خون این مخالف که با بی رحمی و قساوت تمام در برابر دیدگان خانواده اش به زمین ریخت ممکن است راشد الغنوشی و دولت اسلامگرای میانه روی او را به سرنوشت محمد مرسی و دولت اسلامگرایش در مصر مبتلا کند.

از دو حال خارج نیست. یا این ترور براساس یک توطئه و چیدمان ماهرانه از سوی گروه های داخلی یا خارجی مخالف حضور اسلامگرایان در قدرت صورت گرفته که نیتشان تحریک احساسات مردم و کشاندن آنها به خیابان ها به منظور اجرای سناریویی مشابه مصر است و یا ماحصل سوء مدیریت و نا توانی دولت الغنوشی در حفظ امنیت و اداره کشور و بستن راه بر اجرای چنین سناریوهای ماهرانه ای است که به دلیل نبود ساختار های حرفه ای اطلاعاتی و امنیتی ممکن است واقعا در اجرای آن برخی از اسلامگرایان تندروی منتسب به النهضه یا برخوردار از حمایت این گروه مانند سلفی ها، اجیرشده یا با فریب به صحنه آورده شده باشند.

در هر دو صورت، شرایط کنونی برای مخالفان دولت اسلامگرای تونس، بهترین است و نتیجه قطعی است. اکنون جماعت خشمگینی که در مناطق مختلف این کشور از جمله سیدی بوزید، خاستگاه انقلاب و سایر مناطق به خیابان ها ریخته اند از پیش حکم خود را درباره الغنوشی و دولت اسلامگرای او صادر کرده اند و صرفا برای اجرای حکم به میدان آمده اند.

کسی برای ثابت کردن بیگناهی اسلامگرایان حاکم منتظر نخواهد ماند. فرصتی برای یافتن قاتلان یک چهره شناخته شده اپوزیسیون و فهمیدن اینکه آمران و طراحان واقعی این ترور چه کسانی بوده اند و اینکه عاملان ترور ممکن است صرفا در بازی فریب و طراحی پیچیده سازمان های اطلاعاتی و امنیتی بیگانه افتاده باشند نیست. ممکن است النهضه فرصتی پیدا نکند تا ثابت کند این ترور یک چیدمان ماهرانه برای به اشوب کشیدن کشوری است که هنوز از تب و تاب و نابسامانی های ناشی از انقلاب بیرون نیامده است.

بدون شک النهضه و دولت راشد الغنوشی به هر دلیلی اعم از کم تجربگی و یا نفوذ عناصر خودسر یا مرتبط با سرویس های جاسوسی بیگانه در وقوع چنین رخدادی مقصر بوده است. آنها باید از ترور قبلی در ماه فوریه که شکری بلعید یکی دیگر از چهره های مشهور مخالف، هدف آن بود، درس می گرفتند و راه را بر رخداد دوم می بستند.

اکنون خشم، عقل و احساسات مردم معترض را کور کرده است و آنها مطمئن هستند که دست اسلامگرایان ماشه این ترور را چکانده و این دست باید هرچه سریعتر از جان و مال و ناموس مردم تونس کوتاه شود.

ترور البراهمی مواد لازم برای راه انداختن آشوب و انقلابی دیگر و پر کردن خیابان ها از مردم معترضی که پس از سقوط زین العابدین بن علی هیچ تغییر مثبتی در وضعیت اقتصادی و رفاهی خود احساس نکرده اند و متاثر از وقایع مصر هستند را کاملا مهیا کرده است.