دبير پيشين سازمان بورس اوراق بهادار تهران گفت: بانك ها نسبت به بازار سطح جدي تري از واسطه گري انجام مي دهند.

حسين عبده تبريزي در گفتگو با ايلنا اظهار داشت: اگر از منظر نهادهاي مالي به بازارهاي مالي نگاه كنيم، بايد بگوييم اين نهادها از متقاضيان وجوه دارايي‌هاي مالي مي‌خرند و به عرضه‌كنندگان وجوه تعهدات خود را مي‌فروشند.

وي گفت: نهادهاي مالي وجوه حاصل از فروش تعهدات خود را از عرضه‌كنندگان وجوه جمع مي‌كنند و بابت خريد دارايي‌هاي مالي در ميان متقاضيان وجوه توزيع مي‌كنند.

وي افزود: اغلب نهادهاي مالي بين عرضه‌كنندگان و متقاضيان وجوه قرار مي‌گيرند و واسطه خريد و فروش دارايي‌هاي مالي و پرداخت و دريافت وجوه حاصل از خريد و فروش‌ هستند.

عبده تبريزي ادامه داد: بر اين اساس اغلب نهادهاي مالي، به‌عنوان واسطه مالي ايفاي نقش مي‌كنند. البته طيف واسطه‌گري نهادهاي مالي متفاوت است.

به گفته او، مي‌توان براساس بازاري كه نهاد مالي در آن فعال است، دو نوع عمده واسطه‌گري مالي را شناسايي كرد که يکي واسطه‌گري بانك يا واسطه‌گري غيرمستقيم، و ديگري واسطه‌گري بازار يا واسطه‌گري مستقيم است.

اين استاد دانشگاه درباره واسطه‌گري بانك توضيح داد: واسطه مالي به طور دائم در مقابل وام‌گيرنده و وام‌دهنده نهايي موقعيت اتخاذ مي‌كند. واسطه مالي تعهدات وام گيرنده را مي‌خرد و در همان زمان تعهدات خود را به وام‌دهنده مي‌فروشد. وي همچنين درباره واسطه‌گري بازار نيز توضيح داد: واسطه مالي يا هيچ موقعيتي را در مقابل وام‌‌گيرنده و وام‌دهنده اتخاذ نمي‌كند و يا تنها براي دوره‌اي كوتاه موقعيت اخذ مي‌كند.

عبده تبريزي تصريح کرد: بر اين اساس مي‌توان گفت بانك نسبت به بازار سطح جدي‌تري از واسطه‌گري را انجام مي‌دهد در نتيجه واسطه‌گري بانك، دارايي‌هاي مالي‌اي به عرضه‌كنندگان وجوه ارائه مي‌شود كه ويژگي‌هاي آنها با دارايي‌هاي خريداري‌شده از متقاضيان وجوه نسبتاً متفاوت است دارايي‌هاي عرضه‌شده به متقاضيان وجوه كه در واقع تعهدات بانك است، برخلاف دارايي‌هاي خريداري‌شده از متقاضيان وجوه نقدشوندگي بالايي دارد.

وي با اشاره به انواع ريسک‌هاي مالي اعم از ريسك اعتباري، ريسك نرخ بهره، ريسك نقدينگي و ريسك بازار، عنوان کرد: بانك ريسك اعتباري متقاضيان وجوه را مي‌پذيرد؛ ريسك نقدينگي ناشي از خريد دارايي غيرنقد و ارائه تعهدات نقد را عهده‌‌دار مي‌شود؛ ريسك نرخ بهره ناشي از عدم‌انطباق كامل سپرده‌ها و تسهيلات را تحمل مي‌كند و ريسك بازار ناشي از نگهداري اوراق بهادار را به جان مي‌خرد. اوراقي كه به‌منظور مديريت مؤثر دارايي‌ـ بدهي و حفظ توازني معقول بين نقدينگي و بازده دارايي‌هاي بانك نگهداري مي‌شود.

اين استاد دانشگاه با بيان اينکه خدمت واسطه‌گري و ريسك‌هايي كه بانك‌ها در مسير ارائه اين خدمت متحمل مي‌شوند از محل تفاوت قيمت پيشنهادي خريد و فروش آنها جبران مي‌شود، افزود: بانك‌ها مانند معامله‌گر اوراق بهادار دارايي‌هاي مالي متقاضيان وجوه را ارزان‌تر مي‌خرند و تعهدات مالي خود را گران‌تر مي‌فروشند.