انسانیت تدارکِ گور و کفن کند

ابلیس اگر به تختِ خدا تکیه کرد، زود

باغ و بهارِ بختِ ترا مَرغزن کند

با کاروانِ دین به جهنّم برَد ترا

وز برکهء بهشت تو، چاه ِلجن کند

ایمان، ز جهل و کینه به سر برنهد کلاه

وجدان، غلاف ِ پوستی از کرگدن کند

دزدان مُقدّسان و رذیلان، مُدبّران

دد بر سریر، سروری ِ مرد و زن کند

گلخانه غرق آتش و بلبل بُریده حلق

تا ذوق ِ جهل، گوش به خر در چمن کند

این روزگارِ ماست که اهریمنی ، خداست

فکری کدام زنده به حالِ وطن کند ؟

م. سحر ۱۷/۱۲/۱۲
......................................................
مرغزن یعنی گورستان

هرکرا راهبر زغن باشد
گذر او به مرغزن باشد
رودکی