به گزارش مهر، ریچارد هاس در این مقاله نوشته است: اکنون زمان آن فرا رسیده که به رژیم ایران بسته جامعی به طور شفاف و دقیق پیشنهاد شود؛ همچنین باید ضرب الاجلی نیز برای ایران در خصوص پذیرش این بسته تعیین گردد تا نتواند با خرید زمان به توسعه توانمندی‌های هسته‌ای خود بپردازد.

ایران باید ملزم شود که تمام اورانیوم 20 درصد تولید شده خود را بازپس گرداند و غنی سازی 20 درصدی را کنار بگذارد. همچنین باید سقفی نیز برای غنی سازی اورانیوم، تعداد و مکان‌های این سانتریفیوژها تعیین شود. بازرسی‌های سرزده نیز باید از سایت‌های هسته‌ای ایران صورت بپذیرد. در مقابل، دولت‌های غربی باید تحریم‌های اعمال شده علیه ایران به دلیل برنامه هسته ای این کشور را لغو کنند.

علاوه بر این، مفاد این پیشنهادها باید به طور علنی اعلام شود تا در صورت عدم پایبندی رهبران ایران به تعهدات خود، دولت ایران در مقابل شهروندان خود پاسخگو باشد. احتمال می‌رود رهبران ایران به دلیل شرایط اقتصادی و سیاسی نامناسب مجبور شوند پیشنهادهای غرب را بپذیرند. اما اگر نظام ایران همچنان مصمم به ادامه برنامه هسته‌ای خود باشد، آنگاه غرب باید یکی از این دو گزینه را انتخاب کند: حمله به تاسیسات هسته‌ایران یا کنار آمدن با ایران هسته‌ای. البته هر دو گزینه پرخطر و پرهزینه است.