به گزارش « محبت نیوز» در راستای افزایش فشار بر جامعه مسیحیان ایران، سه تن از نوكیشان مسیحی ساكن تبریز، بنامهای " فرشید مدرس اول"، "محمدرضا پیری" و "یاشار فرزین نو" در تاریخ 20 تیرماه سال جاری توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت شدند.

ماموران پس از بازداشت این افراد ضمن تفتیش و بازرسی از منزل آنان برخی از وسایل شخصی این افراد را نیز ضبط و با خود بردند.

منابع خبری گزارش دادند که این افراد پس از دستگیری به بازداشتگاه مقر وزارت اطلاعات در زندان تبریز منتقل شدند.

همچنین تاکنون از جانب مقامات امنیتی و قضایی دلیلی برای بازداشت طولانی و نوع اتهام این نوکیشان مسیحی به خانواده های این زندانیان اعلام نشده است.

تداوم بازداشت، نگرانی و بی خبری از وضعیت سلامت این افراد موجب پیگیری های خانواده به مراکز امنیتی و قضایی شد که علیرغم تلاشها برای مشخص شدن وضعیت آنان تاکنون نتیجه ایی در بر نداشت . در بسیاری از موارد این موضوع موجب می شود تا برخی افراد مسئول ضمن دادن وعدها مبنی بر آزادی زود هنگام عزیزانشان و یا تهدید و هشدار به خانوادهها خواستار سکوت و عدم اطلاع رسانی در این باره میشوند.

متاسفانه خانوادههای زندانی هنگامی که به وعده های داده شده مسئولان مبنی بر آزادی زود هنگام عزیزانشان دلسرد می شوند با گذشت ماهها ، تصمیم می گیرند تا خبر مربوطه در رسانه ها منتشر شود.

بر اساس خبر منتشره از سوی رهسا نیوز گفته شده؛ این نو کیشان مسیحی در بازجویی های اطلاعاتی مورد شکنجه و ضرب و شتم نیز قرار گرفتند به گونه ای که یک تن از آنان به نام "محمدرضا پیری" به دلیل آسیب دیدگی شدید مدت چهار روز در بیمارستان زندان مرکزی تبریز بستری گردید.

مقامات امنیتی جمهوری اسلامی با اینکه همیشه سعی‌ داشته اند "کلیساهای خانگی" را به دولت‌های خارجی‌ ارتباط دهند و گاهی‌ از آنها به عنوان گروهای سیاسی و برانداز نام برده اند ولی‌ تا به امروز حتا در یک مورد نیز نتوانسته اند دلایل و یا مدرکی‌ برای این ادعای واهی خود نشان دهند.

یورش و سرکوب های مسیحیان ایران، بیشتر گروههایی از مسیحیان را مورد هدف قرار داده است که به تعبیر مقامات رژیم جمهوری اسلامی " مسیحیان تبشیری و تندرو" هستند و تهدیدی بر علیه نظام حکومت اسلامی محسوب میشوند. این در حالی‌ است که تمامی دستگیر شدگان همگی‌ به گروههای کوچکی منصوب هستند که برای عبادت و برگزاری آئین های مسیحی در خانه‌های شخصی یکدیگر و بدور از چشم مقامات دور هم جمع می شوند و هدف از این اجتماعات کوچک فقط پرستش خداوند می باشد و هیچ بحث سیاسی و دیگری در این اجتماعات انجام نمیشود.