هفته گذشته ساعت پنج بعداز ظهر روز یک شنبه 13 اسفند نیروهای امنیتی به منزل خانم عشرت بستیجانی از حامیان مادران عزادار یورش می برند و بسیاری از وسایل ایشان از جمله چند لب تاپ، چند موبایل، چند کتاب، دفتر یادداشت و برخی وسایل دیگر را ضبط و هنگام تفتیش از تمامی خانه فیلم برداری می کنند. آنها حکم تفتیش منزل همراه داشتند ولی ظاهرا حکم جلب نداشتند و از خانم بستیجانی و دخترشان می خواهند که روز بعد به دادسرای اوین مراجعه کنند.

دوشنبه 14 اسفند خانم بستیجانی به اتفاق همسر و دخترشان به دادسرای اوین مراجعه می کنند و آنها ساعت ده صبح به داخل دادسرا می روند که پس از چهار ساعت خانم بستیجانی و دخترش را در بازداشت نگاه می دارند و همسرش را به بیرون می فرستند. همسر وی به بازداشت آنها معترض و حتی حاضر می شود برای آزادی آنها وثیقه بگذارد که مسوولان دادسرا می گویند: " تا چهارشنبه آنها را جهت پاره ای سوال ها نگاه می داریم و سپس آزاد می کنیم".

مدتی است که نیروهای امنیتی علاوه بر خود ایشان برای دختر وی نیز مزاحمت هایی ایجاد کرده اند و چندین بار او را احضار و مورد بازجویی و تهدید و حتی اهانت قرار داده اند. خانواده از نیروهای امنیتی شکایت می کنند و برای پیگیری این شکایت نیز بارها مورد بازخواست و تلفن های مشکوک و تهدیدآمیز قرار می گیرند و حتی از خانواده می خواهند که از شکایت خود صرف نظر کنند.

چهارشنبه خانواده این دو زندانی با وثیقه به دادسرای اوین مراجعه می کنند ولی باز هم این مادر و دختر را آزاد نمی کنند و به خانواده اجازه می دهند که در بازپرسی ملاقات کوتاهی با آنها داشته باشند. شنبه ظهر19 اسفند مهسا رضایی با وثیقه آزاد می شود و خانواده امید دارد که خانم بستیجانی نیز به زودی آزاد شود. پس از گذشت یک هفته از این تعرض آشکار هم چنان این مادر در زندان اوین به سر می برد و تحت بازجویی های مکرر و فشار زیاد است. به نظر می رسد که خانواده را برای رسانه ای کردن این خبر تحت فشار قرار داده و مجبور به سکوت کرده اند.