به گزارش اعتدال، هر چند توسط دفتر رئیس جمهور منتخب هر گونه گمانه زنی که در رسانه ها که منتشر شده است فاقد موضوعیت است، اما آنچه که در این بین به خوبی می توان دریافت این است که حداقل اهالی رسانه و صاحب نظرانی که این گمانه زنی ها را انجام داده اند، به نوعی بر اساس یک شناخت نسبی از تیم همکار دکتر روحانی و افراد تصمیم ساز در این تیم ها نامزدها را مطرح کرده اند.

صرف نظر از اینکه این لیست ها تا چه حد درست است، اما چیزی که به چشم می‌خورد و کمی مایه نگرانی است، میانگین بالای ترکیب های پیشنهادی است که امیدواریم این قضیه همانطور که دفتر حجت الاسلام روحانی تاکید کرده است، از اساس نادرست باشد. چرا که اگر حد افراط در جوان گرایی را دولت های نهم و دهم قرار دهیم که هیچ توجی به تجربه و عالمیت مدیران خود نمی داد، حد تفریط در جهت مقابل را نیز می توان بی توجهی به توان فعالیت نیروها و گرایش محض به تجربه مدیران ارشد است.

البته در این بین باید به این نکته اشاره کرد برخی وزارتخانه ها همچون امورخارجه، نفت، کشور و یا صنعت و برخی سمت ها همچون ریاست سازمان برنامه و بودجه و رئیس کل بانک مرکزی بیش از هر چیز به فردی با تجربه و متخصص نیاز دارد و مسلما در این وزارتخانه‌ها مهمترین گزینه است اما در مقابل در وزارتخانه‌هایی همچون جهادکشاورزی، ورزش و جوانان علاوه بر سابقه و تخصص، فردی باید انتخاب شود که توانایی حضور و تکاپوی مضاعف را داشته باشد.

یکی از نگرانی هایی که شاید زیاد هم بی ربط نباشد آن است که بسیاری از افرادی که در دوره احمدی‌نژاد بازنشسته شده‌اند، در سودای این هستند که از سوی دولت روحانی برای حضور در کابینه یا پست‌های کلیدی اجرایی کشور حضور یابند. هر چند باید از ظرفیت‌هایی انسانی و تجربه‌های گران‌سنگ مدیرانی که توسط دولت کنونی به ناحق به حاشیه رانده شده‌اند باید استفاده کرد اما دو نکته در این میان نباید از منظر کمیته‌های تعیین کابینه از نظر دور بماند. اولا اینکه برخی از افراد که در این دوره بازنشست شدند، واقعا دیگر کارآیی نداشتند و بهتر بود زودتر این برای استراحت از کارهای اجرایی کنار می‌کشیدند. ثانیا، مدیران جوان‌تر می توانند با بهره گیری از تجربه خردمندان و پیشکسوتان به نیروهای پرتوان و مدیرانی قوی برای آینده این کشور تبدیل شوند.