پایگاه اینترنتی استراتژی پیج طی گزارشی نوشت یک راه ایران برای غلبه بر تحریم غرب استفاده از معاملات تهاتری است و چین یکی از شرکای مهم تهاتری ایران است که مبادله نفت در برابر نفتکش یکی از معاملات تهاتری دو طرف است.

یکی از انواع کالاهایی که چین به ایران صادر می کند، تانکرهای غول پیکر حمل نفت است. چین یکی از عمده سازندگان این نوع کشتی های غول پیکر (که ظرفیت حمل بیش از یک میلیون بشکه نفت را دارند) در جهان است. ایران در سال جاری میلادی تا کنون 7 تانکر غول پیکر از چین وارد کرده و تعداد نفتکش های غول پیکر ناوگان حمل و نقل تانکری خود را به 37 رسانده است.
به طور متوسط، هرکدام از این تانکرها قادر به حمل 1.73 میلیون بشکه نفت خام به وزن 200 تا 300 هزار تن و ارزش بیش از 120 میلیون دلار است. این کشتی ها 25 تا 30 سال عمر مفید دارند. هزینه هر روز سفر دریایی این نفتکشها 10 هزار دلار است، اما بسیاری از نفتکش های ایرانی وظیفه ذخیره نفت بر روی دریا را بر عهده دارند. این نفتکش ها حتی در حالت ساکن در دریا نیز روزانه چندین هزار دلار هزینه دارند.
پیش از تحریم ها، ایران ماهانه حدود 100 میلیون بشکه نفت تولید می کرد. اما در حال حاضر میزان تولید نفت ایران به کمتر از نصف رسیده است و از آنجایی که بستن چاه های نفتی هزینه بر و زمان بر است، حدود نیمی از تانکرهای ایرانی برای ذخیره نفت تولیدی تا زمان پیدا شدن مشتری استفاده می شوند .
هند قبلا یکی از مشتریان عمده نفت ایران بود، اما نحوه پرداخت پول نفت ایران به یک مشکل لاینحل تبدیل شده است. ترکیه نفت زیادی از ایران وارد نمی کند و چین نیز عمدتا از طریق معاملات تهاتری پول نفت ایران را پرداخت می کند. تحریم ها پوشش بیمه ای محموله های نفتی ایران را از طرق معمول غیرممکن ساخته است و به همین علت ایران ناگزیر به توسعه ناوگان حمل و نقل تانکری خود شده است. ایران خود محموله های نفتی اش را بیمه می کند.