روزنامه ی نورخوزستان: يك جامعه‌شناس با بيان اينكه صيغه و ازدواج موقت جوانان، معضل بزرگي است، گفت: هر چه دوران نامزدي، صيغه يا عقد طولاني باشد، نتيجه‌اي جز صدمه براي جوانان نخواهد داشت و بيشترين صدمات نيز متوجه دختران است.
دكتر الهه موالي‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) ـ منطقه خوزستان ـ اظهار كرد: نحوه شناخت اوليه دختر و پسري كه قرار است با هم ازدواج كنند، در كشور ما واقعا يك معضل جدي است.
وي ادامه داد: زماني كه مراحل اوليه ازدواج انجام مي‌شود، دختر و پسر تحت عنوان نامزد ارتباط خود را آغاز مي‌كنند، اين نامزدي تعهدات و توقعاتي را براي طرفين ايجاد مي‌كند.
موالي‌زاده افزود: در فرهنگ ما، چارچوب دوره نامزدي و نحوه رابطه در آن تعريف شده نيست و قاعده كلي اين است كه دختر و پسرها به نام نامزدي در جلساتي درباره كليات موضوع زندگي مشترك با هم صحبت كنند.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز گفت: ارتباطات، در چارچوب زماني و تحت نظارت خانوادهها مي‌تواند خوب باشد ولي به شرطي كه اين زمان محدود باشد. در كنار هم قرار دادن دختر و پسر با ذكر اينكه در آينده قرار است با يكديگر ازدواج كنند، توقعاتي ايجاد مي‌كند كه در درازمدت با توجه به ايجاد احساس صميميت، اثر كاملا مخربي دارد.
اين جامعه‌شناس يكي از آفت‌هاي بسيار تاثيرگذار در ارتباطات دوران نامزدي را ارتباط تلفني دانست و عنوان كرد: زماني كه دو نفر به طور مستقيم با هم صحبت مي‌كنند، حجب نگاه، حفظ حرمت‌ها و ادبيات كلامي، برخي از روابط را معنادار مي‌كند ولي تلفن مقداري وقاحت مي‌آورد.
موالي‌زاده با تصريح اينكه چارچوبي كه براي ارتباط دختران و پسران تعريف كرده‌ايم، مشخص نيست و جوانان با تعارض‌هاي بسيار جدي در اين زمينه به سر مي‌برند، گفت: در دوران نامزدي هر كدام از طرفين توقعاتي خواهد داشت كه برآورده شدن اين توقعات موجب سوءتفاهم مي‌شود. صفات اجتماعي افراد بايد در چارچوبي اصلي شناسايي شوند و بايد براي اين صفات ارزش قايل شد؛ دوران نامزدي براي شناخت اين صفات، هر چه زمان كوتاه‌تري داشته باشد بهتر است.
وي افزود: زماني پيش مي‌آيد كه لازم است دختر و پسر در دوران نامزدي تداركات و امكاناتي را براي زندگي خود فراهم كنند كه اگر اين امكانات پيش از دوران نامزدي تهيه شوند مي‌تواند بسيار موثرتر باشد.
اين جامعه‌شناس اظهار داشت: بدتر از اين موضوع زماني است كه دختر و پسري را تحت عنوان صيغه، مدت‌ها در كنار هم نگه مي‌دارند. دختر و پسر با صيغه محرم مي‌شوند ولي در اين محرميت حد و حدود را براي آن‌ها تعريف نكرده و ضمن اينكه ضمانت اجرايي نيز براي هيچ كدام از طرفين ايجاد نكرده‌ايم. بزرگ‌ترين صدمه در بحث نامزدي و صيغه موقت را دختران مي‌خورند.
موالي‌زاده خاطرنشان كرد: خانوادهها بايد زمينه اصلي و مناسبي براي ارتباط جوانان ايجاد و براي دوره نامزدي نيز محدوده زماني كوتاهي تعيين كنند.
وي گفت: دوران نامزدي بايد براي شناخت پايه و اساس اخلاقيات طرفين باشد و پس از آن اگر دو جوان به يك جمع‌بندي درست رسيدند به سرعت مساله را به سامان برسانند.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز تصريح كرد: به هر حال اين يك واقعيت است كه دو نفر تا زماني كه زير يك سقف زندگي نكنند زمان برايشان بسيار قشنگ سپري مي‌شود. دوران نامزدي يك دوران طلايي است و در آن همه چيز زيبا به نظر مي‌رسد و تصوير زيبايي در زندگي آينده است ولي واقعيت اصلي زندگي با آن‌چه كه در اين دوران طي مي‌شود، متفاوت است.
وي افزود: دوران نامزدي بايد تنها براي كسب شناخت اوليه باشد و پس از آن، اين شناخت چه مثبت باشد چه منفي، طرفين بايد به يك نتيجه كامل برسند. اگر شناخت مثبت باشد، بزرگ‌ترها به سرعت كمك كنند كه به ازدواج منجر شود و اگر منفي باشد اين ارتباط به سرعت قطع شود چون از نظر احساسات و ديد اجتماعي، نه به نفع دختر و نه به سود پسر است.
عضو هيات علمي گروه علوم اجتماعي دانشگاه شهيد چمران اهواز گفت: به همان اندازه كه طولاني بودن دوران نامزدي به رابطه دو جوان آسيب مي‌زند، عقد طولاني نيز به جوانان صدمه وارد مي‌كند. طولاني كردن يك ارتباط به هر معنايي هيچ اثر مثبتي براي دو جوان ندارد، بلكه كم‌كم دلخوري‌ها ايجاد مي‌شود و اين دلخوري‌ها به اين دليل است كه توقعاتي كه طرفين از يكديگر دارند، را نمي‌توانند برآورده كنند.
موالي‌زاده درباره صحبت‌كردن از خود طرف مقابل، عنوان كرد: آن‌چه كه در هر كدام از دوره‌هاي ارتباط جوانان، اهميت دارد اين است كه هر كدام بايد خواسته‌هاي خود را به صراحت و نه در لفافه يا با تعارف يا در حاشيه بيان كنند.
وي بيان كرد: برخي ويژگي‌ها و صفات اخلاقي در كلام مشخص نمي‌شوند. در اين دوران نيازي به گفتن همه مسايل درباره خود نيست ولي اگر گفت‌وگوها در قالب سوال و جواب باشد، نتيجه بهتري مي‌توان گرفت.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز ادامه داد: دو جوان مي‌توانند به صراحت از هم سوال كنند؛ به طور نمونه چه توقعات و خواسته‌هايي از هم دارند؟ آيا درخواست ويژه‌اي از هم دارند؟ آيا نسبت به موضوعي حساس هستند؟ در واقع هدف از گذارندن اين دوران‌ها شناخت است كه كسب اين شناخت مي‌تواند با سوال و جواب محقق شود.
اين جامعه‌شناس گفت: هيچ اعتقادي به ازدواج به عنوان يك هندوانه در بسته ندارم. طول زمان عامل شناخت نخواهد بود. توقعاتي كه در طول زمان ايجاد مي‌شود موجب مي‌شود اين رابطه بيشتر ضربه بخورد و صرف زمان بيشتر نمي‌تواند در ايجاد ارتباط بيشتر و شناخت بهتر از هم موثر باشد.
موالي‌زاده خاطرنشان كرد: نيازي نيست كه جوان همه چيز را درباره خود با طرف مقابل در ميان بگذارد ولي آن‌چه كه براي شناخت از يكديگر اهميت دارد اين است كه صادقانه به سوالات پاسخ داده شود. فرد نبايد خود را در حباب يا يك محيط بسته نگه دارد و براي گفتن از خود نبايد از گذشته ترسي داشته باشيم.
عضو هيات علمي دانشگاه شهيد چمران اهواز عنوان كرد: نشستن كنار يكديگر و ساعت‌ها از خود گفتن هيچ فايده‌اي ندارد. در اين ارتباط بسيار ضروري است كه ظرفيت طرف مقابل به درستي سنجيده شود.
وي اظهار داشت: ارتباط پيش از ازدواج، با توجه به شرايط موجود جامعه ما، بايد در سطح محدود اما عميق انجام شود و نتايج كامل چه مثبت چه منفي داشته باشد و بدين ترتيب مسير زندگي تعيين شود.
اين جامعه‌شناس خاطرنشان كرد: ترجمه مباحثي در اين زمينه و ويژه ازدواج جوانان از كتب خارجي بدون تطبيق آن با مسايل اجتماعي كشورمان فاجعه است. آيا بايد فرهنگ ما به اين سمت پيش برود؟ با اين حال ما نيز بايد الگوهاي خود را در اين زمينه در يك بستر مترقي و با توجه به شرايط زماني ايجاد كنيم.
2004- 2024 IranPressNews.com -