ایران اسلامی و اینترنت: جابه‌جایی گاو با مترو

وبلاگ http://ponaksom.com

اینترنت در ایران اسلامی: جابه‌جایی گاو و گوسفند با مترو!

دقیقا نمی‌دانم برای چه دارم این نوشته را می‌نویسم؛ یعنی وقتی قرار نیست چنین حرف‌هایی شنیده شود یا تأثیری داشته باشد،‌ انگیزه نوشتنش هم از بین می‌رود. ولی خب درددل که می‌شود کرد. حداقل برای همدیگر ناله کنیم.

از فروردین ۹۲ به این طرف،‌ جیمیل به سختی باز می‌شود. یا باز می‌شود و چت لود نمی‌شود. سرچ گوگل هم اختلال پیدا کرده است، گاهی کار می‌کند،‌ گاهی کار نمی‌کند. بقیه محصولات گوگل مثل نقشه گوگل هم از این مشکل مستثنا نیستند.

باز حداقل تا همین یک هفته پیش به کمک پروکسی می‌توانستم محصولات گوگل را باز کنم ولی آن‌ها هم یک هفته‌ای هست که دچار مشکل شده‌اند. کار به جایی رسیده که رفته‌ام سراغ دیگر موتورهای جست‌وجو نظیر بینگ و ام‌اس‌ان.

این اتفاق اولین بار نیست که در کشور ما رخ می‌دهد. شاید از همان سال ۸۸ که یک هفته اینترنت قطع بود و حتی شبکه تلفن همراه نیز قطع شده بود، باید تصمیم می‌گرفتیم؛ تصمیم درباره اینکه در کشور ما قرار نیست روی اینترنت و فناوری‌های ارتباطی حساب باز کنیم. به خصوص که مسئولان اینترنت کشور هم توضیح خاصی درباره سیاست‌های خودشان نمی‌دهند. از طرفی این طور نشان می‌دهند که به دنبال پیشرفت ارتباطی‌اند و می‌خواهند سرویس ایمیل ملی و موتور جست‌وجوی یاحق راه بیندازند! با وجود چنین اختلالاتی که من دیگر باور نمی‌کنم اختلالات غیر عمدی باشند، عملا امثال من را که زندگی‌شان به اینترنت وابستگی دارد همیشه بی‌ثبات می‌مانند.

مشکل از اینجا شروع شده است که من و احتمالا بسیاری آدم‌های شبیه من، کارهای درسی‌شان را با اینترنت انجام می‌دهند، برای یک سفر ساده بر روی جست‌وجوی اینترنت و نقشه‌های اینترنتی حساب باز می‌کنند، حجم زیادی از ارتباطات‌شان به ایمیل‌شان وابسته است، حتی درآمدشان از طریق اینترنت است.

اشتباه کردیم. کسی که در روستا زندگی می‌کند نباید برای جابه‌جایی گوسفندانش روی مترو حساب کند. ما که سال‌هاست برای کارهای غیر مجرمانه‌مان مانند چک کردن ایمیل و سرچ در گوگل نیازمند فیلترشکن‌ایم نباید زندگی‌مان را به اینترنت وابسته کنیم. این چند روز که کارهایم به خاطر اختلال در دسترسی به جیمیل عقب افتاده است،‌ واقعا مستأصل شده‌ام. دستم به هیچ کجا بند نیست و نمی‌توانم به کسی شکایت کنم. ارائه دهنده خدمات اینترنت هم مشکل را از خودش نمی‌داند.

شاید کم‌کم وقتش رسیده که به زندگی روستایی برگردیم. برگردیم سر زمین کار کنیم، تلفن‌های همراه و ارتباطاتمان را بریزیم دور و به گور پدر همه آن‌هایی که می‌خواهند پز پیشرفت کشورشان را بدهند بخندیم.

چهارشنبه، 18 اردیبهشت ماه 1392 برابر با 2013-05-08 ساعت 01:05
خبر بعدی : اعتصاب غذای کشیش دربند و 9 تن دیگر در اوین
خبر قبلی : فیلم؛ توهین نژادپرستانه به بازیکن سیاهپوست خارجی در ایران


برگ نخست
سرویس تازه: فيلم برای موبایل

2004- 2024 IranPressNews.com -