شفاف نیوز: دولت اصلاحات تمام هم كه شد، كمتر كسي را حتي در ميان بزرگان اين جريان مي‌شد يافت كه تعريف درست و نهايي اصلاحات را بداند. شايد ساليان بعد از دوران اصلاحات برخي آمدند و گفتند كه منظورشان از تحولات 76 تا 84 چه بوده ولي همين يك واژه به ظاهر «ساده» تفسيرهاي فراواني داشت. به قول معروف هر کسی از ظن خود شد یار من!

هر دولتي در ايران به نامي شناخته مي‌شود. اين نام‌ها و نشان‌ها لااقل در دو رئيس‌جمهور آخر بيش از بقيه ملموس بود. دولت سيدمحمد خاتمي را اصلاحات ناميدند و دولت احمدي‌نژاد خود را دولت عدالت‌طلب ناميد اما نه گفته شد اصلاحات چيست و نه حرف صريحي از عدالت به ميان آمد. سخن از عدالت هم كه شد هركسي از زعم خويش آن را تحليل كرد.

آخرش هم كسي نپرسيد عدالتي كه گفته شد كجا رفت؟ آيا فقرا بهره‌اي از دولت عدالت محور بردند يا آنكه فقيرتر از گذشته چشم بر دست دولت دوختند؟ سرنوشت مفهومی اصلاحات هم بهتر از واژه عدالت نبود. چنان تفسیرهای وسیع و متفاوتی از اصلاحات می‌شد که سرانجام هم معلوم نشد منظور واقعی از اصلاحات چه بود. همین سرانجام نامعلوم اصطلاحات کلیدی دولت‌های گذشته می‌طلبد که با نگاهی نو به شعارهای اصلی دولت جدید نگاه کنیم. چراکه واژگان «پركاربرد» دولت‌ها تعريف كه شود هم آن دولت مي‌تواند نقشه راه مشخصي براي خود داشته باشد و هم از سوءاستفاده و سوءتعبيرهاي بعدي جلوگيري خواهد شد.

«اعتدال» هم از همان دست واژه‌هاست. انتخابات رياست‌جمهوري سبب شد تا در هياهوي آن روزها كه ذات و لازمه هر انتخاباتي است، واژگان كليدي گم شوند. سوت پايان انتخابات كه به صدا در آمد، آرام آرام فرصت تعريف آنچه در انتخابات گفته شد و به نوعي بيان «مطالبه ها» پيش آمد. تعريف «اعتدال» هم مطالبه است.