در بخش اقتصادی وضع ما بد است و این اصلا شوخی ندارد.

خبرآنلاین: روزنامه آرمان در گفت وگویی با اکبر ترکان، مشاور رئیس‌جمهور منتخب نوشت:
یکی از اصلی‌ترین مشکلات امروز ما بحث روابط خارجی و تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی است. در حوزه سیاست بالاخره ما با ایالات متحده که تحریم‌هایی علیه ما اعمال کرده است مواجه هستیم و برای اینکه بتوانیم یک دوره گفت‌وگوی سازنده را بگذرانیم نیازمند توافقات جدی در داخل هستیم. به هر تقدیر مشی ایران حل مساله هسته‌ای و دیگر مباحث و اختلافات خارجی از طریق روش‌های دیپلماتیک و مسالمت‌آمیز است. برای اینکه بتوانیم یک دوره موفق کار مذاکراتی داشته باشیم، باید این کار بدون فشار جلو رود. لذا نباید شرایطی پیش بیاید که دولت آقای روحانی طوری تحت فشار باشد که نتواند به خوبی منافع ملی را در مذاکرات جلو ببرد. لذا ما باید از همه استدعا کنیم که برای مذاکره موفق توان مقاومت را بالا ببریم و طرف‌های مذاکره ما اگر احساس کنند ما توان مقاومت نداریم یا کم است، اعمال فشار خواهند کرد و ما امتیاز از دست خواهیم داد. ضمنا در موقعیتی قرار نگیریم که طرف‌های مذاکره ما احساس کنند که دولت تحت فشار سنگین است. این باعث می‌شود که نتوانیم مذاکرات را با حفظ منافع جلو ببریم. برای همین باید رویکرد مطالباتی از دولت متعادل شود، یعنی مطالبات با وضعیت موجود و امکانات دولت همخوانی داشته باشد.
در بخش اقتصادی وضع ما بد است و این اصلا شوخی ندارد. با شعار دادن و قلب واقعیت هم وضع ما خوب نمی‌شود. باید واقعیت را بپذیریم. بالاخره تولید ناخالص داخلی ما با رشد منفی مواجه بوده، در سال قبل و امسال هم پیش‌بینی‌ها منفی است. درآمد نفتی ما کمتر از نصف شده و این اوضاع اینطور نیست که بتوان به صورت خیلی فوری و ضربتی همه چیز را درست کرد. اقتصاد ما الان رانتی شده است. جمع کردن این موضوع کار ساده‌ای نیست، هم نیاز به بازسازی سیاسی در کشور دارد تا ریشه رانت خشکانده شود و هم بازسازی اقتصادی تا تصمیمات کارشناسی و دقیق شوند. کارخانجاتی که تعطیل شده‌اند نیاز به وقت زیادی برای بازگشایی دارند.
ما باید هم خودمان بدانیم و هم به مردم بگوییم که چیزی در شرایط اقتصادی ما عوض نشده است. همان تحریم‌ها هنوز هستند. دولت یازدهم میراث‌دار تمام صنعت تعطیل و نیمه تعطیل کشور است. میراث‌دار تمام مشکلات اقتصادی است. این دولت باید تمام ساختارهای اقتصادی از بین رفته مثل سازمان مدیریت را احیا کند که باز هم احیای آن حکایت بازگشایی همان کارخانه‌ای است که برای شما مثال زدم. احیای سازمان مدیریت و دیگر نهادهای مشابه فقط مصوبه مجلس نیست. حالا ما باید نه از صفر ولی از چیزی نزدیک به صفر دوباره آغاز کنیم. تنها چیزی که الان تغییر کرده این است که امید در میان مردم ایجاد شده است. این امید و شادابی آغازی است برای اینکه همه آن خرابی‌ها بازسازی شوند. ولی نباید این امیدها را زیاد از حد بزرگ کنیم چون تبدیل به امید واهی می‌شوند و بعد از آن هم سرخوردگی ایجاد می‌کنند. در واقع ایجاد توقعات زیادی یک خطر برای دولت آینده است.
جلوتر و بیشتر از همه وظیفه انعکاس واقعیت بر عهده مجلس و صدا و سیماست. این دو نهاد نباید بگذارند که توقع و مطالبه بیجا و غیر واقعی از دولت شکل بگیرد. الان به نظر من تبلیغ کردن بیش از حد آقای روحانی و برنامه‌های ایشان در صدا و سیما لزوما لطف به وی و دولتش نیست. اگر قرار است که توقع بی‌مورد ایجاد نشود صدا و سیما باید همپای آن برنامه‌ها بگوید که دولت یازدهم کشور را در چه وضعیتی قرار است تحویل بگیرد. وضع اقتصاد چیست و شاخص‌های اقتصادی ما چگونه هستند. مجلس هم نباید توقع بی‌مورد داشته باشد و بخواهد دولت معجزه کند. دولت سال 92 را باید با بودجه‌ای به پایان برساند که در شرایط بسیار غیر عادی و با تاخیر و عجله فراوان تصویب شده است. میراثش از دولت‌های نهم و دهم نیز مشخص است. پس باید واقع‌گرا بود و خواسته بیش از حد و غیر واقع‌بینانه از دولت آقای روحانی نداشت.