آخرین کاندیدایی که با تشکیل جبهه جدیدی با عنوان جبهه مشورت اسلامی بنا است ردای ریاست جمهوری را بپوشد، مهدی چمران رئیس شورای شهر تهران است. وی بناست در قالب ائتلاف 1+77 با رقبای خود رقابت کند. این یعنی من یک طرف و همه 77 میلیون یک طرف! معمولا ائتلاف ها بین افراد یا گروه هایی با اوزان سیاسی برابر و یا در حد هم شکل می گیرد و در نهایت یک گروه یا یک فرد از این ائتلاف به عنوان برنده بیرون می آید، اما ظاهرا قرار است در این ائتلاف جدید نهایتا چمران رئیس جمهور و مردم هم حذف گردند. انتقادات ریز و درشت اخیر چمران از شهرداری و شهردار تهران خبرهایی از کاندیداتوری وی می داد، اما اینکه انتقادات وی از شهردار تهران رنگ و بوی انتقادات دولت را گرفته است، شامه های حساس را تیزتر کرده که چمران هم می تواند کاندیدای دولت برای پوشیدن قبای ریاست جموری باشد.

جالب اینکه امروز رئیس جمهور هم در پاسخ به اینکه چرا برای تقدیم بودجه به مجلس نرفته ، گفت همه مردم رئیس جمهور هستند. رئیس جمهور یعنی 76 میلیون نفر. اگر چه حدود یک میلیون نفر بین ملت مهدی چمران و ملت احمدی نژاد اختلاف وجود دارد، اما تقریبا هر دو یک حرف را می زنند!

رئیس جمهور همچنین در پاسخ به سئوالی درباره اینکه آیا در صورتی که مشایی کاندیدای ریاست جمهوری شود از وی حمایت می کند یا نه، به خبرنگار می گویدکه راجع به سوالتان بیشتر فکر کنید. شاید منظور رئیس جمهور ازاین جمله این باشد که این امر آنقدر روشن است که احتیاج به پرسشی ندارد!

اما در مباحث انتخاباتی دو انتقاد جدی از سوی رسانه های نزدیک به جبهه پایداری به هاشمی رفسنجانی و تا حدی سید محمد خاتمی مطرح شده است .ماجرا از آنجا آغاز شد که یک رسانه نزدیک به هاشمی موضوع رياست هاشمي بر مجلس خبرگان را با عنوان هاشمي 2013 مطرح كرد و به این احتمال دامن زد که در انتخابات اسفند ماه ریاست مجلس خبرگان هاشمی رفسنجانی ریاست خبرگان را از مهدوی کنی بگیرد.

مساله ای که رسانه های جبهه پایداری آن را مقدمه ای برای کاندیدا شدن هاشمی برای انتخابات ریاست جمهوری می دانند. یکی از این رسانه ها می نویسد اين آخرين راه پيش روي كسي است كه سالهاي سال، با «نه» مردم مواجه شده است.

در انتقاد بعدی نیز اصرار و مطرح شدن خاتمی به عنوان گزینه اصلاح طلبان برای انتخابات ریاست جمهوری تحت عنوان تب خاتمی یاد شده است که بر اساس ادعای این رسانه اتفاقا هدفی غیر از کاندیداتوری خاتمی را دارد چون از یک ظرف خاتمی خود می داند فردی اجرایی نیست و از طرفی هم رای بالایی ندارد به همین خاطر هدف از مطرح شدن خاتمی معرفی خاتمی به عنوان چهار نماد اصلاحات ، سرمایه اجتماعی، قدرت چانه زنی یا دستگاه رهبرساز است تا وی بتواند کاندیدای مورد نظر را معرفی کند و همانگونه که در سال 88 خاتمی دسته گل کاندیداتوری را بر گردن موسوی انداخت ، شاید این بار آن را بر گردن هاشمی رفسنجانی بیندازد.

اما جدا از بحث انتخابات، مهم ترین اتفاق این روز های سیاست در ایران، مواضع رئیس جمهور درباره قانون بود، جایی که دکتر احمدی نژاد در مورد نظرش در مورد انتخابات نظام پزشکی گفت : من فکر می‌کنم که همه چیز در کشور باید براساس قانون باشد و اگر افرادی بخواهند از قانون عبور کنند، کارشان اعتباری ندارد و اگر دستگاه‌ها و یا نهادهایی هم بخواهند در مسائل قانونی فراقانونی عمل کنند، درست نیست و این اعتباری ندارد.

این موضع گیری رئیس جمهور درباره قانون ، درست در روزی صورت گرفت که چند دقیقه پیش از این حجت الاسلام ابوترابی در مجلس عدم حضور رئیس جمهور در مجلس برای ارائه گزارش درباره بودجه و برنامه توسعه کشور را تخلف رئیس جمهور از قانون نامید! اما شاید همین تاکید لفظی رئیس جمهور بر قانون در فضای کنونی سیاست ایرانی اتفاق خوشانیدی باشد!

رئیس جمهور البته در ادامه این گفتگو باز هم بر شیوه مالوف خود دست به افشاگری زد و یکی از نهادهایی که استعلام صلاحیت کاندیداهای نظام پزشکی از آنها صورت گرفت را معرفی کرد و گفت : : نظام پزشکی یک نهاد صنفی است و متعلق به جامعه پزشکی و درمانی است و نباید نهادهایی که مسوول نیستند، به خصوص نهادهای امنیتی، اطلاعاتی سپاه و غیر اطلاعاتی سپاه در آن دخالت کنند. این یک تشکلی است مربوط به جامعه پزشکی و باید نمایندگان واقعی خودشان در آن قرار بگیرند .

سخنی که بلافاصله با واکنش روابط عمومی سپاه مواجه شد و رمضان شریف در پاسخ به رئیس جمهور گفت که اقدام اطلاعات سپاه در روند بررسی صلاحیت ها در انتخابات نظام پزشکی «قانونی» بوده و به درخواست مراجع قانونی صورت پذیرفته . وی همچنین گفت :عدم اقدام سپاه در پاسخ به استعلام مراجع قانونی در زمینه انتخابات نظام پزشکی، یک کار خلاف قانون محسوب می شد.

البته این پایان کار نبود در حالی که رئیس جمهور به مراجع مورد استعلام انتقاد داشت، رسانه های نزدیک به دولت در یک اقدام سند اعتراض یکی از کاندیداهای شکست خورده را منتشر کردند. اعتراضی که ممکن است در هر انتخاباتی صورت گیرد. اما آیا چنین حرکتی را می توان آغاز حرکت تشکیک در سلامت انتخابات نامید؟

و در نهایت سخنان کوچک زاده نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی اگر چه مورد انتقاد اغلب اهالی رسانه ها و سیاست قرار گرفت، اما سر مقاله یکی از روزنامه هایی که مدعی اصلاح طلبی است در مورد کوچک زاده به گونه ای نوشته شد که جای دفاعی برای خبرنگاران و روزنامه نگاران باقی نگذاشت. سردبیر این روزنامه در سرمقاله خود با توهین های مکرر به کوچک زاده، رفتار غیر اخلاقی از خود نشان داد. سر مقاله ای که باید گفت کار برخی از روزنامه نگاران است و روزنامه نگاران حرفه ای از چنین رفتارهایی دوری می گزینند. جملات زیر بخشی از سر مقاله مذکور خطاب به کوچک زاده است که به هیچ وجه پسندیده نیست .

«گذشته خود و خانواده خود را یادآور شد»، «وقتی فهمید چه شیرینی‌ای خورده»، «از آنجا که ادبیاتش فاصله نزدیکی با اصل و نسبش دارد»، «به دلایلی که بر هیچکس روشن نیست و احتمالا ریشه در کودکی‌های وی دارد با روزنامه نگار جماعت حال نمی کند!»، «حرفش را پس می‌گیرد که من کی گفتم فلانن زاده‌ام؟»، «البته بزهکاری‌های این آدم...»‌، «این قدرت پرتاب فقط از یک ورزشکار روس بر می آید!» و...