روزنامه بهار: آن سوی پنجره‌ها، برف می‌بارد، برف می‌بارد و بی‌تابی و شادمانی را برای اسکی‌بازان با خود به ارمغان می‌آورد. مارپیچ برف‌های نکوبیده را که می‌بینی دلت می‌خواهد بدوی در برف و آسوده و بی‌توجه به نگاه مردمکان، فریاد بکشی و حرکات موزون را مشق کنی روی برفی که با خود نشاط آورده است. نشاط اما نه برای کسی که سرمای زمستان برایش بهمنی است از هزینه‌های گرمایش.
برف می‌بارد بر تن خاکستری و خسته شهر تا مردمانی فارغ از دلمشغولی‌های روزانه ساعتی را به اسکی کردن بگذرانند؛ ورزشی اشرافی با تشریفات خاص. برف می‌بارد تا شاید بار دیگر شور خرید و شوق شمشک در دل مردمان این شهرِ غبار گرفته بنشیند. خرید با حداقل پنج‌میلیون‌تومان و حداکثر ۴۵میلیون تومان. بی‌تعارف اسکی کردن هم برای خود داستانی دارد از جوراب‌های ۱۵۰هزار تومانی گرفته تا چوب‌های اسکی ۳۰میلیون تومانی. ۱۰۰هزار تومان ارزان‌ترین عینک موجود در بازار و کاپشن و شلواری که یک‌میلیون کمتر قیمت نخورده است در بازار. بازار وسایل اسکی اما مثل هیچ بازاری نیست.
بازاری با مارک‌هایی که در دنیای اسکی‌بازان برای خود اسم و رسمی دارند و تنها به واسطه بی‌توجهی و جذاب نبودن بازار ایران تاکنون حضور فعالی در این بازار نوپا نداشته‌اند. چوب‌هایی که بعضا از برندهای بزرگ با کیفیت‌تر هستند. اگر بیلبوردهای بزرگ پایتخت و تابلوهای فروشگاه‌های بزرگ شما را برای تعویض یا خرید وسایل جدید ترغیب کرده است این نکته را در نظر داشته باشید که قیمت بسیاری از این مارک‌ها به چند ۱۰میلیون تومان هم می‌رسد پس رویای خرید چوب اسکی مرغوب با چند صد‌هزار تومان را از ذهن خود خارج کنید.
چراکه ورود به دنیای وسایل اسکی مارک‌دار حداقل پنج‌میلیون تومان و حداکثر ۴۵میلیون تومان برایتان هزینه خواهد داشت. باور کنید در شهری که خریدن کاپشن ۵۰هزار تومانی دست دوم آرزوی بسیاری از مردمان آن است، هستند کسانی که خرید وسایل ۴۵میلیون تومانی اسکی را سرگرمی قلمداد می‌کنند.
شنبه، 28 بهمن ماه 1391 برابر با 2013-02-16 ساعت 12:022004- 2024 IranPressNews.com -