شاهین نجفی هنرمند و خواننده محبوب ایرانی در صفحه فیس بوک خود درباره زلزله نوشت: «فقط بنویس.فکر نکن. ۳ روز از دنیای خبر دور بودم و درگیر ویدئوی کاری که قرار بود عیدی باشد .پرت می شوم در آغوش سال ۷۹.منجیل . ۳ شب. خواب بودیم در آسایشگاه سربازخانه.تخت دو طبقه لرزید و چشم که باز کردم دیدم همه بیرون آسایشگاه نشسته ایم. شبیه مرگ که نیمه شب روی شانه های خانواده آوار می شود ،ما از وحشت مرگ گریختیم.تنها سکوت بود و من داد می زدم که بی همه چیز از جان انسان چه می خواهی.خدای را فریاد می زدم که بودنش همیشه با ترس و مصیبت و درد گره خورده بود. حالا چندی از بوشهر نگذشته. هنوز داغ آذربایجان رشیدم تازه است.هنوز بم را ناله می زنم .هنوز منجیل و رودبار سال ۶۹ را در ذهن کودکیم بغض می کنم و حالا سیستان ستم کشیده ،بلوچستان زخمی من.چگونه تسلیت بگویم؟دلخوشم کن بانو...»