فوتبال؛ عقب مانده ايم و بس

جنگ شديد يوسف سركال اماراتي و عيسي بن ابراهيم بحريني بر سر عنوان رياست كنفدراسيون فوتبال آسيا طي ماه‌هاي اخير و وجود نداشتن هيچ نقشي براي ايران در اين امر، نشانگر تمامي مصائب و كمبودهاي فوتبال كشورمان در معادلات قاره‌اي در حال حاضر است.
اينكه ايراني‌ها ديگر حتي زحمت كانديدا شدن در رقابت‌هاي احراز سمت‌هاي رياست اين نهاد را به خود نمي‌دهند از اين نشان دارد كه پايه‌ها و وسايل كسب پيروزي را در اين رقابت براي خود قايل نيستند و شرايط و قوت‌ها و ارتباط‌هاي لازم را ندارند و طبعا خود را به زحمت هم نمي‌اندازند.
دو رقيب اصلي احراز اين سمت هيچ يك از كشورهايي نيستند كه از قدرت‌هاي سنتي فوتبال آسيا باشند و هر چند رئيس معزول AFC (محمد بن همام) نيز از قطر يعني كشوري با همين اوصاف مي‌آمد، اما وي يادگار زماني است كه ايران مغلوب صرف اينگونه رقبا نبود و لااقل توسط امثال نوآموز پست‌هايي را در AFC داشت و اينك حتي از پست‌هاي درجه دوم هم دور است و اوضاع را فقط تماشا مي‌كند و وقتي هم كه از علي كفاشيان در اين خصوص پرس و جو كنيد، مي‌بينيد كه وي از اينكه آراي ايران مي‌تواند در تعيين رئيس نهاد حاكم بر فوتبال آسيا دخيل و تاثيرگذار باشد، راضي است و همين را كافي مي‌داند اما به نظر مي‌رسد كه حتي در اين زمينه هم فوتبال ايران فاقد اثرگذاري لازم باشد و اتحاد برخي از عرب‌هاي منطقه آنها را به اهدافي خواهد رساند كه در پي آن هستند و در اين زمينه نيازي به ما ندارند.
ايران هيچگاه صاحب پست رياست AFC نبوده اما اينك كه غرب آسيايي‌ها به لطف ثروت بيشتر و روابط بين‌المللي‌شان 10 سالي است فرماندهي بر اين نهاد را از چنگ تايلندي‌ها خارج ساخته و غرب را بر شرق غالب گردانده و حتي شانسي براي ادامه رياست موقتي چيني‌ها بعد از بركناري بن‌همام نگذاشته‌اند، انتظار اين بوده كه ايران اينگونه بازنده صرف معادلات موجود نباشد.
بدتر از همه اينكه هيچ بررسي علمي و بنياديني هم از سوي مسئولان فوتبال ما در اين خصوص صورت نمي‌پذيرد و نوعي تسليم محض در قبال شرايط موجود در حركات و اظهارات آنان حس مي‌شود. سر كفاشيان و تاج و ساير سران فدراسيون عملا به امور روزمره فدراسيون و رتق و فتق مسابقات و جوابگويي به اتهامات تباني اين تيم و آن تيم و كم كردن يا ثابت نگه داشتن تيم‌ها‌ي ليگ برتر گرم است و به جاي اينكه به كرسي‌هاي نداشته آسيايي بينديشند به اين فكر مي‌كنند كه چطور كارلوس كروش را مهار كنند تا چيزي كه اين پرتغالي مي‌طلبد، بيش از حق و حقوق عادي و قانوني يك سرمربي تيم ملي نباشد و يا لااقل مردم را به اين باور برسانند كه در حال نشاندن كروش در سر جايش هستند.
نماينده عربستان در انتخابات AFC با ائتلاف با يكي از دو كانديداي اصلي كه همان سركال باشد، از آنها خواسته است به ستيز تند ماه‌هاي اخير خويش پايان بدهند و جناح غرب با متحد شدن در پشت سركال مبارزه موفق‌تري با سركرده شرقي‌ها كه يك تايلندي به نام مكودي است، داشته باشند و در اين ميان ايران حتي از اعلام كانديدايي براي پست نايب رئيسي AFC هم پرهيز كرده زيرا فقدان زمينه‌هاي لازم و كمبود ارتباط‌هاي قوي عملا امكان توفيق در اين زمينه را به حداقل رسانده بود و ما حتي درون سهميه‌گذاري‌هاي غرب آسيا هم نمي‌گنجيديم. اينكه ما چقدر از فوتبال آسيا مي‌خواهيم و آسيا چقدر به ما مي‌دهد، هيچ همخواني با يكديگر ندارند.
از چهار نماينده ايران در پيكارهاي امسال ليگ قهرمانان آسيا، يكي در مرحله پلي‌آف و دو تا در مرحله گروهي حذف شده‌اند و فقط يكي به يك‌هشتم نهايي رسيده و آخرين قهرماني‌مان در اين جام به 21 سال پيش برمي‌گردد و جام ملت‌هاي آسيا را بعد از سال 1976 هرگز نبرده و حتي فيناليست آن هم نشده‌ايم اما هنوز هم همه جا ادعاهاي مربوط به برتري‌مان بر هم قاره‌اي‌ها شنيده مي‌شود و برهان و استدلالي هم پشت اين ادعاها نيست و پيامد اينگونه قضايا حاكميت كشورهايي بر آسيا است كه فوتبالشان تازه از دهه 1970 به بعد شروع شده و حتي يك عنوان ارشد قاره‌اي در جمع بزرگسالان ندارند ولي كار تشكيلاتي و سخت‌افزاري و همچنين برقراري روابط‌شان با ديگران قوي‌تر از ما است و جناح‌بندي‌ها و هنر استفاده از مواضع را بهتر از ما مي‌شناسند و مي‌توانند مقابل نماينده بزرگ تشكيلاتي شرق آسيا (تايلند) بايستند و از شرايط پيروزي در يك رقابت ورزشي – سياسي بهره گيرند.
دوري ما از تمامي اين رقابت‌هاي اصلي و ناكامي‌هاي‌مان حتي در ميدان مسابقات و عدم كسب نتيجه در برابر اين و آن دردهاي فوتبال ما در شرايط كنوني هستند كه تعقل لازم و عزمي راسخ براي حل و رفع آن نيز نزد ما رويت نمي‌شود و همه پذيرفته‌اند كه براي ما بيش از اين متصور نيست اما ‌آيا فوتبال ما سزاوار همين پروازهاي كوچك سال‌هاي اخير است و يا دوستاني در فدراسيوني كه پروازي بيش از اين در توانايي‌شان نيست، سايرين را هم به طلبيدن اهداف كوچك عادت داده و AFC را كه بايد تحت تأثير ايران و نظاير آن باشد، به محل تسليم شدن ما براي رقبايي كوچك و كم‌سابقه و فاقد عمق و ريشه در اين ورزش تبديل كرده‌اند؟


دوشنبه، 16 اردیبهشت ماه 1392 برابر با 2013-05-06 ساعت 12:05
خبر بعدی : چرا خانواده رفسنجانی با کانديداتوری پدر مخالفند؟
خبر قبلی : رشد شاخص هاى بورس متاثر از تورم است


برگ نخست
سرویس تازه: فيلم برای موبایل

2004- 2024 IranPressNews.com -