سایت الف: پس از رأی قاطع ملت سرافراز ایران اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری 92 ، رفتار خردمندانه همه کاندیداهای ریاست جمهوری، آرامش مثال زدنی ستادها پس از انتخابات و خشنودی و رضایت رهبری گرانقدر انقلاب، مرحمی بود بر آلام ملت ایران که از اتفاقات روزهای بعد از انتخابات 88 و از ظلمی که بر نظام، مردم و رهبری عزیز رفته بود، رنجیده خاطر بودند. نتیجه انتخابات نیز، چیزی نبود جز پیروزی ملت. مردمی که علاوه بر رنجش ناشی از رفتار برخی کاندیداهای انتخابات قبل، از رفتار متناقض رئیس جمهور وقت، قدر ناشناسی ایشان از حمایتهای بی بدیل ولایت امر و نیز فشارهای معیشتی ناشی از بی تدبیری دولت، نفسهایشان شماره افتاده بود.
روی کار آمدن دولت جناب دکتر روحانی با شعار تدبیر و امید، ملت را به آرامش، آینده ای بهتر و بهبود معیشت شان امیدوار نمود. از همان روزهای آغازین پیروزی، تعقل، تدبیر و حکمت در گفتار، رفتار و کردار رئیس جمهور محترم و اطرافیان ایشان نمود یافت. جدیت در کار و بهره وری بهینه از زمان نیز با معرفی کابینه در روز تحلیف، عینیت یافت. مجلس شورای اسلامی هم انصافا" همراه با آهنگ دولت، به میدان آمد که از نمایندگان ملت نیز جز این رفتار، انتظار دیگری نبود.
اینکه نمایندگان محترم به تعداد معدودی از گزینه های معرفی شده اعتماد ننمودند نیز جزو حقوق طبیعی و خاصیت هر مرجع نظارتی است و آن را هرگز نمی توان به حساب چوب لای چرخ گذاشتن و زهر چشم گرفتن از دولت گذاشت. نوع رأی مجلس به گزینه های معرفی شده حاکی از آن است که نمایندگان محترم بنا را بر حمایت از دولت گذاشته بودند وگرنه انتظار می رفت تعداد بیشتری موفق به کسب رأی اعتماد نشوند.
نکته اینجاست که سه وزارتخانه ای که نوعا با نسل جوان کشور (از سنین 6سالگی تا پایان جوانی) سر و کار دارند، هم اکنون با سرپرست اداره می شوند. دوران سرپرستی یعنی دوران گذر موقت، و سرپرستان هر چه قدر از معرفی و رأی آوری خود مطمئن باشند، باز هم دست به عصا راه می روند و از تصمیم گیری میان مدت و بلند مدت، حذر می نمایند که البته هر چه کنند، باز هم آسیب آن بیش از فوایدش است. چون عوارض ناشی از رفتارهای فاقد تدبیر و دوراندیشی در این سه وزارتخانه، در زندگی روزمره عامه مردم و نیز در کوتاه مدت ملموس نیست (بعنوان مثال، مانند وزارتخانه های اقتصادی که با معیشت مردم سر و کار دارند، سریعا زنگ خطر آن به کار نمی افتد)، شاید به نظر برسد که از نظر دولتیان، این وزارتخانه ها در درجه دوم اهمیت قرار دارند. مشخص نیست رئیس جمهور محترم که آنقدر برای تشکیل کابینه تعجیل داشتند، چرا در این مورد اقدام عاجلی نمی فرمایند؟
وزارتخانه های علوم و آموزش در آغاز سال تحصیلی بالغ بر بیست میلیون کودک، نوجوان و جوان قرار دارند. بی انگیزگی مدیرانی که هر آن، منتظر برکناری و جابجائی هستند، چه لطمات سنگینی به این بخش از جمعیت کشور وارد خواهد آورد؟ در وزارت ورزش و جوانان، از مسائل کلان و بلند مدت که بگذریم، وضع تیمهای ورزشی که بایست در همین ایام نزدیک، در میادین مهم آسیائی و بین المللی حاضر شوند، را همگان شاهدند. تیم ملی فوتبال به خاطر یک میلیارد تومان، از اردوی تدارکاتی اروپا، بازماند. ملی پوشان کشتی فرنگی به دلیل مشکلات تدارکاتی، اقدام به ترک اردو نموده اند و بسیاری از مسائل دیگر که کشف آن، نیازی به کارشناس و متخصص هم ندارد.
نکند خدای ناکرده، آن جنب و جوش اولیه مانند تب تندی بوده که فورا فروکش نموده باشد؟ انشاءالله که اینچنین نباشد، ملت به وعده های رئیس جمهور محترم، اعتماد دارند، مبادا خدشه ای در آن حادث شود.
سه شنبه، 26 شهریور ماه 1392 برابر با 2013-09-17 ساعت 04:092004- 2024 IranPressNews.com -