روز خبرنگار شاید بهانه ای باشد یادی کنیم از افرادی که با وجود تمام مشکلاتشان اما بار مشکلات جامعه را نیز در بخشهای مختلف به دوش می کشند بی آنکه در بسیاری مواقع از آنها یادی شود این روز فرصتی است که به مرور چند باره مشکلات این قشر بنشینیم مشکلاتی که طی سالهای اخیر بر آنها افزوده شده است.

به گزارش مهر، در این دنیای عجیب و غریب با وجود این همه تکنولوژی های پیشترفته و اتفاقات مهمی که در اقصی نقاط این کره خاکی انجام می شود، کسب اطلاعات دقیق و موثق یک امر ضروری است و خبرنگاران یکی از مهره های اساسی برای اطلاع رسانی دقیق در این دنیای کنونی به شمار می آیند.

یک خبرنگار باید در انعکاس مسائل مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بی طرفانه عمل کند و به واقعیت یک رویداد دست یابد.خبرنگار باید رسانه ای را که در آن کار می کند را بشناسد تا از ظرفیت و کارایی آن آگاه باشد.

خبرنگاری شغلی شیرین و دلربایی است ، یک خبرنگار موفق باید زبان شیوا، رساء و روابط عمومی بالایی در جامعه داشته باشد تا بتواند با گوینده و شنونده خود ارتباط برقرار کند.

شغل خبرنگاری مانند شغل های دیگری که در جامعه وجود دارد سختی های خود را دارد ، فردی که به سمت و سوی خبر و خبرنگاری می رود باید سراپا عشق و استعداد باشد و به این شغل علاقه داشته باشد تا بتواند گفته ها و احساسات خود را به خوبی به مخاطب منتقل کند تامخاطب بتواند لذت ببرد.

خبرنگاران قلب روزنامه ها، خبرگزاری ها، رادیو و تلویزیون هستند و در کل خبرنگاران باعث به حرکت در آوردن موتور مطبوعات می شوند.اما این قلب که یکی از اعضای اصلی پیکره هر جامعه ای محسوب می شود این روزها به خوبی نمی تپد وضمن انجام وظایف حیاتی بر عهده اش، خود دردمند بوده و نیازمند دستی نوازشگر است.

خبرنگار فردی است که برای به دست آوردن اطلاعات دقیق، عملکرد و رفتارهای تمام افراد و مسئولان جامعه را زیر ذره بین قرار می دهد.

شاید هیچ دری برای خبرنگاران بسته نباشد ولی این درها فقط در زمان نشست خبری و جلسه ها باز است و زمانی که خبرنگاران برای پیگیری خبر یا سوژه خود پیش مسئولین می روند این درهای باز، بسته می شوند.

رسالت یک خبرنگار این است که واقعیت ها را به گوش مردم جامعه برساند و زبان مردم در جامعه باشد.

امروزه هم حضور زنان در عرصه اطلاع رسانی به عنوان اهرم های مهم این عرصه در جامعه به شمار می آیند.

جای نهادهای صنفی در جامعه رسانه ای خالی است/ مدیران در نهادهای رسانه ای دخالت نکنند

به بهانه روز خبرنگار به سراغ چند نفر از خبرنگاران کرمانی رفتیم و پای درد دل آنها نشستیم، آنچه که می خوانید ماه حصل گفتگوی با این خبرنگاران است.

محمدرضا نژادحیدری سردبیر روزنامه عصر ظهور می گوید: اتفاقاتی که طی سالهای گذشته افتاده است منتقدین زیادی داشته استT روزنامه نگاران معتقدند که دولت گذشته آنطور که شایسته خبرنگار بوده به مسائل آنها رسیدگی نکرده است البته ممکن است که افرادی در جامعه وجود داشته اند که مشکلات خبرنگاران را حل کنند اما این اتفاق نیفتاده است و خبرنگاران رضایت چندانی ندارند.

نژاد حیدری بیان می دارد: بهترین راه برای حل مشکلات خبرنگاران، رجوع دولت به خود خبرنگاران و مطبوعات است که با تشکیل نهادهای صنفی بتوانند بر مشکلاتشان فائق بیایند.

این مسئول در ادامه می گوید: تجربه نشان داده است که هرجا موفقیتی حاصل شده است ناشی از تلاش نهادهای صنفی بوده که با همراهی دولت ، بسترسازی و کمک دولت به موفقیت دست یافته اند.

سردبیر روزنامه عصرظهور اذعان می دارد: در دولت فعلی همانطور که رئیس جمهور در اولین کنفرانس مطبوعاتی خود گفت باید به نهادهای صنفی که عزل و نصب و انتخاب مدیران این نهادها بدون دخالت مستقیم یا غیر مسقیم مدیران میانی صورت گرفته است کمک شود تا راه را برای مشکلات اصحاب مطبوعات باز کنند.

مهمترین مشکل خبرنگاران فقدان دانش موجود/ وضعیت رسانه های کرمان خوشایند نیست

وی در خصوص مهمترین مشکلات خبرنگاران می افزاید: مهمترین مشکل خبرنگاران در شرایط موجود فقدان دانش موجود است، خبرنگاران علی رغم مشکلاتی که در حوزه معیشتی دارند اما مهمترین مشکل شان ضعف دانش مطیوعاتی است و اگر این مشکل زیربنایی حل شود مشکلات دیگر نیز حل می شوند.

کمیت گرایی در کرمان موجب ایجاد موج رسانه های بیکیفیت شده است

نژاد حیدری با اشاره به اینکه وضعیت مطبوعات و رسانه ها در استان کرمان وضعیت خوشایندی نیست تصریح می کند: معمولا در استان کرمان بیشتر بر روی کمیت رسانه ها تاکید صورت می گیرد و آنچه از نظرها غافل می شود کیفیت مطبوعات است و در حال حاضر ما با تعداد بسیاری از نشریه ها و رسانه های بی کیفیت مواجه هستیم که اینها جای خرسندی و خوشحالی نیست و باید با تقویت نهادهای غیر دولتی و صنفی و افزایش دانش رسانه ها این مشکل را حل کنیم.

آمار خبرنگاران حرفه ای در کرمان به عدد 100 هم نمی رسد اما برخی نهادها این تعداد را 600 روزنامه نگار اعلام می کنند

این مسئول ابراز می دارد: فقدان تعریف روشنی از روزنامه نگار، مهم ترین آسیب به جامعه خبری استان است. فرضا اعلام شده که 600 روزنامه نگار در استان وجود دارد و اگر ما این تعداد روزنامه نگار را داشتیم می توانستیم روزی 10 روزنامه 12 صفحه ای با محتوای تولید در جامعه عرضه کنیم در حالی که یک روزنامه با این استاندارد نداریم.

تکلیف خانه مطبوعات باید مشخص شود/ خبرنگاران نهاد انتخابی می خواهند نه انتصابی

وی ادامه می دهد: ما نباید با الفاظ بازی کنیم و تکلیف خانه مطبوعات باید مشخص شود که نهادی دولتی یا غیر دولتی است؟ اما این دلیل نمی شود که دولت بخواهد در کار این نهادها دخالت کند؛ در مورد تشکل های رسانه ای استان و میان اصحاب مطبوعات تفاوتی وجود دارد که باید یک بار برای همیشه این مسئله حل شود.

نهادهای انتصابی تنها باری بر دوش بیت المال هستند

این خبرنگار در ادامه صحبت هایش می گوید: اگر نهادی بخواهیم که ارشاد مدیرش را تعیین کند طبیعتا اداره مطبوعات ارشاد و کارشناسان آن بسیار نهاد کارآمدتری برای این امر است و لزومی ندارد با ایجاد تشکل هایی که به دولت وابستگی دارد بار مالی به بیت المال تحمیل کنند.

جایگاه خبرنگاران ارتقا پیدا نکرده است

محبوبه فیروز آبادی یکی دیگر از خبرنگاران با سابقه استان کرمان در گفتگو با مهر می گوید: بر باور من، جایگاه خبرنگاران لزوما در جامعه ارتقاء پیدا نکرده است و این نگاهیی که به خبرنگاران می شود مختص به این هشت سال نیست و باید به این مشکل نگاه زیربنایی شود.

وی در ادامه اذعان می دارد: باید دراز مدت به چالش های خبرنگاری نگاه کرد، این نگاه و این جایگاه در خور شان خبرنگاران نیست.

فیروز آبادی با اشاره به اینکه جایگاه خبرنگاران در کلام متاثر از اقدامات هشت سال گذشته نیست، تصریح می کند: اگرچه دولت نهم و دهم اقداماتی انجام داد و سبب تنزل این جایگاه شد مانند دخالت دولت در نهادهای صنفی و خانه های مطبوعات و فعالیت تشکل هایی که فعالان واقعی خبرنگاران که حوزه مطبوعاتی را تشکیل می دادند ممانعت کرد و سرای روزنامه نگاران را که یک تشکل دولتی ساز بود را راه اندازی کردند که یک اشتباه دیگر بود که اتفاق افتاد.

این خبرنگار با سابقه کرمانی در ادامه صحبت هایش می گوید: هدف راه اندازی سرای روزنامه نگاران در کنار یک تشکل دولتی ساز دیگر به نام خانه مطبوعات نامشخص بود و یک اتفاق نامبارک دیگر در این حوزه بود که بعضا راه اندازی سرای روزنامه نگاران تقابل با خانه های مطبوعات تعبیر شد.

تجلیل از خبرنگار نماها بر جایگاه خبرنگاران حرفه تاثیر گذار است

وی ابراز می دارد: هدایای فله ای را که دولت مثلا به خبرنگاران میداد در تنزل جایگاه خبرنگاران حرفه ای تاثیر گذار بود.

فیروزآبادی می افزاید: تعطیلی دوره های آموزشی خبرنگاری به خصوص در دو،سه سال اخیر با اشاره به اینکه ارشاد بودجه های هنگفتی را به دست آورده بود از نثاط منفی کارنامه دولت منصوب می شود، در عین حال در شش، هفت سال گذشته هیچ جشنواره مطبوعاتی و هسچ ارزیابی واقع بینانه ای از مطبوعات و فعالان مطبوعاتی در استان کرمان برگزار نشد.

این خبرنگار اقتصادی بیان می دارد: فراموش نکنیم که وقتی خبرنگاران حرفه ای مورد حمایت قرار نمی گیرند در واقع این رسانه های حرفه ای هستند که تضعیف می شوند و از رونق می افتند.

وی تصریح می کند: دخالت های دولت در اقتصاد بنگاه های مطبوعاتی از طریق توضیح ناعادلانه آگهی های دولتی و یارانه های نا شفاف کاغذ از دیگر چالش هایی بود که باعث تنزل خبرنگاران حرفه ای شد.

فیروز آبادی با اشاره به اینکه در هشت سال گذشته سیاست های مطبوعاتی دولت قابل دفاع نیست و دولت کارنامه قابل قبولی در این زمینه ندارد می گوید: عوامل دیگری هم در جایگاه دولت دخیل است که مهمترین آن ها برخورد خود خبرنگاران و نوع نگاهشان به جایگاهی که دارند است.

باید مرز بازاریابان و رپرتاژبگیران با خبرنگاران واقعی مشخص شود/ برخی از این به ظاهر خبرنگاران هیچ مطلب تولیدی ندارد و تنها نام خبرنگار را یدک می کشند

این خبرنگار کرمانی اذعان می دارد: برخی از خبرنگاران حرمت جایگاهی را که در آن قرار دارند را نگه نمی دارند و مرز بازاریابان و رپورتاژگیران مطبوعات با خبرنگاران مشخص نیست و ما بیش از آنکه شاهد فعالیت خبرنگاران حرفه ای باشیم، شاهد کسانی هستیم که فقط دنبال رپورتاژ اگهی هستند و هیچ مطلب تولیدی مستقل از آن ها در مطبوعات منتشر نمی شود.

نگاه برخی مدیران به خبرنگاران در حد یک رپرتاژ بگیر است

وی در ادامه صحبت هایش ابراز می دارد: این باعث شده است که نگاه مدیران دستگاه های دولتی و مدیران روابط عمومی ادارات به خبرنگاران در حد یک رپورتاژ نویس تنزل پیدا کند تا آنجا که در پاسخ به خبرنگارانی که وقت مصاحبه اختصاصی می خواهند، آن را به کنفرانس های مطبوعاتی رپورتاژی موکول می کنند تا با پرداخت مبالغی ناچیز و فله ای به مطبوعات و رسانه ها از پاسخگویی طفره بروند.

فیروز آبادی تصریح می کند: برخی از دستگاه های دولتی تصور می کنند همین که به پاسخگوی خبرگزاری ها و شبه خبرگزاری ها باشند کفایت می کند و در مقابل مطبوعات در مقام پاسخگویی بر نمی آیند، این ها همه سختی هایی است که زمانی یک خبرنگار مستقل می خواهد در یک مطبوعات مستقل کار کند می بیند.

عدم پاسخگویی مدیران

وی در ادامه می گوید: در استان کرمان مدیرانی داریم کی طی هشت سال گذشته حتی یک گفتگوی اختصاصی از آن ها در مطبوعات منتشر نشده است به این دلیل که پاسخگویی به مطبوعات رسانه ای را وظیفه خود نمی دانند، اینها چالش های عامی است که همه خبرنگاران با آن روبه رو هستند.

این خبرنگار اقتصادی یکی دیگر از مشکلات خبرنگاری را درآمدهای پایین در این حرفه دانست و می افزاید: متاسقانه با فعالیت کسانی در مطبوهات روبه رو هستیم که بعضا فقط حاضرند با درآمد کم کار کنند و این باعث شده است که نیروهای حرفه ای به دلیل اینکه از نظر اقتصادی تامین نمی شوند در اولین فرصت از این عرصه خارج شوند و یا به روابط عمومی های ادارات پناه ببرند و یا در ادارات دیگر شاغل شوند و نیروهای دیگری که می مانند متاسفانه اغلب نه خودشان انگیزه یادگیری دارند و نه مدیران رسانه ها نیاز می بینند این آموزش ها را به آنها بدهند.

فیروز آبادی در ادامه صحبت هایش با مهر تصریح می کند: در تعلیق فعالیت تشکل های صنفی، آموزش به فراموشی سپرده می شود، در نتیجه اگر بگوییم دانش بعضی از خبرنگاران ما در حد مطلوب نیست به گزاف سخن نگفته ایم.

فعالیت تشکل های دولتی ساز منتسب به رسانه ها مطلوب نیست

وی می گوید: بنده با فعالیت هر نوع تشکل دولتی ساز مخالف هستم و مطمئنم این انجمن صنفی انجمن روزنامه نگاران است که باید در استان پا بگیرد و تغذیه شود.

این خبرنگار اذعان می دارد: نه خانه مطبوعات و نه سرای روزنامه نگاران هیچ کدام نمی توانند مطالبات صنفی من نوعی را پاسخگو باشند درواقع بیت امیدوار بود آدمی به خیر کسان، مرا به خیر تو امید نیست شر مرسان، مصداق این تشکل های دولتی ساز است.

بر خلاف شعارها خبرنگاران طی سالهای گذشته مورد بی توجهی و سیاست بازی قرار گرفتند

به پای درددل یک خبرنگار باسابقه کرمانی دیگر نشستیم، سید علی گلسرخی در خصوص فراز و نشیب های جایگاه یک خبرنگار در جامعه اظهار می دارد: علی رغم اینکه دولت نهم و دهم همیشه تاکید داشت که مطبوعات و رسانه در جایگاه بالایی قرار دارد و دولت به این قشر اطلاع رسان احترام می گذارد متاسفانه برخلاف شعارهای این دولت می دیدیم که خبرنگاران با کمبودهای مادی و معنوی مواجه هستند.

وی می افزاید: در بحث مادی متاسفانه نگاهی که به رسانه ها و خبرنگاران در دولت نهم و دهم می شد یک نگاه سیاسی بود و خبرنگارانی که در دولت نهم ودهم نقش پررنگی در جامعه نداشتند با مشکلات بیشتری مواجه بودند.

گلسرخی بیان می دارد: زمانی که دولت به یک چشم دیگر به رسانه نگاه می کند رسانه هم مجبور می شود خبرنگار را تحت فشار بگذارد و خبرنگار را بازخواست می کند و رسانه مانع انتشار اخبار آزاد می شود.

این خبرنگار با سابقه کرمانی می گوید: بسیاری از خبرنگاران در استان کرمان از جمله خود من طی هشت سال گذشته شاید نتوانستیم حتی به تعداد انگشت های دستمان خبر خوب منتشر کنیم.

وی در ادامه صحبت هایش اذعان می دارد: رسالت مطبوعات و خبرنگاران آگاهی بخشیدن به جامعه و بالا بردن سطح آگاهی جامعه است، این رویه در خصوص رسانه ها و خبرنگاران با رسالت رسانه ها و خبرنگاران همخوانی نداشت و عملا خبرنگاران و رسانه های کشور و استان کرمان کارایی خاصی در این سالهای اخیر نداشته اند.

این خبرنگار اظهار می دارد: مخاطب با اخبار کلیشه ای میانه ای ندارد و این نوع اخبار مخاطب را راضی نمی کند.

متخصص رسانه ای در استان کرمان کم داریم

گلسرخی در ادامه گفتگو خود با مهر می گوید: رسانه در استان کرمان زیاد داریم اما متاسفانه متخصص رسانه ای در استان کم داریم و مهمترین دلیل غیر تخصصی بودن رسانه ها، صاحبان رسانه ها ومطبوعات هستند و اکثر صاحبان رسانه ها در استان کرمان تخصص روزنامه نگاری و تخصص رسانه ای ندارند و این برای جامعه ما تاسف آور است.

وی ابراز می دارد: نگاه دولت نهم و دهم نسبت به رسانه ها اعم از سراسری و محلی یک نگاه گزینشی است و در این نوع نگاه هر رسانه ای که باب میل دولت و مدیران دولت عمل نمی کرد یک رسانه مغضوب می شد و در این نگاه خیلی لز فعالان رسانه ای و رسانه ها به حاشیه کشیده شدند.

امیدواریم دولت تدبیر و امید فکری به حال خانه مطبوعات کرمان کند

این خبرنگار باسابقه کرمانی با اشاره به اینکه طی هشت سال گذشته خانه مطبوعات استان کرمان دچار مشکل شد بیان می دارد: بنده یکی از معترضان به این روند خانه مطبوعات بودم و عنوان کردم که این انتخابات شما طبق اساس نامه وزارت ارشاد غیرقانونی است اما کسی گوش نکرد تا اینکه بعد از مدت ها خود کسانی که پیمان بسته بودند دچار مشکل شدند و اعلام کردند که این انتخابات غیر قانونی است.

گلسرخی تصریح می کند: امیدواریم در دولت تدبیر و امید با توجه به گزینه پیشنهادی آقای جنتی برای وزارت ارشاد و دیدگاه مثبت ایشان در خصوص رسانه ها، آزادی رسانه ها و لزوم فعال بودن نهادهای صنفی خانه مطبوعات استان کرمان در اوایل آفاز به کار دولت تدبیر و امید لا حضور همه سلایق مختلف باز گشایی شود.

سینا رحیم پور نیز یکی از خبرنگاران جوان کرمانی است که در گفتگو با مهر با اشاره به محتوای رسانه های دیجیتال و مکتوب در استان کرمان می گوید: یکسری رسانه های دیجیتال با پیشترفت بسیاری که داشته اند مورد توجه مردم قرار گرفته اند و امکان دارد مردم در بیشتر وقت ها روزنامه ها را مطالعه نکنند و به برای کسب اطلاعات خبری به سراغ سایت های خبری می روند.

وی در ادامه اذعان می دارد: خوشبختانه خبرگزاری هایی که معتبر و رسمی اند در زمینه تولید محتوا همیشه تازه هستند.

عدم همگرایی خبرنگاران برای راه اندازی خانه مطبوعات قوی موجب به روی کار آمدن نهادهای دولتی شد

رحیم پور می افزاید: طی هشت سال گذشته جامعه خبرنگاری دچار فراز و نشیب های بسیاری شده است، زمانی که خانه مطبوعاتی به صورت نیمه تعطیل داشتیم خبرنگاران تلاش نکردند که بتواند دور هم جمع شوند تا زمانی که خانه مطبوعات دایر شد که فارغ از بحث های جناحی فعالیتش را خوب آغاز کرد.

خبرنگار هفته نامه همراه بیان می دارد: به دلایلی خانه مطبوعات دچار تغییر و انحلال شد و سرای روزنامه نگاران تشکیل شد که کارش موازی با خانه مطبوعات بود و این ها همه دلایلی است برای افت جامعه روزنامه نگاری در استان کرمان و این ضربه زننده است تا اینکه مفید باشد.

وی می گوید: طی ایام گذشته هیچ کدام از مطبوعات نکوشیدند که یک خبرنگار و نیروی جدید تولید کنند و این باعث می شود که یکسری خبرنگار ثابت بمانند و مطبوعات در زمینه تولید خبرنگار زیاد مفید نبوده است.

رحیم پور اظهار می دارد: پیشنهاد بنده این است جامعه روزنامه نگاری در دولت تدبیر و امید به گفته معظم رهبری که گفته اند باید اتحاد انجام شود، جامعه روزنامه نگاری هم باید دور هم جمع شوند تا بتوانند یک مکان نه چند مکان برای خبرنگاران انتخاب کنند و این باعث رشد جامعه مطبوعاتی و هم رشد جامعه خبری می شود و هم اینکه خبرنگاران می دانند جایگاهی در جامعه دارند.

خبرنگار هفته نامه همراه اذعان می دارد: کمتر روزنامه ای به چشم خوردند که مطالب تولیدی عرضه کنند و هفته نامه و روزنامه ای در خور شان مردم کرمان منتشر نشد.

مطبوعات کرمان تبدیل به کانون های تبلیغاتی شدند

وی می گوید: مطبوعات استان کرمان بیشتر به سمت جذب آگاهی رفته اند تا اینکه به سمت تولید محتوا بروند مطبوعات استان کرمان به جای اینکه زبان مردم باشند تبدیل به کانون های تبلیغاتی شده اند، رسالت یک خبرنگار این است که درد و دل های مردم را به مسئولین برساند.

خبرنگار هفته نامه همراه در ادامه صحبت هایش تصریح می کند: متاسفانه به دلیل اینکه درآمدی در مطبوعات نیست خبرنگاران به هدیه های بسیار ناچیزی در کنفرانس های مطبوعاتی داده می شوند چشم دوخته اند.

رحیم پور در خصوص راه اندازی سرای روزنامه نگاران ابراز می دارد: راه اندازی این نهاد کار اشتباهی بوده است اینکه مسئولین بیایند هیئت مدیره ای را انتخاب کنند و از سوی دیگر یک نهاد انتخابی مثل خانه مطبوعات منفعل شود سوال برانگیز است.

خبرنگاران به نهادهای انتصابی نیاز ندارند/ باید به رای خبرنگاران اهمیت داد نه اینکه برایشان تصمیم گرفت

وی با اشاره به اینکه سرنوشت سرای روزنامه نگاران استان کرمان مانند سرنوشت خانه مطبوعات می شود اظهار می دارد: خبرنگاران استان کرمان می خواهند یک نهاد صنفی انتخابی داشته باشند نه انتصابی.

رحیم پور اذعان می دارد: یکی از عمده ترین مشکلات خبرنگاران بحث بیمه خبرنگاری است که تاکنون به آن هیچ توجهی داده نشده است و خبرنگاری که جزء مشاغل سخت جامعه است برای بیمه شدن باید هفت خوان رستم را پشت سر بگذارد امیدواریم در این دولت تدبیر و امید یک فکری هم به حال بیمه خبرنگاران بشود.

خبرنگار هفته نامه همراه یکی دیگر از مشکلات خبرنگاران را جنبه مالی این کار می داند و می گوید: بسیاری از خبرنگاران خرج زندگیشان را از این راه کسب می کنند و در اخر ماه این دست مزد کم کفاف زندگیشان را نمی دهد.

با توجه به اینکه خبرنگاری جزء مشاغل سخت در جامعه محسوب می شود ولی با وجود تمام سختی هایی که دارد درآمدی که از این راه کسب می شود، کفاف هزینه های دریافت خبر را نمی دهد.

این روزها شاهد افزایش نرخ تورم و مشکلات اقتصاده هستیم، این درحالی است که حقوق خبرنگاران در همان حد ناچیزی که بوده است باقی مانده است و شاید خیلی از افراد خبرنگار در این شرایط دچار مشکلات اقتصادی شوند.

خبرنگاران پلی هستند برای اینکه مشکلات مردم را به گوش مسئولین و حرف مسئولین را به گوش مردم برسانند، در حالی که خود این پل زیر بار مشکلاتی که دارد کمر خم کرده و هیچکس در این میان توجه نمی کند که فرد خبرنگار چه مشکلاتی دارد و تنها از این پل برای رفع مشکلات خودشان استفاده می کنند.