را به هم بريزد و از کنترل خارج کند مردم بسيار نگران مي‌شوند و نسبت به آن واکنش نشان مي‌دهند.

آيا اين نگراني مردم استراليا صرفا نمود مباحث امنيتي و حفاظتي است يا نه، نمود داخلي هم دارد؟ مثلا نگراني از اين لحاظ که فرصت‌هاي شغلي از طرف مهاجران به خطر بيفتد و اين گونه مسائل؟

نه چنين چيزي نيست و واضح است که اين نگراني‌هاي مردم راجع به مرزها و امنيت است. اگر نگراني راجع به شغل و فرصت‌هاي شغلي وجود داشت استراليا اصولا برنامه مهاجرتي در نظر نمي‌گرفت در حالي که ما يک برنامه بزرگ براي پذيرش مهاجران داريم و ما به اين قضيه واقفيم که مهاجران باعث رشد کشورمان مي‌شوند.

آنچه باعث شده من اينجا حضور داشته باشم نگراني مشترکي است که بين من و سفير استراليا در ايران وجود دارد؛ از اين جهت که من هم دوست ندارم که هموطنان من به صورت غيرقانوني به استراليا مهاجرت کنند و طبيعتا اطلاع‌رساني بيشتر به آنها مي‌تواند مانع از مهاجرت غيرقانوني به کشوري شود که البته معمولا مهاجرپذير بوده است. در مورد قوانين جديد برخورد با پناهجويان غيرقانوني به استراليا بيشتر صحبت کنيد.

در تاريخ 19 جولاي دولت ما اعلام کرد که از آن تاريخ به بعد هرکسي با لنج سعي کند بدون داشتن ويزا خود را به استراليا برساند و توسط نيروي دريايي ما دستگير شود به کشورهاي منطقه فرستاده مي‌شود تا به درخواست پناهندگي آن رسيدگي شود و در استراليا نگهداري نمي‌شود، بلکه به کشور پاپوآگينه‌نو و احتمالا به کشور نائورو فرستاده مي‌شود. اگر به کشور پاپوآگينه‌نو فرستاده شود و در آنجا ادعاي پناهندگي کند توسط مقامات آن کشور يعني دولت پاپوآگينه‌نو و طبق قوانين آن کشور به پناهندگي او رسيدگي مي‌شود و استراليا به کشور پاپوآگينه‌نو حمايت لجستيک مي‌دهد. در پاپوآگينه‌نو اگر پناهجويان به درخواستشان رسيدگي شد و پناهنده شناخته شوند در پاپوآگينه‌نو اسکان داده مي‌شوند اما هرگز در استراليا اسکان داده نمي‌شوند. اگر هم که پناهنده شناخته نشوند يا در پاپوآگينه‌نو در بازداشت خواهند ماند يا اينکه به کشور خود بازخواهند گشت. کاري که دولت در اين تغييرات سياست‌هاي مهاجرتي مي‌خواهد انجام دهد اين است که به مردم کشورهاي ديگر بگويد اگر به صورت غيرقانوني با لنج و بدون داشتن ويزا از طريق قاچاقچيان انسان بخواهند خود را به استراليا برسانند ما اين تضمين را مي‌دهيم که آنها هرگز به استراليا نخواهند رسيد. اميدواريم که اين تغييرات جديد در سياست‌هاي مهاجرتي، مانعي ايجاد کند تا مردم، زندگي و پول خود را به خطر نيندازند و جان خود را در دستان قاچاقچيان انسان نگذارند. ما مي‌دانيم که قاچاقچيان انسان به پناهجويان دروغ مي‌گويند، مي‌گويند شما به استراليا خواهيد رسيد و زندگي راحتي در آنجا خواهيد داشت. اما اين دروغ‌ها به خاطر آن است که آنها به تنها چيزي که فکر مي‌کنند پول است و اصولا توجه ندارند که چه بلايي ممکن است سرپناهجويان بيايد. پس تکرار مي‌کنم که هدف ما از تغييرات سياست‌هاي مهاجرتي اين بوده که مردم را قانع کنيم که به هيچ وجه با لنج و بدون داشتن ويزا به استراليا نخواهند رسيد.

در مورد قاچاقچيان انسان بارها صحبت شده است. اين قاچاقچيان معمولا در اندونزي يا کشورهاي اطراف وجود دارند. تا به حال دولت استراليا بررسي کرده که اينها چه افرادي و با چه مليت‌هايي هستند و آيا تا به حال با کشور اندونزي و ايران مذاکراتي در مورد قاچاقچيان صورت گرفته که از آنجا هم برخورد لازم را با قاچاقچيان انجام دهند؟

بله البته دولت استراليا با قاچاقچيان انسان در چند جبهه مقابله مي‌کند. البته که اولين جبهه مقابله با قاچاقچيان انسان، از طريق نيروهاي امنيتي و پليس است که ممکن است از داخل خود استراليا شروع شود تا افرادي را که مي‌توانند به قاچاقچيان انسان کمک کنند يا به آنها کمک کرده اند دستگير ‌شوند. با نيروهاي پليس در کشورهاي همسايه هم براي براندازي شبکه‌هاي قاچاق انسان همکاري داريم. با کشورهايي هم که مهاجر فرست هستند همکاري داريم. دولت استراليا مذاکرات خوبي با کشور ايران در اين زمينه داشته و اميدواريم که بتوانيم مذاکرات بيشتري داشته باشيم تا جلوي قاچاق انسان را بگيريم. همچنين از طريق ديپلماتيک هم در منطقه پيگيريهاي لازم انجام شده؛ به عنوان نمونه در تاريخ 20 آگوست امسال رئيس‌جمهور اندونزي در جاکارتا کنفرانسي را با شرکت کشورهاي همسايه و کشورهاي حتي دورتر براي بررسي اين موضوع ترتيب داده بود. همه اين مسائل نشان مي‌دهند که مبارزه با قاچاق انسان به نفع همه کشورهاست؛ چه کشورهاي مهاجر فرست و چه کشورهاي معبر که مردم از آن طريق خود را به استراليا مي‌رسانند و چه کشورهاي مقصد.

طي مدت کوتاهي که قوانين پذيرش پناهجويان توسط استراليا تغيير کرده، آيا اين تغييرات، تاثيري در کاهش مهاجرت‌هاي غيرقانوني داشته است؟ البته قبول دارم که هنوز مدت زمان کوتاهي از تغيير قوانين گذشته و شايد زمان مناسبي براي بررسي تاثيرات بازدارنده آن نباشد، اما آيا در همين مدت کوتاه هم تاثيري مشاهده شده است؟

ما همين الان هم مي‌توانيم ببينيم که تعداد مهاجران به طرز قابل توجهي تا يک سوم کاهش پيدا کرده يعني تعداد مهاجرت‌ها يک سوم تعداد قبل است. همچنين به صورت روايت گونه از اين طرف و آن طرف مي‌شنويم که خيلي‌ از ايرانيان از اندونزي دارند برمي‌گردند و ديگر برنامه‌اي براي غيرقانوني رفتن به استراليا ندارند به ويژه که اين پيغام را دريافت کرده اند که پا در اين مسير گذاشتن بدون داشتن هيچ شانسي براي رسيدن به استراليا خيلي خطرناک است.

آخرين آماري که از مهاجرت غيرقانوني به استراليا داشتيم نشان مي‌داد که ايران بيشترين تعداد مهاجرت غيرقانوني را به استراليا داشته است. چه کشورهايي از اين لحاظ در رده‌هاي اول بودند؟

امسال بزرگترين گروه پناهجويان غيرقانوني به استراليا ايراني بودند. آخرين آماري که داريم اين است که در سال 2013 تا سوم سپتامبر، 7430 ايراني تلاش کردند با قايق به صورت غيرقانوني خود را به استراليا برسانند و اين از مجموع 18916 نفري است که خواستند از اين طريق به استراليا برسند. پس مي‌بينيم که تعداد مهاجران ايراني غيرقانوني به استراليا، حتي بيشتر از يک سوم کل مهاجران است. گروه بعد جمعيتشان حدود 2000 نفر است که شامل افغاني‌ها هستند و پس از آن از کشورهاي ديگر از جمله پاکستان و سريلانکا. پس تا اينجا در سال جاري، ايران بزرگترين کشور فرستنده مهاجران بوده است.

براساس مقايسه آمار قبلي که مربوط به 31 جولاي بود با آمار جديد مي‌توانيم نتيجه بگيريم که در مدت زمان کوتاه از 31 جولاي تا 3 سپتامبر، حدود 1000 پناهجوي ايراني غيرقانوني ديگر هم به آمار قبلي اضافه شده است...

احتمالا همين طور است.

موضوع بعدي در مورد نگهداري از پناه جويان غيرقانوني است تا وضعيت آنها تعيين تکليف شود. اين پنا‌هجويان کجا اسکان داده مي‌شوند و شرايط نگهداري از آنها به چه صورتي است؟

تمام افرادي که بعد از 19 جولاي به استراليا مي‌رسند ابتدا به جزيره کريسمس فرستاده مي‌شوند. جزيره کريسمس در واقع قلمرو خاک استراليا است اما با استراليا خيلي فاصله دارد و بين استراليا و اندونزي است. سپس همه آنها به کشور پاپوآگينه نو يا کشور نائورو فرستاده مي‌شوند. در حال حاضر 680 نفر در پاپوآگينه نو در جزيره منس يا مانوس هستند. من رقم دقيق مليت‌هاي مختلف را به تفکيک در بين اين 680 نفر ندارم اما مي‌دانم که بيشتر آنها ايراني هستند. مردمي که قبل از 19 جولاي به استراليا رسيدند و در واقع به صورت غيرقانوني به استراليا آمدند در بازداشتگاه‌هاي مها‌جران در استراليا نگهداري مي‌شوند. در مورد شرايط نگهداري هم که پرسيديد بايد بگويم که شرايط آنجا کاملا انساني است. البته ما مي‌دانيم که هيچ‌کس دوست ندارد در بازداشت باشد و قطعا درک مي‌کنيم افرادي که در بازداشتگاه‌هاي مهاجرين هستند اصلا احساس خوبي ندارند و اصلا خوشحال نيستند چراکه قاچاقچيان انسان به آنها دروغ گفته بودند و به آنها گفته بودند که به استراليا خواهيد رسيد و زندگي خوبي خواهيد داشت اما در عوض سر از کمپ‌هاي اردوگاه‌هاي بازداشت در پاپوآگينه نو و جزيره نائورو درآوردند. اما بايد بگويم که برخورد با آنها به صورت انساني است. حمايت‌هاي حياتي از آنها انجام مي‌گيرد و خدمات پزشکي و روانشناختي و تفريحي در آنجا دارند و مي‌توانند از خدمات ارتباطي براي ارتباط با خانواده‌هاي‌شان استفاده کنند اما مسلما اين بازداشتگاه‌هاي مهاجرين جايي نيست که مردم بخواهند آن را به عنوان يک مقصد براي تعطيلات‌شان انتخاب کنند.

تکليف افرادي که قبل از 19 جولاي در بازداشتگاه‌ها بودند چه مي‌شود؟ آيا آنها به ايران بازگردانده مي‌شوند يا شرايط ديگري برايشان رقم مي‌خورد؟

قبل از آن تاريخ 3500 نفر ايراني در بازداشتگاه‌هاي مهاجرين و 800 نفر در بازداشت اجتماعي بودند به اين معنا که به آنها حق کار داده نمي‌شود و بايد به صورت متناوب به پليس گزارش مي‌دادند. اگر آن افراد درخواست پناهندگي بدهند درخواست آنها رسيدگي مي‌شود و اگر اين درخواست معتبر باشد، احتمالا اجازه پيدا مي‌کنند در استراليا بمانند در غير اين صورت به ايران برگردانده مي‌شوند يا در بازداشتگاه‌ها مي‌مانند. ما دوست نداريم کسي در بازداشتگاه بماند پس بهتر است که به اين نتيجه برسند که اشتباه کرده‌اند و اشتباه خود را بپذيرند و تلاش کنند به ايران برگردند. باز هم تاکيد مي‌کنم اين اتفاق براي افرادي مي‌افتد که قبل از تاريخ 19 جولاي به استراليا رسيدند و بعد آن هيچگاه اين اتفاق نمي‌افتد.

در صحبت‌هايتان گفتيد که استراليا همواره از مهاجريني که به صورت قانوني به اين کشور مي‌آيند استقبال مي‌کند. به هر حال استراليا يک کشور مهاجرپذير است و در طول تاريخ به اين موضوع شهرت داشته است. ايرانياني که به صورت قانوني به استراليا مهاجرت کرده اند در مورد وضعيت پناهندگي آنها چه اتفاقي مي‌افتد و آيا با ديد مثبت به آنها نگاه مي‌شود و درخواستشان مورد بررسي قرار مي‌گيرد يا خير؟

غير از استراليايي‌هاي بومي که هزاران هزار سال در استراليا بودند، ملت استراليا ملت مهاجران است. اين کشور از مهاجران ساخته شده است. ما مهاجران را از سرتاسر دنيا مي‌گيريم و در بين اين مهاجران پناهندگان را هم مي‌گيريم و برنامه مفصل و بزرگي براي گرفتن پناهندگان داريم بطوريکه امسال برنامه ما گرفتن 20000 پناهنده است. اما استراليا مي‌خواهد براي گرفتن پناهندگان يا مهاجران حق انتخاب داشته باشد. استراليا تمايل دارد پناهندگان و مهاجران را از طريق مجاري قانوني از جمله کميته عالي سازمان ملل در مورد آوارگان و پناهندگان جذب کند و نه از طريق شبکه‌هاي قاچاق انسان. در مورد مهاجران هم برنامه‌هاي بزرگي داريم. حدود 70 سال است که ما از کشورهاي مختلف مهاجر مي‌پذيريم و مهاجران را براساس مهارت‌هايشان و کمکي که مي‌توانند به کشورمان کنند مي‌توانيم انتخاب کنيم. بنابراين مسيرهاي قانوني وجود دارد که خودتان را به استراليا برسانيد. مثلا سفارت ما در ايران بخش بزرگي براي مهاجرت دارد که پارسال حدود 2000 ويزاي مهاجرت براي ايرانيان صادر کرد. پس مسيرهاي قانوني و درستي براي رسيدن به استراليا وجود دارد براي افرادي که بيايند و در اين کشور زندگي کنند.البته که تقاضاي هر شخصي که اقدام کند پذيرفته نمي‌شود اما تاکيد مي‌کنم که از مسيرهاي قانوني بايد اين مسير طي بشود و از طريق همين مسيرهاي قانوني بوده که ايرانيان خود را به استراليا مي‌رسانند. طبق آخرين برآوردها جامعه ايرانياني که در استراليا زندگي مي‌کنند 30000 نفر است که در همه جاي استراليا ساکن هستند که يک جامعه بسيار مورد اطمينان و سخت‌کوش هستند. بنابراين اگر کسي قصد داشته باشد به استراليا بيايد مسيرهاي قانوني وجود دارد. اما در پاسخ به بخش ديگري از سوالتان بايد بگويم هيچ تغييري در وضعيت اين پناهندگان ايراني که از طريق قانوني به استراليا رسيدند وجود ندارد. آنها مي‌توانند جواز شهروندي استراليا را بگيرند و در انتخابات اخير استراليا هم که همين چند روز پيش برگزار شد خيلي از ايراني‌هايي که سيتيزن شيپ استراليا را داشتند هم راي دادند.

يک سوال در حوزه اقتصادي دارم. آيا آماري از توريستهايي که از ايران به استراليا مي‌روند يا از استراليا به ايران مي‌آيند در اختيار داريد؟ هرچند که بعد مسافت باعث مي‌شود تبادل گردشگران بين دو کشور با مشکلاتي همراه باشد اما آيا چشم‌انداز مثبتي براي توسعه گردشگري بين ايران و استراليا متصور هستيد؟

رقم و عدد دقيقي متاسفانه ندارم اما اين را مي‌توانم بگويم که سفارت ما يعني سفارت استراليا در تهران در طول 2 سال گذشته 10000 يا 9000 ويزاي ديدار يا در واقع ويزاي گردشگري براي ايرانيان صادر کرده که براي مقاصد مختلف همچون براي گردشگري يا براي ديدن خانواده باشد. خيلي از ايرانيان در استراليا دانشجو هستند که ممکن است خواهر و برادر يا پدر و مادرشان بخواهند آنها را ببينند که ما براي آنها ويزاي ويزيت صادر کرديم که اين آمار و ارقام صرفا مربوط به سفارت ماست. اما از جاهاي ديگري هم ايرانيان براي استراليا ويزا گرفته اند مثلا از دبي، لس‌آنجلس و لندن. گردشگران استراليايي هم هستند که ايران را انتخاب مي‌کنند که من البته عدد دقيقي ندارم. اما هستند مردماني که از استراليا و با تور براي ديدن جاهاي تاريخي و آشنايي با فرهنگ ايران به ايران مي‌آيند. چشم‌اندازهايي براي توسعه روابط گردشگري دو کشور وجود دارد و مي‌شود تلاش کرد که اين عدد و رقم‌ها بيشتر شود.

سوال آخر؛ در اين سه ماهي که در ايران بوديد جذاب‌ترين يا شايد متمايز‌ترين موضوعاتي که در ايران ديديد، حال چه در مورد کشور ايران و چه در مورد مردم ايران چه بوده است؟

جالب‌ترين چيزي که من ديدم انتخابات رياست‌جمهوري بود. ديدن مبارزات انتخاباتي کانديداهاي رياست‌جمهوري و ديدن طرفداران آنها در خيابان و عکس‌العمل مردم نسبت به روند و نتايج انتخابات برايم جالب بود و فکر مي‌کنم اين موضوع از همه موضوعات برايم جذاب‌تر باشد.

چكيده قوانين تازه مهاجرتي استراليا

1ـ استراليا سياست مهاجرتي خود را تغيير داده است. از 19 ژوييه، 28 تير، اگر بدون داشتن ويزا با قايق به استراليا برويد، در آنجا سامان داده نخواهيد شد. درعوض، براي بررسي درخواستتان به گينه‌نو «پاپوآ» فرستاده خواهيد شد. اگر پناهنده‌بودن شما اثبات شود، در گينه‌نو پاپوآ يا کشور منطقه‌اي ديگري که در سياست جديد استراليا مشارکت کرده اسکان داده خواهيد شد. اين موضوع زنان و کودکان را هم در برمي‌گيرد. اين تغييرات به اين منظور اعمال شده‌اند تا جلوي قاچاقچيان انسان و غرق‌شدن مسافران قايق‌ها گرفته شود.

2ـ تحت قرارداد جديد موسوم به توافقات اسکان منطقه‌اي که توسط گينه‌نو پاپوآ در نوزدهم ژوئيه 2013 به امضا رسيده است افرادي که غيرقانوني از راه دريا مي‌رسند براي ارزيابي به گينه‌نو پاپوآ فرستاده خواهند شد و در صورت پناهنده شناخته‌شدن در آنجا اسکان داده خواهند شد.

3ـ از نوزدهم ژوييه پناهجويان هر جايي كه با قايق به استراليا برسند به گينه‌نو پاپوآ فرستاده و اگر پناهنده واقعي شناخته شوند به طور دايم در گينه‌نو پاپوآ اسکان داده خواهند شد.

4ـ افرادي که پناهنده شناخته نشوند ممکن است به کشور خود و يا به کشوري که اجازه اقامت دارند عودت داده شوند و يا در مرکزي موقت جهت انتقال بعدي نگهداري شوند.

5ـ هيچ محدوديتي در مورد تعداد افرادي که ممکن است انتقال پيدا کنند و يا اسکان داده شوند وجود ندارد.

6ـ‌ هيچ تبصره‌اي جهت معافيت بچه‌ها و گروه‌هاي خانواده وجود ندارد، اين شامل زنان باردار هم مي‌شود.

7ـ‌ افرادي که قبل از اين اعلاميه رسيده‌اند بر اساس اين توافقات به گينه‌نو پاپوآ انتقال نخواهند يافت.

8ـ از افرادي که پناهنده شناخته نشوند اين انتظار مي‌رود که به کشورشان بازگردند و يا به کشوري که حق اقامت دارند بروند.