روزنامه خراسان: اين که امروز رسما روز سينماست يا نه هنوز خيلي معلوم نيست چون يکي دو سال پيش وقتي اين مناسبت از سالشمارها حذف شد گفتند روز ملي سينما به قوت خود باقي است ولي به ضمائم منتقل شده است.وقتي وفور مناسبت باشد، نتيجه اش همين مي شود و ناگزير پاي اصلي و فرعي به ميان مي آيد. خيلي هم عجيب نيست که سينما بشود فرعي.

اين تمام حال و روز سينماي ما نيست. خود سالن سينما هم يک مسئله مهم است بگذريم که خيلي از شهرها حتي يک سالن سينما ندارد همين سالن هايي هم که داريم کمابيش نه تنها استاندارد نيستند که حداقل هاي يک سالن سينما را هم ندارند و با همه بازسازي و ترميم هايي که در اين سال ها انجام شده است و گاه هم چون پرديس هويزه مشهد قابل اعتنا شده است اما هنوز از نشستن در سالن سينما لذت نمي بريم. چرا که فيلم خوب با سالن خوب يک سينماي خوب و قابل تحمل را ايجاد مي کند آيا به اين فکر کرده ايم که چرا کم به سينما مي رويم و حتي چرا برخي ها سال ها پايشان به سينما نرسيده است؟ پرسيده ايم که چرا گاه فيلم ديدن در خانه را به رفتن سينما ترجيح مي دهيم؟ آيا جز اين است که خود سالن سينما جذابيت هاي لازم را ندارد و لذت سينما رفتن را به ما منتقل نمي کند؟ هيچ ترديدي نيست که تمام فناوري هاي امروز که امکان فيلم ديدن را براي ما فراهم کرده است نمي تواند جاي ساعتي در يک سالن خوب سينما بگيريد. در جهان امروز که خيلي بهتر از ما به اين فناوري ها دست يافته اند هنوز هم سينما سينماست. اين يک اصل است هم چنان که کتاب کتاب است و روزنامه روزنامه و هيچ چيز ديگر جاي لذت خواندن و ورق زدن کتاب و روزنامه را نمي گيرد.يکي ديگر از دلايل مهمي که کمتر به سينما مي رويم ناديده گرفتن کودکان است. به هر حال نيمي از جمعيت ما کودکان اند. اصلا ما براي کودکان خيلي خرج نمي کنيم. به مبلمان شهرهايمان نگاه کنيم از چيدمان نيمکت ها بگيريد تا آب خوري ها و غيره همه را براي بزرگسالان ساخته ايم و اصلا سهمي براي کودکان در مبلمان شهري نديده ايم، سينما هم سال هاست کودکان را فراموش کرده است. با جشنواره فيلم کودک هم دردي دوا نمي شود بايد فيلم ساخت براي کودکان به وفور تا آن ها ما را به رفتن به سينما وادار کنند. بايد فيلم هايمان متنوع باشد و همه سليقه ها را پوشش بدهد. مي شود کاري کرد که سينما رفتن در سبد زندگي مان باشد. بايد بيش از آن که در بند تعاريف باشيم و مدام براي سينماي ملي، سينماي معنويت گرا، سينماي شاعرانه و سينماي چه و چه بينديشيم راهکارهايي براي آشتي مردم با سالن هاي سينما پيدا کنيم و خيلي به فکر روز سينما و اين که در کجاي سالشمارمان باشد نباشيم.