سید حسین کاظمینی بروجردی
زندان اوین – تهران – ایران
رمضان 1434، تابستان 1392

که مبتنی بر نیرنگ و فریب دینی است، فرمان به سرکوب جمعیت روزه داری را صادر نمود که تنها جرم آنها مخالفت و اعتراض به بنیادگرایی دینی و ادغام دین با حکومت بود. آقای کاظمینی بروجردی رمضان امسال در همین راستا از داخل زندان اوین یادداشتی را ارسال نموده اند که در ادامه آمده است:
بنام آفریدگاری که هرگز خلقش را نیازرد،
بار دیگر رمضانی در عهد حاکمیّت قساوت و خشونت ، فرا رسید و رنگ و بوی مذهب حکومتی، آثار خیر و مصنوعی آن را به تاراج گرفت ، افسوس که این مملکت مقدّس را ولایت مطلقۀ فقیه، دفع قداست کرده و مؤمنین راسخ و موحّدین مجاهد را از گرایشات دینی، دلسرد و مأیوس نموده، امروز، شعار مردود دیانّت ما عین سیاست ماست، تعهدّات فطری و وجدانی را از اقشار مذهبی، ربوده و به جایش شکّ و تردید و شبهه و انکار به افکار و اعمال داده است.
ای خدای رمضان، به داد الباقی گرویدگان به دینت برس و اجازه نده که تحت عنوان اسلام سیاسی، ملّتی را که صدها سال، پرچمدار خداجوئی و جهاد در مسیرت بوده اند به استحالۀ اعتقادی بکشانند و آنها را از شریعت حقّه، منزجر و متنفّر نمایند. سی وچهار سالست که رمضانها، نمایشی بوده و از افطار و سَحر واحیاء و فطرش، برای بلعیدن اموال مردم و مصادرۀ عقاید توحیدی جامعه، سوء استفاده کردند.
روزی که مرجعیّت شیعه را به بازی گرفتند و حریم آیت اللّه سیّد کاظم شریعتمداری را شکستند و او را به قتل رساندند، فاتحۀ علائق الهی را خواندند و ده ها میلیون مقلّد او را به اساس اسلام، بدبین نمودند و تمام احکام را بی محتوا یافتند. اکنون که این پیشوای زندانی که مخالف اختلاط دیانت با سیاست است، و به این جرم، از داشتن وکیل و دارو و درمان محروم می باشد و ایّام احتضارش را سپری می نماید، رمضان را در اسارت آخوندهای دنیاپرست و وطن فروش ، آغاز کرده برای همۀ هم میهنان گرفتار درد و رنج و فقر و مصیت، دعای رهائی و فرَج دارد و آرزوی فروپاشی رژیم خداستیز و مردم کُش را در لحظات حسّاس و خطیر کنونی، به ربّ جلیل که میزبان بندگانش هست، عرضه می دارد.
چگونه انتظار گرامیداشت این ماه را از رعیّت زمین خورده و ملّازده، دارید، درحالی که همواره درطول عمر این انقلاب مُخرّب کشور، اصول اسلام، توسّط مراجع دولتی و علمای درباری، نقض گردیده و همگان، شاهد اکاذیب مبلّغین و مروّجین حاکم بوده اند، همۀ قوانین دینی، جنبۀ مانور و فریب، پیدا کرده و خالی از تأثیرگذاری های اوّلیّه شده است.
در خاتمه، از دنیای اسلام و فقهای مستقل و مجتهدین آزاده و مفتیان غیرتمند و مسلمانان دلسوز می خواهم تا برای بازگشت آبرو وعزّت اسلام به این کشور دعا کنند.