حجت الاسلام و المسلمین سیدحسن خمینی تصریح کرد: نامزدی من درانتخابات آتی ریاست جمهوری کاملا منتفی است.تولیت آستان امام خمینی(ره) در پاسخ به سوالی در مورد نامزدی وی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم گفت: این شایعات همیشه مطرح بوده و ما هم نمی‌توانیم مداوماً تکذیبیه صادر کنیم، اما چون اخیراً مطرح شده می‌گویم که نامزدی من درانتخابات آتی ریاست جمهوری کاملا منتفی است.

بهترین و موثرترین دفاع از امام خمینی‌(ره) کارآمد کردن نظام جمهوری اسلامی است، چرا که این نظام هم از نظر تئوریک و هم از نظر اجرایی حاصل فعالیت‌های امام خمینی بوده است.‌
شخصیت امام خمینی0ره)، به دو بخش نظریه‌پردازی و اجرایی قابل تقسیم شدن است. در بعد نظریه‌پردازی، امام به مثابه یک ایدئولوگ محسوب می‌شود که یک فلسفه سیاسی خاص را درچارچوب ولایت فقیه ابداع کرد و این بخش نظریه‌پردازی مربوط به بعد فقهی امام است؛ همان بعدی که همواره در حوزه‌های علمیه مورد بحث و بررسی بوده است و بحث پیرامون آن نه تنها موجب ابطال آن نمی‌شود، بلکه آن را منسجم‌تر خواهد کرد.
بعد دوم شخصیتی امام خمینی(ره) تجربه تاریخی و اجرایی ایشان است. امام در بعد اجرایی با رهبری مبارزات مردمی ایران، انقلاب اسلامی را به پیروزی رساند و نظام جمهوری اسلامی را تاسیس و تثبیت نمود.
حیثیت تاریخی امام‌؛ مجموعه‌ای از قضایای شخصیه و خارجیه است، در حالی‌که امام به عنوان فیلسوف سیاسی‌؛ از گزاره‌ها و قضایای حقیقیه تشکیل یافته است و اهل فن می‌دانند که نمی‌توان به وسیله قضایای شخصیه و خارجیه به تحلیل یک نظام فلسفی پرداخت. خلط میان این دو بخش شخصیت امام خمینی را برای نقد ایشان یک مغالطه است. استفاده از تجربه اجرایی برای زیر سوال بردن مبانی فکری اندیشه امام و بالعکس، نوعی مغالطه است و باید این دو بخش شخصیتی ازهم تفکیک و جداگانه مورد بررسی قرار گیرد.
ضامن اصلی ماندگاری یک اندیشه در جوامع بشری کارآمد بودن آن در پاسخ به نیازهای انسان است. موضوعی که بیشتر از انسجام فلسفی و اعتبار علمی یک مفهوم در رواج و پایداری آن در جوامع بشری موثر است، کارآمد بودن آن اندیشه و تفکر یا فرهنگ در پاسخ دادن به نیازهای انسانی است.
این که مشاهده می‌کنیم در قرن بیستم با وجود تلاش‌های شدید مکاتب مادی، به خصوص مارکسیسم علیه ادیان توحیدی و تولید و نگارش هزاران مقاله و کتاب علیه وجود خدا و حقیقت دین، دین در بسیاری از جوامع انسانی زنده ماند، به دلیل نقش دین در تامین نیاز انسان به معنویت بود و همین موجب شد تا مردم دین را رها نکنند و اکثریت مردم نه با مطالعه کتابهای فلسفی و براهین به دین گرویدند و نه با انتشار کتابهای فلسفی ضددینی دین را رها می کنند.
در جریان پیروزی انقلاب اسلامی نیز علیرغم اینکه بسیاری از افراد و گروه ها در فضای اجتماعی فعالیت می کردند، مردم احساس کردند مطالبات و نیازهای واقعی آنان همان مطالبی است که امام شجاعانه بر روی آنها انگشت گذاشته است، مسایلی نظیر استبداد، استقلال و عدالت اجتماعی، بنابراین نمی توان گفت عموم مردم با نظریات علمی امام آشنا بودند، بلکه اهدافی را که امام مطرح می کردند، به عنوان نیازهای واقعی خود تلقی می کردند و در واقع امام خمینی را به عنوان یک رهبر و مصلح اجتماعی کارآمد پذیرفتند.
واقعیت آن است که درباره وقایع تاریخی بدون در نظر گرفتن شرایط آن‌ها نمی‌توان قضاوت کرد و نمی‌توان با توجه به شرایط امروز و یا پیوند زدن حادثه‌ای در امروز با واقعه‌ای در دیروز، اقدام به نتیجه‌گیری در مورد آن‌ها نمود و بنابراین برای قضاوت در مورد گذشته، باید به صورت علمی و تاریخی بحث کرد، اما اکثر قضاوتهایی که اکنون در مورد شرایط دوران امام می‌شود، بیش از آن‌که مبتنی بر واقعیات تاریخی و در نظر گرفتن شرایط حادثه یا تصمیم امام باشد، مبتنی بر تاثیر پذیرفتن از وضعیت موجود در قضاوت کردن در مورد عملکرد گذشته است که این یک مغالطه در تحلیل است.