روزنامه مردمسالاری: در آستانه شروع سال تحصيلي هستيم ،اما متاسفانه با توجه به بالا رفتن نرخ تورم، که روي هزينه‌هاي تحصيلي اعم از شهريه و گرفتن خوابگاه و لباس، لوازم‌التحرير و هزينه اياب و ذهاب اثر گذاشته است، براي اکثر خانواده‌ها به جاي شور و نشاط آغاز سال تحصيلي، موجي از نگراني‌ها فراهم شده است. فصل تحصيل بايد فصل آسودگي خيال و فراغت بال باشد اما به دلايلي که به برخي از آنها اشاره خواهد شد فصل تحصيل به فصلي مملو از استرس و نگراني تبديل شده است. امسال برخلاف سال‌هاي پيش که شهريه ثابت را دانشجويان مي‌توانستند بعد از انتخاب واحد و در طول ترم پرداخت کنند سايت‌ها طوري برنامه‌ريزي شده بود که دانشجويان قادر به باز نمودن سايت براي انتخاب واحد قبل از پرداختن شهريه ثابت نشدند و بعضي از خانواده‌ها که داراي وضعيت مالي مناسبي نيستند يا در يک خانواده چند دانشجو مشغول به تحصيل هستند فشار زيادي را از لحاظ روحي و مالي متحمل شدند. افزايش شهريه دانشگاه‌ها و مدارس مطمئنا طي سال‌هاي آينده ترکيب جمعيتي قشر تحصيلکرده کشور را تغيير خواهد داد و اين در تضاد با برابري فرصتها براي همه اقشار خواهد بود و اين عادلانه نيست. چه بسا افراد بسيار مستعد و باهوش که اگر شرايط مالي خوبي داشته باشند مي‌توانند باعث رشد و پيشرفت خود و هم‌ميهنانشان شوند و چه بسا جاي تاسف و افسوس است که جواناني با انگيزه و داراي هوش سرشار به خاطر عدم تمکن مالي از حق تحصيل کردن محروم شوند. يکي ديگر از مشکلات دانشجويان کمبود خدمات رفاهي از جمله نبودن خوابگاه است. دانشجوياني که در شهر ديگري تحصيل مي‌کنند نياز به مکاني براي زندگي دارند با توجه به گراني و کمبود خوابگاه مناسب مجبورند به اماکن خصوصي مثل اجاره منزل با قيمت‌هاي سرسام آور پناه بياورند و براي ارزان تمام شدن مخارج مجبورند مکاني را انتخاب کنند که برايشان هزينه زيادي نداشته باشد و در مکان‌هاي نامناسب و ارزان اسکان گزينند يا براي اينکه اين هزينه کمتر تمام شود در يک مکان کوچک چندين نفر با يکديگر زندگي کنند که اين هزينه بين آنان تقسيم گردد. صندوق رفاه دانشجويان که براي رفاه حال دانشجويان براي آنان وامي‌را در نظر مي‌گرفت هر سال شرايط پرداخت وام را سنگين‌تر مي‌کند و با توجه به محدوديت ظرفيت، دانشجويان قادر به گرفتن آن نيستند و بعضي دانشگاه‌ها مبلغ وام را بسيار کم کردند. مشکل ديگر دانشجويان شهرستاني هزينه اياب و ذهاب ميان شهرهاست که دانشجويان نياز دارند براي ديدن خانواده و اقوام خود در رفت و آمد باشند که اين تردد نيازمند هزينه‌هاي قابل توجهي است. يکي از مسائل مهم، تغذيه دانشجويان است که در دانشگاه‌ها هر سال گرانتر از سال قبل مي‌شود و کيفيت آن نيز هر روز بدتر مي‌شود و يارانه تغذيه هم در برخي دانشگاه‌ها رو به کاهش است و دانشجو مجبور است تمام هزينه تغذيه را خود پرداخت نمايد. اين مسايل و دغدغه‌ها دانشجويان را با چالش ديگري مواجه مي‌سازد که آن گزينش شغل توام با تحصيل است که با توجه به مشکل بازار کار و عدم وجود فرصت‌هاي شغلي براي افراد فاقد مدرک تحصيلي، گاه آنان را ملزم مي‌سازد که کاري دور از شان و تحصيلات خود برگزينند. اميد که با روي کار آمدن دولت جديد و با انتخاب فرد شايسته‌اي در راس وزارت علوم، تحقيقات و فن‌آوري نظاره‌گر اجرايي شدن طرح‌ها و برنامه‌هايي باشيم که اولا کارشناسي شده و منطبق با برنامه بوده و در مرحله بعد در جهت رفاه و حمايت از سرمايه‌هاي فکري و انساني اين کشور باشد.