روزنامه خراسان: مدتي است صدا و سيما تقريبا هرروز گزارش هايي را از شهرستان هاي مختلف کشور از وضعيت شلوغي بازارهاي خريد عيد در برنامه هاي پربيننده خبري پخش مي کند. در اين گزارش ها، خبرنگار از مردم درباره خريدهايي که کردند سوال مي کند و اينکه تاحالا خريدهايتان را تمام کرده ايد يا نه، تا کنون چه چيزخريده ايد و خلاصه از اين قبيل سوالاتي که نشان دهنده اين مساله است که مردم در حال خريد اقلام مختلف از کفش و لباس گرفته تا ارزاق عمومي هستند. شايد هدف گزارش هاي متعدد صدا و سيما در اين باره توصيف اين نکته باشد که به رغم شرايط سخت اقتصادي، زندگي جاري همراه با شور و نشاط همچنان ادامه دارد که البته اين مساله، هم امري مفيد است و هم "تا حدي واقعي".

اين گزارش هاي يک طرفه عمدتا يک واقعيت اجتماعي مهم را ناديده مي گيرند و آن هم گراني و وضعيت اقتصادي بسياري از خانواده هاي ايراني است. ناديده گرفتن اين واقعيت انکار ناپذير باعث آسيب اجتماعي بسيار بزرگي مي شود. تصور کنيد در خانواده اي زندگي مي کنيد که در فرهنگ تان خريد شب عيد وجود داشته است و امسال به دليل شرايط خاص اقتصادي امکان خريد بسياري از اقلامي که هرسال براي نوروز تهيه مي کرديد نداريد. آيا مي توانيد تصورکنيد که اين گزارش ها چه تاثير روحي در اين خانواده از فرزندان گرفته تا والدين مي گذارد؟ وقتي آن ها فکر مي کنند که عده اي بي آنکه ذره اي درک از شرايط موجود داشته باشند مشابه هرسال درحال انجام سنت خريد شب عيد هستند، آيا دچار افسردگي روحي، احساس شرمندگي، احساس اختلاف طبقاتي و بي عدالتي و... نمي شوند؟ آيا مي توان اين آسيب را جبران کرد؟ و خلاصه آنکه آيا بهتر نيست صدا و سيما حد و اندازه را در اين نوع گزارش ها رعايت کند و با درنظر گرفتن تاثير شرايط سخت اقتصادي بر تغيير رفتار مردم اين گزارش ها را تهيه کند به گونه اي که اين گزارش ها نشان دهد زندگي همچنان ادامه دارد اما نه مشابه سال هاي قبل.