در ادامه گزیده‌ای از گفتگوی فاطمه هاشمی را می خوانیم:

در زمان ریاست جمهوری پدرمان پیشنهادی به ایشان ارائه دادیم که یک وزیر زن یا معاونی را در امور زنان در نهاد ریاست جمهوری داشته باشید. جلسات زیادی گذاشتیم و خانم بهروز آمدند و خانم حبیبی بودند و خود من و یک‌سری خانم‌های دیگر بودند که بالاخره آقای هاشمی قبول کرد یک خانم در حد مشاور در هیئت دولت حضور داشته باشد.

اولین گروهی که با پدرم سر خصومت گذاشت، مجاهدین خلق بودند؛ به دلیل اینکه در آنها انحراف ایجاد شده بود و پدرم به آنها کمک نمی کردند. همچنین اولین گروهی که بحث ثروت خانوادگی هاشمی را مطرح کرد، گروه «فرقان» بود. آن موقع فقط پدر من نبود؛ شهید بهشتی هم بودند که به ایشان هم همین حرف‌ها را می زدند. یک موقع هم به آقای مطهری آن اوایل می گفتند.

یادم است آقای مطهری تنها روحانی بنز سوار قبل از انقلاب و بعد از انقلاب بود. هر روز که جلوتر آمدیم و حضور پدرم در صحنه سیاست پررنگ‌تر و نفوذشان و اثرگذاری‌شان در کشور بیشتر شد، این حرف‌ها زده شد و دیگر فقط مجاهدین نبودند؛ مخالفان سیاسی چه در داخل و چه در خارج کشور مطرح می کردند.

نگاه مردم از سال 84 به بعد به خانواده هاشمی تغییر کرد و مردم در این سال‌ها شاهد بودند آقای هاشمی با بصیرتی که داشت، اتفاقاتی که افتاد از قبل پیش بینی کرد.

مردم احساس می کنند با تخلفات و سوءمدیریتی که انجام گرفت، چطور است این همه اختلاس در زمانی صورت گرفت که قرار بود پاکدستی ترویج شود. در دوران آقای هاشمی یک مورد از این اختلاس ها که این روزها خودشان اعلام می کنند، رخ نداد.

من خیلی آدم صبوری نیستم. فرزند ارشد هاشمی رفسنجانی افزود: بالاخره حوادث بعد از انتخابات خیلی روی ما اثر می گذاشت؛ هر جا می خواستیم صحبت کنیم، چون آیت‌الله هاشمی رفسنجانی پدرمان بود، می گفتند برای حفظ نظام باید سکوت کنید. ما حفظ نظام را واجب می دانیم ولی وقتی خواهر و برادرم را گرفتند طبیعی بود که از حقوق خودمان دفاع کنیم.

وقتی کار به بازداشت خواهر و برادرمان رسید، ما بهانه‌ای داشتیم برای اینکه از حقوق افراد و خانواده خودمان دفاع کنیم. ما سال‌ها سکوت کردیم فقط به دلیل نظام جمهوری اسلامی و برای اینکه نظام حفظ شود، از خیلی چیزهای خودمان گذشتیم. در پی پاسخگویی به تهمت‌هایی که به ما می زدند، برنیامدیم؛ چون ممکن بود مسائل دیگری در کنارش ایجاد شود.