در حالیکه محتوای انتخابات ریاست جمهوری در دیگر کشورهای جهان، موضوعات اساسی و حیاتی جامعه است، در جمهوری اسلامی تمرکز از ماه ها پیش تا به امروز بر کشاندن مردم به پای صندوق رای گذاشته شده است. تبلیغات، فشارها، تهدیدها و از سوی دیگر زمینه سازی برای تقلب بر همین محور قرار دارد. علت این امر آیا غیر از این است که خامنه ای و حکومت اش آگاه از این امر هستند که تحریم سراسری انتخابات نمایشی، واقعی و در جریان است و ضربه هولناکی به رژیم خواهد بود؟

خامنه ای پس از انداختن رای خود به صندوق که مدعی است هیچکس از مفاد آن خبر ندارد، بی علاقگی و انزجار مردم نسبت به این نمایش را "تنبلی" توصیف کرد. وی در واکنشی خشم آلود به این امر که کشورهای دیگری از جمله آمریکا، این انتخابات را به درستی غیر دمکراتیک ارزیابی کرده اند، گفت: "به دَرَک که قبول ندارید. اگر ملت ایران می ‌خواست آنطور که شما می‌ خواهید عمل کند که کلاهش پس معرکه بود."

گویی که در 34 سال حکومت جمهوری اسلامی کلاه مردم پس معرکه نبوده. او وقیحانه تصور می کند با ردیف کردن این بنجلات می تواند عدم آزادی و عدالت و وضعیت نابسامانی اجتماعی و اقتصادی مردم را لاپوشانی کند.

همه این حرفها در حالیست که برای کشاندن مردم به پای صندوق رای و نمایش شرکت گسترده مردمی که رای شان به حساب نمی آید، از به کارگیری هیچ ترفندی فروگذاری نشده است.

اینگونه است که برای بیرون آوردن "حماسه" قلابی از صندوق، زمینه سازی کرده و از پیش صورت می دهند که از 50 میلیون واجد شرایط، 70 تا 80 درصد در انتخابات شرکت می کنند. یک ترفند دیگر رژیم برای پر رونق نشان دادن انتخابات، برگزاری انتخابات شورای شهر و ریاست جمهوری در زمان واحد و افزایش تعداد نامزدهای شورای شهر است. محاسبه کارگردانان نمایش این بود که مردم به ویژه در شهرستانها برای پشتیبانی از نامزدهای شورای شهر که اغلب آنها را از نزدیک می شناسند، وارد گود می شوند و رژیم می تواند این را به حساب انتخابات ریاست جمهوری واریز و در این جهت از آن سوواستفاده کند.

خبرها و گزارشات رسیده حاکی از این امر است که در بسیاری از شعبه های رای گیری، مراجعه کنندگان برای دادن رای به نامزدهای شورای شهر، مجبور به پر کردن فرم انتخابات ریاست جمهوری شده اند و حتی در مواردی کار به کشمکش و درگیری کشیده شده است.