خانم ربانی املشی در خصوص آخرین وضعیت همسرش به سایت ملی مذهبی می گوید: “در ملاقات ها که ایشان را از پشت شیشه می بینم ظاهرا که حالشان خوب است اما ایشان دارند وارد سن ۶۹ سالگی می شوند و قطعا با سن بالایی که دارند شرایط زندان می تواند مشکلاتی را برای ایشان بوجود آورد و از این نظر نگران هستیم. اگر با شرایطی که زندان دارد یک اتفاقی با این سن و سال برایشان بیافتد دیگر قابل جبران نیست. اگرچه آقای ربانی املشی ورزشکار است اما وقتی در زندان که یک محیط بسته است فعالیت هایش محدود شود و سنشان هم که بالاست؛ سلامتی شان بیشتر آسیب می بیند.”

این عضو شورای ملی صلح که سالها با سازمان انرژی اتمی ایران همکاری داشته است، روز عاشورای ۸۸ پس از ضرب و شتم بازداشت شد و بیش از دو ماه در بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین تحت بازجویی قرار داشت. وی در سال ۸۹ در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، به سه سال حبس تعزیری محکوم شد. همین حکم عینا در دادگاه تجدید مورد نظر تایید قرار گرفت.

دکترمحمد صادق ربانی املشی برادر مرحوم آیت الله ربانی املشی دادستان اسبق کل کشور و عموی عروس مرحوم آیت الله العظمی منتظری است.

خانم ربانی املشی با ابراز ناراحتی از حکم وی ادامه می دهد: “در دادگاه بدوی به آقای املشی سه سال حبس تعزیری دادند. بعد قاضی مقیسه گفت این چیزی نیست ما همین جوری دادیم. اما بعد در دادگاه تجدیدنظر عینا تایید شد. سوال من این است کسی که سی و چند سال برای این نظام و انقلاب زحمت کشیده است، جواب خدماتش سه سال حبس است؟! چه گناهی مرتکب شده است؟ مگر دیدار با مهدی کروبی و عضویت در شورای ملی صلح جرم است در این مملکت؟!”

شورای ملی صلح در آبان سال ۸۶ به ابتکار شیرین عبادی برنده ایرانی جایزه صلح نوبل و با فراخوان کانون مدافعان حقوق بشر همزمان با تشدید خطرها و احتمال حمله نظامی به ایران در پاسخ به برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران تشکیل گردید. شورای ملی صلح با اهداف ایجاد، تحکیم و تقویت مبانی صلح در ایران، جلوگیری از برخورد نظامی با ایران، لغو هرگونه تحریم علیه ایران و جلوگیری از تشدید آن و پایان دادن به شرایط نه صلح و نه جنگ تشکیل شد.

همسر محمد صادق املشی با اشاره به اینکه پیگیری هایی که برای اعتراض به این حکم کرده اند هیچ نتیجه ای در برنداشته است، خاطرنشان می کند: “بعد از بازداشت ایشان، خانم زهرا ربانی املشی برادرزاده ایشان نامه ای به رئیس قوه قضاییه نوشتند اما به آن نامه پاسخی داده نشد. بعد از حکم و بردن همسرم به زندان برای اجرای حکم ما به دیوان عالی شکایت کردیم اما آنها گفتند باید حکم را به آنها ارائه دهیم، درصورتی که اصلا حکمی به ما ندادند بلکه شفاهی به ما این حکم را گفته اند. بخاطرهمین هم دیوان عالی گفت ما نمی توانیم کاری کنیم. بعد همسرم به کمیسیون اصل نود مجلس نامه نوشت و اعتراض خودش را به این اتهامات و حکم مطرح کرد اما باز جوابی ندادند.”