درباره خانواده‌ای حرف می‌زنیم كه این روزها مهمان بی‌پناه بهشت زهرا شده و در فاصله‌ای 500 متری از ضلع شرقی ایستگاه متروی حرم مطهر زیر یك درخت توت اسباب اثاثیه خود را تلنبار كرده‌اند.

دو دختر و مادرشان درون چادر نشسته‌اند، پدر خانواده هم كه پنجاه و شش ساله است، می‌گوید: از بیست و پنجم اسفند و وقتی پولی برایمان باقی نماند تا رهن و اجاره خانه را پرداخت كنیم، ناچار به این محل آمده‌ایم.

این خانواده تا مدتی قبل در آپارتمانی 45 متری در سرآسیاب ملارد زندگی می‌كردند. آنها برای اجاره خانه یك میلیون تومان پول پیش داده بودند و ماهی 250 هزار تومان هم اجاره پرداخت می‌كردند، اما وقتی پدر خانواده از كار بیكار شد، اجاره‌ها هر ماه پس از ماه دیگر عقب افتاد و در حالی كه زمان قرارداد به پایان رسیده بود صاحبخانه تصمیم گرفت یك میلیون تومان به پول پیش خانه اضافه كند، آنها هم كه نمی‌توانستند از پس پرداخت اجاره خانه بربیایند ناچار وسایلشان را بار ماشین كرده و به این محل آمدند تا بلكه مسئولان وضع آنها را دیده و فكری به حالشان كنند.

مرد میانسال ادعا می‌كند تراشكار است، اما به بیماری صرع مبتلاست و هرازگاهی به خاطر حمله عصبی تشنج به سراغش می‌آید.

او ادامه می‌دهد: هر جا یك مدت كار می‌كنم تا وقتی كه دچار تشنج نشده‌ام خوب است، اما وقتی تشنج می‌كنم صاحبكارها ترجیح می‌دهند دیگر برایشان كار نكنم، به همین دلیل نمی‌توانم درآمد ثابتی داشته باشم.

سال 86 بود كه برای اولین بار خبر خیابان‌نشینی این خانواده با تیتر «سكونت زیر پل حافظ» در صفحه جامعه روزنامه جام‌جم منتشر شد.