پاسخ این سوال چه مثبت و چه منفی باشد، در عالم واقع، معمولا اوضاع چنین است که افراد شایسته و توانمند حاضر نیستند ریاست کسی را قبول کنند که در تخصص و مهارت و تجربه و درک و توان، در رده های پایین تر قرار دارد. اصولا در نظام شایسته سالاری، فرض بر این است که فرد ارشد، در مجموع، نمره اش بالاتر از زیردستانش باشد و به عبارت دیگر قدبلندتر باشد. در غیر این صورت، مدیر کوتاه قد ، کاری می کند که مدیران زیرمجموعه اش قد نکشند و به اصطلاح ورزشکارها قدشان بسوزد.

رئیس جمهور باید آن قدر قدبلند باشد که اگر از مدیران کارآمد و با تجربه کشور دعوت به همکاری کرد دست رد به سینه اش نزنند. رئیس جمهوری که سابقه مدیریتی اش در کارهایی خلاصه می شود که سظحش پایین بوده و تعداد افرادی که زیردستش کار کرده اند محدود هستند،طبیعتا دایره شناختش از چهره های متخصص محدود است.