روزنامه بهار: صداوسیما در برگزاری نخستین مناظره انتخابات ریاستجمهوری 92 نمره قبولی نگرفت؛ برنامهای که قرار بود با رویکردی چالشی دیدگاهها و برنامههای نامزدهای ریاستجمهوری را مطرح کند مناظره نبود، مسابقه 20سوالی بود. آن سوی گیرندهها نامزدهای ریاستجمهوری ماتومبهوت مانده بودند و این سو هم مخاطبانی که نمیدانستند بالاخره این برنامه طنز سیاسی است یا مناظره انتخاباتی.
در همه کشورهای جهان بخش مهمی از برنامههای تبلیغاتی نامزدهای ریاستجمهوری وابسته به مناظرههاست و آنطور كه کارشناسان ارتباطات سیاسی میگویند مناظرهها در سرنوشت هر انتخاباتی موثر و تعیینکننده هستند چون بسیاری از مردم بهویژه افرادی که در تصمیمگیری برای اینکه به چه کسی رای دهند، مردد هستند اغلب پس از دیدن مناظرهها به قطعیت میرسند که پای صندوقها چه خواهند کرد.
جمعه دهم خرداد قرار بود از شبکه اول، مناظره هشت نامزد ریاستجمهوری پخش شود، اما در استودیوی سیما خلاف روال مرسوم مناظره، هشت میز و صندلی چیده بودند. روی میزها یک شیشه آب معدنی، برگههای کاغذ سفید و جامدادی بود و در جامدادی خودکارهای سیاه، آبی و قرمز. روال مناظره تغییر کرده بود درواقع قرار بر مناظره نبود، معارفه بود. موضوعی برای بحث وجود نداشت، یکنفر میپرسید و بقیه در 90 ثانیه جواب میدادند. نقطه اوج هنرمندی صداوسیما در ارائه برنامهای منحصربهفرد در تاریخ رقابتهای انتخاباتی که نام آن را «مناظره جمعی» گذاشته بود البته بخش دوم برنامه بود زمانی که مجری، مدیران و سیاستمداران کشور را به خط کرد و از آنها خواست اینبار به سوالات تستی پاسخ بدهند. محمدرضا عارف، اولین نفری بود که اعتراض کرد و گفت: «من 50سال قبل تستهام را زدم و تستزدن برای ریاستجمهوری نیست.» او به پرسشهای چهارجوابی پاسخ نداد. یک روز بعد همه نامزدهای ریاستجمهوری به جز حداد عادل به روند اجرا و طراحی این برنامه اعتراض و اعلام کردند که به آنها توهین شده است. رییس ستاد ولایتی گفت: «مناظره با سطح ریاستجمهوری تناسبی نداشت.» محسن رضایی، قهر کرد و گفت: «شیوه اجرای این مناظره جسارت به مردم بود و شرکت یا عدم شرکتم در مناظرههای بعدی را بررسی میکنم»، روحانی هم این برنامه را توهینآمیز توصیف کرد و گفت: «یاد کلاس اول دبستان افتادم که مدیر مدرسه ما را تست میکرد، این چه صحنهای بود؟»، دست آخر هم رییس ستاد قالیباف گفت: «مناظرهها باید متحول شود.» به جز کارگردان این برنامه یعنی حسین فردرو که در پاسخ به منتقدان گفته «تلویزیون در مناظره سربلند شد!» هیچکس دیگری حتی صداوسیما هم نتوانسته از این برنامه دفاع کند. دیروز در هر نشستی، حرف از برنامه جمعهشب بود؛ برنامهای که به گفته مرتضی حیدری، مجری برنامه مناظره، با پشتوانه هزار نفر ساعت کار تخصصی و کارشناسی و بر مبناي نظرات استادان علوم ارتباطات طراحی شده بود حالا اسباب تفریح مردم شده است، در حرفها و گفتوگوهای روزمره، در پستها و کامنتها در شبکههای اجتماعی و حتی در پیامکهایی که برای هم میفرستند.
شمسالواعظین: مناظره نبود، کلاس اکابر بود
محمود شمسالواعظین، روزنامهنگار و تحلیلگر رسانه، با بیان اینکه بزرگترین مشکل این برنامه این بود که مردم آن را نپسندیدند، به بهار گفت: «این مسئله مهمی است بنا بوده است به اصطلاح حرکتی صداوسیما انجام دهد که مورد استقبال باشد و همراه با نوآوری باشد، اما نتیجه معکوس گرفت بهطوری که من احتمال نمیدهم این برنامه تکرار شود چون اقبال مردمی و افکار عمومی به این برنامه خلاف آن چیزی بود که برنامهسازان انتظار داشتند.»
به گفته او مشکل دوم این برنامه این بود که از نواقص فنی بسیاری رنج میبرد؛ یکی از آنها به گفته او این بود که در این هشت نفری که نامزد ریاستجمهوری بودند، رقیب ندیدیم، او ادامه داد: همه یکدست بودند یا حرفهای هم را تایید میکردند یا حرفهای خودشان را میزدند یا آگاهی نداشتند موضوع را چگونه به شکل رقابتی دربیاورند. به نظرم کسی که این مناظره را مدیریت میکرد باید عنوان مناظره را برمیداشت و به جای آن میگذاشت: «نشست صمیمانه نامزدهای ریاستجمهوری با رسانه ملی.»
شمسالواعظین ایراد سومی هم به این مناظره میگیرد: «صداوسیما نامزدها را به صف کرده بود مثل شاگردان کلاس اکابر و برای آنها خطونشان میکشید و تست میگرفت. به عبارت دیگر سطح برخورد استکباری بود و آقای رضایی هم در اعتراض به نکته خوبی اشاره کرد که شما با هشت رییسجمهور صحبت میکنید. خطکشیدن نامزدها و برخورد اینگونه با آنها دور از شأنشان بود. این موضوع نشان میدهد رسانه ملی از قدرتی پیروی میکند که آن قدرت در چارچوب روسای قوهمجریه نمیگنجد و این مقام برای آنها نازل است. متاسفانه صداوسیما نخستین بار درباره رییسجمهور هیبتشکنی کرد و مقام رییسجمهوری آسیب دید و این اتفاق افتاد. البته در کشوری که شأنیتها آسیب میبیند و پایین میآید بخشی هم نصیب رییسجمهوری میشود.»
به گفته او نکته اصلی این است که رادیو و تلویزیون از هر ابتکار عمل و نوآوری خالی شده است. چنانکه شمسالواعظین، میگوید تلویزیون در طراحی و تولید برنامههای انتخاباتی باید به مدلهای مرسوم دنیا توجه کند. مناظره برنامهای چالشی و دوطرفه است، شناسنامه دارد و ساختار آن مشخص است. در همه کشورها دستگاههای نظرسنجی هنگام برگزاری مناظرهها حضور دارند و کنار نامزدها مینشینند و واکنش مخاطبان را لحظهای به آنها منتقل میکنند.
او افزود: این دانش و این روش مطالعه شده است چرا به جای استفاده درست از آن باید به یک تئوری دست بزنیم و آن را به شکلی معیوب ارائه کنیم؟ برنامهای که همه از آن ناراضی بودند و متاسفانه باید گفت در این دوره، عوامل دستبهدست هم میدهند که مشارکت مردم را کاهش دهند و شاید در این بین یکی از خدمات تلویزیون هم همین بوده است، برنامه سیاسی که در آن شاید فقط جای مرحوم منوچهر نوذری خالی بود که بیاید و مسابقهای بین اینها راه بیندازد.
داود زارعیان: مشاوران درست عمل نکردند
داود زارعیان، استاد علوم ارتباطات، هم معتقد است، در طراحی مناظره اشکالات اساسی وجود داشت. به گفته او صداوسیما دچار اشکال شد به این دلیل که افرادی که برای طراحی و ساخت این برنامه مورد مشورت قرار گرفته بودند تنها در حوزه رسانه متخصص بودند در حالی که باید افرادی در حوزههای جامعهشناسی و علوم سیاسی هم در اینباره نظر بدهند.
او با بیان اینکه شأن و جایگاه نامزدهای ریاستجمهوری بیش از اینهاست، درباره دو بخش اصلی برنامه مناظره جمعهشب به بهار گفت: در بخش اول نامزدها به دلیل زمان کم نتوانستند برنامههایشان را مطرح کنند و امکان تحلیل برای آنها وجود نداشت و بخش دوم هم اساسا از هر نظر در نوع سوالات و نحوه پرسش و نشاندادن تصاویر مسئله داشت و اصلا جای دفاع ندارد.
به گفته این استاد علوم ارتباطات با توجه به پیشزمینهای که جامعه از مسابقات تلویزیونی و مشخصا مسابقه هفته داشت، این برنامه بسیاری از آنها را به یاد مسابقه قدیمی که آقای منوچهر نوذری اجرا میکرد انداخت و اصولا برنامه مناظره بهنوعی به طنز تبدیل شد.
نکته دیگر اینکه صداوسیما در طراحی این مناظره نظر سوءسیاسی نداشته و بیشتر دچار اشتباه طراحی و تاکتیکی شده است. چون برنامه زنده است بهسرعت میتوانند تغییر ایجاد کنند باید برای هر نامزدی نیمساعت وقت بگذارند و با هم مناظره کنند معنی مناظره چالش و معنی چالش روشنگری است و باید مناظره به این سمت برود.
افخمی: به ما هم بگویید چه کسانی مشاوره دادند
جمعهشب زمانی که نامزدهای ریاستجمهوری، در بخشهای مختلف سخنانشان به روند اجرای این برنامه اعتراض میکردند، حیدری، مجری برنامه، در سخنانی برای اینکه از فشار انتقادات بکاهد پای استادان علوم ارتباطات را به میان کشید و توپ را به زمین آنها انداخت که این برنامه با هزار نفر ساعت کار کارشناسی تهیه شده است و جمع کثیری از استادان علوم ارتباطات آن را تایید کردهاند! اما دیروز خبرگزاریها و سایتها از اظهارنظرهای استادان شناختهشده علوم ارتباطات پر شد که همه این برنامه را نقد کردند. علیاکبر فرقانی، استاد ارتباطات دانشکده علامه طباطبایی، پرسیدن «سوالات تستی از نامزدهای ریاستجمهوری را به دور از شأن آنها دانست.» افزون بر او استادان دیگری هم این برنامه را نقد کردند و البته بسیاری از آنها به بهار گفتند طرف مشاوره تلویزیون نبودهاند و صداوسیما برای کاستن از فشار نقدها، روی آنتن این برنامه را بیجهت به جامعه ارتباطات و استادان آن ربط داده است.
حسینعلی افخمی در اینباره به بهار گفت: خود ما هم تعجب کردیم وقتی نام استادان علوم ارتباطات را بردند احتمالا مقصود آنها همان استادانی است که دانشآموخته دانشکده صداوسیما هستند. چندماه پیش دانشجویانی کتبی از ما سوالاتی کردند و ما مناظرههای قبلی را نقد کردیم و به آنها دادیم بعد گفتند قرار است از استادان علوم ارتباطات دعوت کنند و نظر بگیرند ولی هیچوقت چنین اتفاقی نیفتاد. جدا از کیفیت مناظرهها این هم سوال مهمی است که آقای حیدری بگویند این استادان چه کسانی بودند، ما برویم با آنها صحبت کنیم بلکه متوجه شویم چطور از این «هشتپایی» که تولید کرده بودند، دفاع میکنند؟»
او ادامه داد: «وقتی کارشان به مشکل رسید خواستند به برنامه بار علمی بدهند که اعتراضات در آن جلسه خاتمه پیدا کند. البته بدون شک صداوسیما استادانی را جمع کرده و از آنها نظر خواست، اما چه کسانی بودند؟ سال 84 هم تلویزیون 40نفر را جمع کرد و از آنها مشاوره خواست ، اما در میان آن 40نفر کمتر از پنج نفر بودند که در حوزههای سیاست و رسانه کار کرده بودند.»
به گفته افخمی، طراحی برنامههای انتخاباتی کار متخصصانی است که در زمینه ارتباطات سیاسی و انتخابات و تلویزیون کار کرده و حتی کسانی که در روزنامهها کار کرده باشند هم نمیتوانند در این زمینه نظر بدهند.
رسولی: توهینآمیز بود
رضا رسولی، استاد علوم ارتباطات، هم با بیان اینکه شیوهای که صداوسیما انتخاب کرده، ربطی به مناظره ندارد، به بهار گفت: این برنامه درواقع پرسشوپاسخ بود و به لحاظ شکل ارائه مناظره نبود، نهتنها مناظره که نمیتوان آن را گفتوگویی چالشی یا برنامهای انتقادی هم دانست. الزاما مناظره به معنای دعوا نیست، اما تجربه 88 همه را به اینجا کشیده است. سال 88 نقد منصفانه نبود، اما در برنامه اخیر اصلا نقدی وجود نداشت. آنقدر که مخاطب احساس میکرد هماهنگیهایی از قبل انجام شده که تقابلی در کار نباشد یا به حداقل برسد.
او با بیان اینکه در اجرا مدیریت درستی هم صورت نگرفت، ادامه داد: بخش دوم برنامه کلا مزاح بود. طرح پرسشهای چهارجوابی در هیچ جای دنیا رایج نیست البته این شیوهها برای پیداکردن نگرشهای مدیریتی در باب توسعه و مسائل اجتماعی و فرهنگی نظرات افراد روی عکسها میتواند کمک کند به اینکه مدیری که بناست استخدام شود چه نگرشها یا پیشفرضهایی نسبت به حوزههای مختلف دارد، اما این در سطح کلان ریاستجمهوری استفاده نمیشود. ممکن است شما رییس یک کارخانه باشید و برای استخدام مدیرداخلی چنین راهی را انتخاب کنید، اما بیشتر نامزدها به سوالات چندگزینهای معترض بودند.
رسولی افزود: شیوه طرح سوال در مناظرهها باید بهگونهای باشد که تماشاگر را برای شناخت نامزدها کمک کند. برنامههای تلویزیونی انتخاباتی باید دیدگاهها را شفاف و روشن کند و نگرشها و برنامههایشان را نسبت به گروههای اجتماعی مختلف تبیین کند و این برنامه در تحقق این اهداف موفق نبود.
به گفته رسولی برنامه مناظره بسیار طولانی بود و بسیاری از افراد بخشهای مختلف را ندیده بودند و شاید هم ناگزیر هستند. شکل قرعهکشی که کلی وقت را میگرفت نفهمیدم زمانی قرعهکشی میکنید که کسی سوال یا ادعایی را علیه کسی مطرح میکند و او باید پاسخ دهد.
صدیقی: نظرخواهی بود نه مناظره
فریدون صدیقی، استاد روزنامهنگاری، هم اولین مناظره انتخاباتی را بیشتر یک «نظرخواهی» دانسته تا «مناظره» زیرا به گفته او مناظره یعنی طرح این موضوع و به چالشکشیدن دیدگاههای متضاد درباره آن، در حالی مناظره تلویزیونی جمعهشب طوری اداره شد که دیدگاهها نزدیک به هم بود و تفاوت چندانی در آنها دیده نمیشد چون زمانیکه شما هشت نفر را در کنار هم قرار میدهید و آنها را با تعدد پرسشها روبهرو میکنید و زمان هم کوتاه است دیگر امکان مناظره فراهم نمیشود.
به گفته صدیقی در قسمت دوم مناظره عملا با نظرخواهی از نامزدها مواجه بودیم. هر هشت نفر نظر خود را درباره سوالات و عکسهای ارائهشده بیان میکردند. اگر افراد دیدگاه واحد درباره موضوع داشته باشند چالشی ایجاد نمیشود و موضوع به طرف سلیقهها و روشها سوق پیدا میکند. در اینجا هم ما نتوانستیم نوعی جراحی در مقابله با مشکلات موجود را ببینیم. همه نامزدها میگفتند مشکلات وجود دارد و بهنوعی کلیگویی بود، اما برای چگونه حلکردن این مشکلات فرصتی نبود. خود شرکتکنندگان هم تکراریبودن گفتهها را تایید میکردند.
عقبنشینی صداوسیما
انتقادات به برنامه جمعهشب صداوسیما که بهعنوان «مناظره» روی آنتن برد همزمان با برنامه آغاز شد و پس از آن شدت گرفت. نهتنها افرادی بودند که این برنامه را فاقد جذابیت توصیف کردند بلکه نامزدها هم اعلام کردند این برنامه فرصت تبلیغاتی و اطلاعرسانی مناسبی را در اختیار آنها نگذاشته و خواستار بازنگری در برنامههای بعدی مناظره شدند. صداوسیما در پاسخ به این انتقادات اعلام کرد پرسشهای تستی از برنامههای انتخاباتی حذف شده است و به جای آن پرسشهای تشریحی مطرح خواهد شد، پاسخی که به نظر میرسد گویای آن است که با وجود همه انتقادات این شیوه برگزاری کلاس درس و مدیریت از بالا به پایین مناظرهها به مذاق صداوسیما خوش نشسته است، حالا هشت نامزد ریاستجمهوری و اکثریت تحلیلگران رسانه و علوم سیاسی بگویند: «بدتر از این نمیشد.»
2004- 2024 IranPressNews.com -