«سید محمد صالح حسینی» عدم تمایل دولت به سرمایه گذاری، نبود کارخانجات و فقدان سیاستهای مشوق سرمایه گذاری در استان کردستان را عامل روی آوردن کارگران مرزی به حرفه کول‌بری دانست و در این باره به ایلنا گفت: هرسال صد‌ها نفر از کارگران کول‌بر جان‌شان را در مناطق مرزی کردستان از دست می‌دهند و این در حالی است که اگر امکان اشتغال و کسب درآمد قانونی در منطقه فراهم بود، نیروی کار این کارگران صرف تولید می‌شد.

این فعال کارگری در کردستان سن اشتغال کارگران در حرفه کولبری را از ۱۳ تا ۶۰ سال ذکر کرد و گفت: اکثر کارگران کولبر را افراد فقیری تشکیل می‌دهند که فقط برای امرار معاش روزانه‌شان به این شغل خطرناک روی آورده‌اند.

حسینی با بیان اینکه قاچاقچیان و حتی کارفرمایان قانونی به این کارگران نگاه صرفاً ابزاری دارند، گفت: وضعیت بحرانی واحدهای تولیدی در شهرستان سقز همچون واحدهای مستقر در شهرک صنعتی قهر آباد عاملی شده است که کارگران بیکار شده این مجموعه‌های صنعتی به حرفه کولبری جذب شوند.

او در این باره اضافه کرد: تعطیلی واحدهای صنعتی همچون کارخانه قند، نوشابه سازی، لوله پلی اتیلن و کارخانه‌های بزرگی مثل کارخانه دخانیات سقز باعث بیکاری تعداد زیادی از کارگران و جذب آنان در حرفه کولبری شده است.