یک هکتار از بقایای کاخ آپادانا در میان شعله‌های آتش سوخت. یک ماه پیش کاخ اردشیر نیز توسط معتادان منطقه به آتش کشیده شد. این درحالی است که مسئولان پایگاه میراث‌فرهنگی شوش و اداره کل میراث‌فرهنگی خوزستان تا این لحظه هیچگونه پاسخی به چگونگی و علت آتش‌سوزی‌های اخیر ارائه نکردند.

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ کاخ آپادانا درحالی چندی پیش بر اثر انباشت نخاله‌، خس و خاشاک و گیاهان خودرو هرس نشده به آتش کشیده شد که یکی از کارشناسان پایگاه میراث‌فرهنگی شوش از دستگیری معتادان و احتمال آتش‌سوزی کاخ اردشیر می‌گوید.

شنیده‌ها حاکی از آن است که چندی ‍پیش معتادان باعث آتش‌سوزی در کاخ اردشیر کرده‌اند. کارشناسان هم از شکایت پایگاه میراث‌فرهنگی و ‍پرونده قضایی آتش‌سوزی‌ کاخ اردشیر توسط دو تن از معتادان محلی خبر داده‌اند اما با این وجود هنوز به‌طور قطع مشخص نشده که عامل اصلی آتش سوزی از بقایای کاخ آپادانا چه بوده است.

این درحالی است که تماس‌های مکرر خبرنگار خبرگزاری میراث‌فرهنگی به باغبان کوچک مدیر پایگاه میراث‌فرهنگی شوش تا این لحظه هیچ نتیجه‌ای در پی نداشته است.

اما «بیژن حیدری» ناظر حفاظت و مرمت پایگاه محوطه باستانی شوش درخصوص علت آتش‌سوزی‌های اخیر در محوطه باستانی‌ شوش به خبرگزاری میراث‌فرهنگی اینطور می‌گوید: «چندی پیش کاخ اردشیر توسط دو تن از معتادان محوطه به آتش کشیده شد که البته حریق به‌سرعت کنترل شد و حدود دو هفته پیش به‌محض تعطیلی موقت کارگاه شوش شاهد آتش‌سوزی کاخ آپادانا بودیم. به‌نظر می‌رسد این آتش‌سوزی‌ها سهوی نبوده است.»

حیدری می‌گوید: «از یک اردیبهشت تا 28 تیرماه سال جاری که ابلاغیه اعتبار داشتیم طی سه نوبت محوطه 12 هکتاری آپادانا بوته‌زنی شده است.»

این کارشناس با اشاره به اینکه خسارت‌های وارده بر کاخ آپادانا بسیار سطحی و ناچیز است ادامه می‌دهد: «آتش‌سوزی‌هایی که اخیرا در محوطه باستانی شوش صورت گرفت توسط پایگاه میراث‌فرهنگی شوش کنترل شد. چنانچه می‌توان گفت خسارت‌های وارده بر کاخ آپادانا سطحی و بسیار ناچیز است.»

این کارشناس تاکید می‌کند: «نه‌تنها بوته‌زنی‌ها در کاخ آپادانا انجام شده که درحال‌حاضر مرمت‌ بخش‌هایی از آپادانا شرقی و نظافت شهر پانزدهم شوش نیز در حال اجرا است.»

هم‌اکنون شهر باستانی شوش که روزگاری مرکز تمدن عیلامیان بوده با فراز و نشیب‌های بسیاری همراه است. از یک سو، بحث ثبت جهانی آن هر روز داغ‌تر می‌شود و از سوی دیگر آتش‌سوزی‌های اخیر و عدم رسیدگی به این محوطه باستانی احتمال ثبت یکی از مهمترین محوطه‌های ایران را با چالش روبرو می‌کند.

شوش یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های شناخته شده منطقه است، با وجود اینکه نخستین آثار یک دهکده مسکونی در آن مربوط به 7000 سال پیش از میلاد است و احتمالاً در سال 4000 پیش از میلاد پایه گذاری شده است. شهر باستانی شوش روزگاری مرکز برخورد دو تمدن مهم میان رودان و عیلام بوده، که هریک به سهم خود در دیگری تأثیر داشته است. قرار گرفتن این منطقه در شمال خلیج فارس و نیز همسایگی با میان رودان در پیدایش این وضع ویژه تأثیر بسیاری داشته است.

شوش در دوره هخامنشیان شکوه گذشته خویش را باز یافته و چهار راه شرق و غرب شد. با توجه به اهمیت و موقعیت جغرافیایی و سیاسی خاص شوش بود که راه‌های بسیاری و به ویژه راه بزرگ موسوم به راه شاهی، ارتباط این شهر را به نقاط گوناگون جهان برقرار کرد. از کاخ آپادانای شوش به‌عنوان قصر زمستانی شاهان هخامنشی یاد می‌شود.