ظاهرا انتقادات وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکي پاياني ندارد؛ انتقاداتي که روز به روز بر شمارشان افزوده مي‌شود تا از طرح خطر بروز «آتشفشان ايدز» و لزوم اهتمام بر امر پيشگيري از آن، به تندترين انتقادها در زمينه سهم بسيار اندک بيمه‌ها در تقبل هزينه‌هاي درماني و افزايش نرخ سقوط به زير خط فقر با پرداخت هزينه‌هاي سنگين درماني رسيده و سرانجام به ماجراي بحران ارزي و ناياب شدن دارو کشيده شود.

به گزارش «تابناک»، با گذشت نزديک دو هفته از انتشار خبر «تأمين 400 ميليون دلار ارز دارويي کشور» از سوي وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشکي، مرضيه وحيد دستجردي، روز گذشته با حضور در گفت‌وگوي خبري يکي از شبکه‌هاي صدا و سيما، از محقق نشدن اين وعده خبر داده و به گونه‌اي انتقادات خود را نسبت به اين موضوع ابراز داشت که گويي تنها در قالب يک پزشک و مسئوليت‌هايش سخن مي‌گويد، نه به عنوان يکي از اعضاي هيأت دولت.

دکتر دستجردي با تأکيد بر محقق نشدن بخش اعظم نياز ارزي کشور براي واردات دارو در سال جاري، دارو را از نان شب واجب‌تر خوانده و در پاسخ به پرسشي مبني بر شايعه مصرف ارز واردات اين کالاي اساسي براي ورود ماشين‌هاي لوکس مي‌گويد: ما هم به مانند شما اين پرسش را داريم و نمي‌دانيم ارز دارو به چه مصرفي رسيده است، ولي بسيار اميدوارم که تعهدات دولت محترم و بانک مرکزي در اين زمينه جامه عمل بپوشد. اين سخنان در شرايطي گفته مي‌شود که با گذشت نزديک هشت ماه از سال جاري، ششصد ميليون دلار از دو و نيم ميليارد دلار نياز ارزي کشور براي واردات دارو تأمين شده و کمبود و گراني در برخي از اقلام دارويي، کارد را به استخوان بسياري از خانواده‌هاي درگير با مقوله درمان رسانده تا جايي که رئيس کميسيون بهداشت مجلس، در انتقادي شديداللحن، مي‌گويد: هزينه يک دوره درمان سرطان با هرسپتين دويست ميليون تومان شده و بهاي تجهيزات پزشکي به طور متوسط 250 درصد افزايش پيدا کرده است، اما دولت اعتبارات مصوب را تخصيص نداده و سلامت مردم را به بازي گرفته است.

حسينعلي شهرياري با اشاره به عقبگرد در تقبل هزينه‌هاي سلامت توسط دولت، به کمبود دارو، واکسن، بروز برخي از بيماري‌هايِ ريشه‌کن شده، افزايش هزينه‌هاي درمان و هزينه‌هاي بيمارستاني و کاهش کيفيت خدمات ارائه شده توسط آن‌ها اشاره کرده و با گلايه از اختصاص ارز براي واردات لوازم آرايشي، خودروهاي لوکس، چوب بستني و ديگر اقلام غير ضروري، مي‌گويد: به خدا قسم [بيماران] با ما تماس مي‌گيرند و نفرين مي‌کنند. مي‌گويند شما مگر نمايندگان ما نيستيد؛ چرا به مشکلات ما رسيدگي نمي‌کنيد؟ چرا داروهاي مورد نياز ما را فراهم نمي‌کنيد؟ مسئولان دولت بدانند که شوخي با سلامت مردم کار خطرناکي است و من گمان نمي‌کنم جاهايي مثل بانک مرکزي و برخي مراکز تصميم گيري در دولت ناآگاهانه اين کار‌ها را انجام ‌دهند!

انتقاداتي از اين دست در حالي گفته مي‌شود که برخي مشکلات پديد آمده در واردات دارو را تا اندازه‌اي ناشي از تحريم‌ها خوانده و از دشواري‌هاي انتقال ارز سخن به ميان مي‌آورند؛ اما قطعا اختصاص نيافتن ارز مورد نياز براي اين امر، مشکل بزرگتري است که شايد سنگ بناي پديد آمدن اين شرايط بغرنج دارويي باشد.

اينجاست که وزير بهداشت بحق، نوک پيکان انتقاداتش را متوجه اين نقطه کرده و با تأکيد بر تحقق نيافتن تعهدات دولتي که عضو ارشد آن است، ابراز اميدواري مي‌کند که تعهدات بانک مرکزي جامه عمل بپوشد. شايد خواندن سخنان اين عضو کابينه، بهتر از هر بحث کار‌شناسي در اين باره باشد:

* آيا به دارو به عنوان کالاي اساسي، ارز مرجع (همان ارز 1226 توماني) تعلق نمي‌گرفته؟

بايد قاعدتا تعلق مي‌گرفت، ولي متأسفانه اين مشکل را در شش ماهه نخست امسال داشتيم که البته اکنون تا اندازه‌اي برطرف شده که بايستي تسريع شود.

* خوب، همان [ديرکرد] شش ماهه ظاهرا لطماتي وارد کرده ...؟

بله، همين که مواد اوليه و داروهاي ساخته شده وارد نشود، منجر به کمبود مي‌شود که البته ما از راه‌هاي گوناگون به شدت تلاش مي‌کنيم [که از لطمات بکاهيم]؛ يعني اگر مسيري بوده که براي ما سه ماه، چهار ماه به طول مي‌انجاميده، تلاش کرديم اينها را از راه‌هاي گوناگون همچون استفاده از هواپيما، به سرعت داروها را تهيه کرده و وارد کنيم که هيچ صدمه‌اي از اين بابت متوجه مردم خوب ما نشود و در عين حال، اميد بسياري داريم تعهدي که بانک مرکزي به ما داده ـ که به سرعت ارز مابقي مورد نياز را در اختيار شرکت‌هاي دارويي ما مي‌گذارند ـ جامه عمل بپوشد.

دارو يک محصول به شدت استراتژيک است که حتي از نان شب هم واجب‌تر است، چراکه ممکن است به جاي نان، چيز ديگري را براي خوراک مصرف بکنيم، ولي دارو قابليت جايگزيني ندارد. دارو با زندگي و مرگ انسان‌ها سر و کار دارد و همين سبب مي‌شود که گاه حاضر مي‌شوند همه زندگي‌شان را بفروشند تا دارويي تهيه کنند تا شايد خانواده‌، فرزند و يا خودشان را نجات بدهند.

* ارز مرجع در اختيار وارد کنندگان داروست يا وارد کنندگان محصولاتي چون پورشه، مازراتي و ديگر خودروهاي لوکس؟

ما هم به مانند شما چنين اخباري را شنيده‌ايم و اين پرسش را داريم و اميدواريم که به اين پرسش پاسخ داده شود. از آغاز سال، تلاش بسياري کرده‌ايم تا ارز 1226 توماني را ـ که البته در ابتدا 1050 توماني بوده ـ در اختيار وارد کنندگان دارو گذاريم، ولي موفق نشده‌ايم و نمي‌دانيم اين ارز در کجا مصرف شده است؛ اين پرسش ما هم هست. آنچه از دست ما برمي‌آيد، تلاش است و به شدت در حال تلاشيم. همکاران ما در سازمان غذا و دارو، بخش تجهيزات پزشکي، هيأت امناي ارزي و شرکت مادر تخصصي تجهيزات پزشکي وزارت بهداشت و همه شرکت‌هايي که به گونه‌اي در اين زمينه سر و کار دارند، يک پايشان در بانک مرکزي و پاي ديگرشان در بانک عامل، در حال تلاش و پيگيري هستند و خود ما نيز همواره در حال پيگيري هستيم. اما آنچه ما مي‌توانيم انجام دهيم، اين است که در خدمت مردم عزيز کشورمان باشيم و تلاش کنيم و نگذاريم سلامت مردم به خطر بيفتد و از سوي ديگر نيز بايد اين کشش باشد و اين ارز را در اختيار بگذارند. البته من نااميد نيستم و بسيار اميدوارم، اين تعهداتي که دولت محترم و بانک مرکزي در اين زمينه داده‌اند، تسريع و عملي شده و از اين به بعد اين تعلل و ديرکردها جبران شود.